Wysoka Izbo,
składam projekt ustawy Doktryna Polityki Zagranicznej Królestwa.
PROJEKT USTAWY
UZASADNIENIEUSTAWA FEDERALNA
z dnia ... 2014 roku
Doktryna Polityki Zagranicznej Królestwa
Art. 1.
1. Politykę zagraniczną Królestwa, zwaną dalej „polityką” prowadzi Komitet Spraw Zagranicznych, zwany dalej „Komitetem”.
2. W Komitecie zasiadają członkowie z głosem stanowiącym: Król, Premier i minister właściwy do spraw zagranicznych.
3. W Komitecie mogą zasiadać członkowie z głosem doradczym delegowani po jednej osobie przez każdego z członków dysponującego głosem stanowiącym.
4. Komitet podejmuje decyzje w drodze uzgodnień. W kwestiach spornych również w drodze głosowań.
5. Obrady Komitetu prowadzi Król, a w razie jego nieobecności Premier.
6. Obrady Komitetu są niejawne.
Art. 2.
1. Królestwo prowadzi politykę pokojowego współistnienia polskich mikronacji, którą opiera na zasadach suwerenności, równości, tolerancji i korzystnej współpracy.
2. Przez zasadę suwerenności należy rozumieć podejmowanie stosunków dyplomatycznych z suwerennymi państwami wirtualnymi.
3. Przez zasadę równości należy rozumieć równość prawną suwerennych podmiotów prawa międzynarodowego.
4. Przez zasadę tolerancji należy rozumieć szacunek dla praw wszystkich narodów i państw do samostanowienia i suwerennej egzystencji w polskim Mikroświecie.
5. Przez zasadę korzystnej współpracy należy rozumieć podejmowanie stosunków dyplomatycznych w duchu i z intencją odniesienia wspólnych korzyści dla każdej ze stron współpracy międzynarodowej.
Art. 3.
Królestwo deklaruje chęć uznania i współpracy z państwami wirtualnymi, które:
(1) wykazują wszystkie cechy państwa wirtualnego, którymi są władza, grupa licząca co najmniej 3 stałych mieszkańców, dysponowanie serwisem internetowym i forum lub listą dyskusyjną oraz terytorium;
(2) istnieją przez co najmniej 6 kolejnych miesięcy;
(3) posiadają ustabilizowaną sytuację wewnętrzną;
(4) umożliwiają swoim mieszkańcom aktywną działalność w swoich granicach;
(5) nie prowadzą i nie deklarują prowadzenia agresji wobec innych państw wirtualnych.
Art. 4.
1. Królestwo dąży do pokojowego regulowania stosunków z innymi państwami za pomocą negocjacji, mediacji i arbitrażu.
2. Królestwo dąży do ochrony pokoju w Mikroświecie.
3. Królestwo sprzeciwia się i zwalcza przemoc i agresję w kontaktach międzypaństwowych, których źródłem jest ignorancja, nietolerancja, pycha i segregacja.
Art. 5.
Królestwo popiera zawieranie i realizację układów międzypaństwowych, które dają wiarę ożywieniu współpracy i wymiany.
Art. 6.
1. Królestwo dąży do umacniania więzi politycznych i podtrzymywania tożsamości kulturowej i narodowej państw członkowskich Wspólnoty Korony Ebruzów, zwanej dalej „Wspólnotą”.
2. Do głównych pół współpracy w ramach Wspólnoty Królestwo zalicza:
(1) przepływ osób i prawa obywatelskie;
(2) wspólne ściganie przestępstw i wymiar sprawiedliwości;
(3) przepływ kapitału i handel wspólnotowy;
(4) wymianę informacji, wiedzy i technologii;
(5) wojskowość.
3. Królestwo popiera rozszerzanie Wspólnoty o państwa o ustroju monarchicznym.
4. Królestwo solidarnie występuje na arenie międzynarodowej wespół z pozostałymi państwami członkowskimi Wspólnoty.
Art. 7.
1. Królestwo jest zainteresowane rozwojem współpracy międzynarodowej bez tworzenia ponadnarodowych organizacji i ciał decyzyjnych. Wszelkie kwestie rozwiązuje się w pierwszej kolejności przez wykorzystanie własnych sił i środków.
2. Międzynarodowa integracja z udziałem Królestwa nie może odbywać się kosztem tożsamości kulturowej i narodowej oraz suwerenności politycznej i gospodarczej.
