Na wniosek Jego Królewskiej Mości otwieram debatę nad ustrojem terytorialnym Królestwa. Nie wyznaczam terminu zamknięcia debaty.
Poniżej zamieszczam kopię oryginalnego wniosku JKM z dnia 28 września br.
KRÓLEWSKI
PAŁAC EKHORN
Dnia 28 września 2012 roku
Wasza Królewska Wysokość,
Zwracamy się o pochylenie się przez Izbę Poselską nad kwestią ustroju terytorialnego Królestwa. Niechcielibyśmy angażować się w opracowywanie projektów szczegółowych rozwiązań legislacyjnych w sytuacji, gdy zdaniem Izby Poselskiej nie ma potrzeby zmian obecnego stanu prawnego, w szczególności co do istnienia i roli Prowincji. Chodzi zatem w istocie o odniesienie się Izby Poselskiej do tej debaty w Radzie Królestwa, która zakończyła się ostatecznie uchwałą Rady z 5 września 2012 roku.
Temat płynnie wyśliznął się poza centrum debaty publicznej i sądzę, że to o czymś świadczy. Wygląda na to, że kwestia prowincji nie jest w świadomości obywateli kluczowa dla problemów, z jakimi boryka się Królestwo. Sam też zaczynam skłaniać się ku tej opinii. Brnięcie w debatę nad kompleksową reformą ustroju terytorialnego grozi nam tym, że będziemy ponownie przelewać z pustego w próżne. Mamy do tego smykałkę. Często łudzimy się, że pogmeranie przy Konstytucji w ten czy inny sposób, likwidacja Senatu, zmiana kształtu Izby Poselskiej, czy manipulowanie liczbą prowincji, okaże się magicznym panaceum na wszystkie nasze problemy. Oczywiście nigdy tak nie jest.
W ostatnich tygodniach Królestwo przeżywa pewne ożywienie. Za wcześnie, by oceniać, czy mamy do czynienia z chwilową korektą, czy też z trwałym odwróceniem trendu. Jest jednak jasne, że to ożywienie nie było pobudzone ani nową Konstytucją ani żadną inną reformą prawną, ani nawet żadną zorganizowaną akcją Rządu. Nastąpiło po prostu zwiększenie się oddolnych, prywatnych inicjatyw, które poruszają kolejnych obywateli do działania i powodują efekt domina.
Z tej przyczyny uważam, że nie czas na kompleksową reformę ustroju państwa. W niczym to nie pomoże.
To, co moglibyśmy zrobić, to przyjąć bardziej elastyczne podejście do prowincji i ułatwić im samodzielną ewolucję w kierunku, który najlepiej będzie odpowiadał czasom. Proponuję na przykład zamianę zapisu w Konstytucji mówiącego, że "na czele prowincji stoi Namiestnik", na zapis mówiący, że "Król MOŻE powołać Namiestnika, który stoi na czele prowincji". Ewidentnie prowincje nic nie zyskują na posiadaniu namiestników powołanych na siłę, wygrzebanych spod kamienia tylko dlatego, że Korona uważa to za kwestię prestiżu, by wszystkie stanowiska namiestnicze były zawsze obsadzone. Jednocześnie prowincja może niewątpliwie skorzystać, gdy właściwa, chętna osoba staje na jej czele we właściwym momencie. Myślę, że takie osoby powinny same ubiegać się o stanowisko namiestnika, gdy mają odpowiedni plan działania i chęć do pracy. Z drugiej strony zaś, Król nie powinien czuć potrzeby utrzymywania beznadziejnego namiestnika tylko dlatego, że wie, że nie znajdzie dla niego następcy.
Panowie Posłowie. Na forum społecznym poddałem pod konsultacje projekt reformy ustrojowej mojego pomysłu, który ogniskuje się wokół:
• decentralizacji władzy do 5 prowincji, które zarządzałyby Domeną Królewską w imieniu Króla,
• wytworzenia prawa nadań ziemskich (ustanawiania lenn szlacheckich wiążących się z przywilejami i obowiązkami arystokracji),
• zastąpienia Izby Poselskiej „parlamentem arystokratycznym”,
• zastąpienia Rządu Królewskiego Radą Królestwa o nowych kompetencjach,
• utworzeniu Konwentu Królewskiego.
Zachęcam do zapoznania się z tym projektem. Tak jak wspomniałem na forum społecznym – przesłałem go wszystkim środowiskom i organom władzy publicznej.
(-) Daniło baron de la Vega
Premier Rządu Królewskiego
