Problemy z perystaltyką wieku starczego

[Detlef Tankwart]

Król zapłacił wczoraj za domenę. Chwalić nie będę, bo sam płacący ma świadomość, że to jego obowiązek. Co usłyszeliśmy od króla po przedłużeniu naszego miejsca w Internecie? Że opłacił nasz nagrobek.

Przejrzałem jego dawne posty, z czasów gdy był jeszcze nowym i świeżym mieszkańcem Dreamlandu. Co znalazłem? Życiodajne gówno wylewające się z wypowiedzi. Aluś de la Ciprofloksja wyśmiewa wypłacanie premii za pisanie postów i nazywa arcyksięcia chujem. Tu wspomina o wsadzaniu sobie porcelany w dupę. A jednym z pierwszych tematów, które założył, był ten o pokazywaniu własnego siusiaka. Hojnie sypnięty nawóz, na którym arcyksiążę rośnie bujnie jak pieczarki w ciemnej piwnicy. Ciepłe, życiodajne gówno. Dwie strony radosnej zabawy i robienia z arcyksięcia durnia, który bierze to na serio i całkiem serio cytuje zmyślone kodeksy i paragrafy.

Król nam się zestarzał i dostał zatwardzenia. Życiodajnego gówna już nie ma. Większość Dreamlandczyków przyszła popijać z porcelany, a skończyła z porcelaną w dupie. Król przyszedł jako barbarzyńca i zamiast spotwornieć stał się starym grzybem. Na stronie głównej, równie starej jak sam Aleksander, jeszcze udaje, że to kraina barbarzyńców i trzeba wejść z toporem. Tak naprawdę z Barbarii zrobił krainę uśmiechu i poklepując nas po plecach z mglistym uśmiechem udającym Mona Lisę kładzie nas do trumny.

[Aleksander]

Szanowny Panie,

z zainteresowaniem obserwujemy pańską twórczość w Królestwie Dreamlandu. Nie ukrywamy, iż sposób oglądu mirkoświata oraz formułowania uwag nieustannie zaskakują nas swoją pomysłowością. Powoływanie się na niektóre z naszych obserwacji dodatkowo nam pochlebiają. Skoro jednak zostaliśmy wywołani do tablicy, to godzi się zauważyć, iż każdy urząd posiada pewne immanentne cechy, którymi piastun tego urzędu winien się odznaczać. Nie może znikać z horyzontu fakt, iż zasiadając na tronie można mniej, niż na nim nie zasiadając. Jak stwierdził swego czasu jeden z naszych poprzedników na tronie w swoim znakomitym artykule, który polecam uwadze szanownego pana królując tracimy życie.

Z przykrością przyjmuję informację, iż czuje się pan zawiedziony, iż nie jestem już dostawcą życiodajnego gówna. Proszę jednak nie krępować się i czynić honory. Mieliśmy już szafarza bólu. Myślę, że w Dreamlandzie znajdzie się także i miejsce dla gestora nawozu.