Art. 8.
Królestwo docenia rolę, jaką w międzynarodowych stosunkach dyplomatycznych odgrywa mapa, dążąc do zacieśniania współpracy z innymi państwami celem tworzenia i wydawania map oraz propagowania rozwoju nauk geograficznych.
Art. 9.
Ustawa wchodzi w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia.
(-) Daniel markiz von WittProjekt składa się zasadniczo z dwóch części: pierwszej dotyczącej kompetencji w zakresie polityki zagranicznej i drugiej dotyczącej zasad, wartości i sposobów prowadzenia polityki przez uprawnione organy.
Część kompetencyjna to art. 1, który sankcjonuje działanie tradycyjnego i niejawnego Komitetu Spraw Zagranicznych, przewidując jego skład na co najmniej 2 do 4 osób, w tym członków z głosem stanowiącym: Króla, Premiera, Wicepremiera i ministra spraw zagranicznych (wiedząc, że Wicepremier nie zawsze jest powołany, a Premier może zajmować resort spraw zagranicznych to liczba tych członków wynosi od 2 do (zakładając jednego wicepremiera) 4) i członków z głosem doradczym, po jednym od każdej osoby, która ma głos decydujący. Czyli liczbę członków stałych można przemnożyć przez 2. Ustawa przewiduje podejmowanie decyzji tak samo, jak ma to miejsce w Rządzie – w drodze uzgodnień, a w skrajnych przypadkach w drodze głosowań. W ten sposób unikniemy sporów kompetencyjnych w zakresie polityki zagranicznej między Królem a Rządem, gdyż decyzje w sprawach spornych będą podejmowane demokratycznie, a nie pod dyktando Króla (dyktando Rządu nigdy się nie zdarza). Ponadto Komitet, mimo niejawności swojego działania powinien obradować na forum. Dotąd stosowaną praktyką pozostała zewnętrzna lista dyskusyjna. Jednak jeśli od kilku lat z powodzeniem stosujemy forum, również i tę listę należy na nie przenieść.
Ustawa określa zasady, którymi kieruje się Królestwo w polityce zagranicznej (art. 2), oraz stawia warunki, jakie muszą być spełnione do uznania i nawiązania stosunków dyplomatycznych z innym krajem (art. 3). Art. 4. podnosi doniosłe znaczenie światowego pokoju w polityce Dreamlandu, stąd Królestwo zmierza, po pierwsze, do pokojowej egzystencji wśród innych państw, po drugie, do ochrony tego pokoju, a po trzecie, do sprzeciwiania się i zwalczania przemocy i agresji w kontaktach międzypaństwowych, identyfikując ich źródła. Art. 5 wskazuje, że Królestwo powinno podejmować się takich układów z innymi krajami, które dają szansę na ożywienie współpracy oraz jakiejkolwiek wymiany między nimi. W art. 6 wykazano kierunki integracji w Wspólnocie Korony Ebruzów. Ważny jest zapis, że rozszerzenie WKE może mieć miejsce tylko o monarchie. Art. 7 odwołuje się do działania organizacji międzynarodowych i integracji w ich ramach – Królestwo powinno unikać ich tworzenia stawiając w pierwszej kolejności na własne siły i środki. Warto jest nie obciążać swojego potencjału wewnętrznego balastem ciał i organów ponadnarodowych w sytuacji ogólnoświatowego odwrotu od organizacji międzynarodowych i ich nieskuteczności w działaniu. Wzmiankowany artykuł podkreśla też, że integracja może być prowadzona, ale tylko w sposób, który nie zagraża tożsamości kulturowej i narodowej oraz suwerenności w sprawach politycznych jak i gospodarczych. Wykluczałoby to tym samym delegowanie zasadniczych uprawnień władczych organów krajowych poza Dreamland oraz oddawanie lub całkowitą utratę kontroli nad gospodarką narodową lub jej elementami (np. zewnętrzny system gospodarczy, wspólna waluta). Ostatni zasadniczy artykuł mówi o konieczności tworzenia map i wspierania współpracy międzynarodowej w zakresie zapewnienia każdemu państwu miejsca na mapie.
Doktryna określi ramy, w jakich poruszać się będą wszystkie przyszłe rządy niezależnie od przyjętego kierunku polityki zagranicznej.
Premier Rządu Jego Królewskiej Mości
