[WYCOFANO] Nowa ustawa o obywatelstwie

[Alfred]

Wysoka Izbo!

Przedstawiam projekt kompleksowej reformy przepisów o obywatelstwie dreamlandzkim.

W stosunku do obowiązującego stanu prawnego projekt przeprowadza szereg zmian, które można określić jako techniczne, uściślające znaczenie przepisów lub usprawniające procesy administracyjne. Takie zmiany były przewidziane dwoma projektami nowelizacji obowiązującej ustawy, które Izba miała okazję. W tym miejscu chciałbym podziękować koledze Moskwiczowi za zwrócenie mojej uwagi na pewne problemy, których sam nie dostrzegałem.

Złożenie zupełnie nowego projektu wynika jednak z chęci pomyślenia całkiem na nowo ścieżki do obywatelstwa. Instytucja tzw. wiecu niezbyt dobrze przyjęła się w dreamlandzkim społeczeństwie. Krytycy jej wskazują na fakt, że obywatelstwo niezbędne jest do zdobycia doświadczenia; wnoszący o nadanie obywatelstwa miałby zatem znajdować się w sytuacji niemożliwej, w której musi zdobyć doświadczenie, aby zostać obywatelem, a żeby zdobyć doświadczenie, potrzebuje obywatelstwa. Należy zauważyć, że wyjście z tego dylematu miał oferować przepis konstytucji, który pozwala ustawą dopuścić zajmowanie niższych stanowisk państwowych przez cudzoziemców. Instytucja ta nie zyskała jednak zainteresowania.

Proponuję rozwiązanie, które potocznie można nazwać obywatelstwem na próbę. Projekt zakłada, że jeśli o obywatelstwo ubiega się ktoś, czyja dotychczasowa działalność nie pozwala na ocenę jego przydatności do wejścia w skład wspólnoty obywatelskiej, to nadaje mu się czasowo prawa obywatela dreamlandzkiego. Prawa — jednak nie samo miano obywatela, charakteryzujące się zasadniczą niewzruszalnością. Po trzech do sześciu tygodni minister powinien przedstawić wniosek o nadanie obywatelstwa Królowi albo go oddalić. Zarządzenie dyskusji nad wnioskiem jest możliwe zarówno przed nadaniem obywatelstwa o próbę, jak i przed skierowaniem wniosku do Króla. Na obu etapach jest jednak w pełni opcjonalne.

Kryterium braku podstaw do oceny przydatności wnioskodawcy jest oczywiście nieostre; takie też ma być. W zależności od polityki rządu wyobrażam sobie, że procedura ta mogłaby być stosowana bądź to tylko do całkiem nowych przybyszów, bądź to do każdego, kto nie był wcześniej naszym obywatelem, choćby działał w mikroświecie od lat.

Zasadniczo więc procedura "wiecowa" stosowałaby się tylko do osób, które są już naszej społeczności znane i można dyskutować, czy chcemy się z nimi bawić. Przy czym, jak w rozpatrywanych wcześniej projektach, w przypadku osób, które utraciły obywatelstwo z kryterium aktywnościowego, można pominąć dyskusję.

Zapraszam do dyskusji i wnikliwej lektury zaproponowanych przepisów.

USTAWA
(projekt)

o obywatelstwie dreamlandzkim

(formuła promulgacyjna)

Rozdział 1.
Przepisy ogólne

Artykuł 1.
Przedmiot ustawy

Ustawa określa nabycie i utratę obywatelstwa dreamlandzkiego, zwanego dalej „obywatelstwem”.

Artykuł 2.
Obywatel

Ilekroć w niniejszej ustawie albo w odrębnych przepisach mowa jest ogólnie o „obywatelu” albo „obywatelu dreamlandzkim”, należy przez to rozumieć nie tylko tego, komu nadano obywatelstwo dreamlandzkie, ale także tego, komu nadano czasowo prawa obywatela dreamlandzkiego, chyba że z kontekstu wynika co innego.

Artykuł 3.
Cudzoziemiec

Kto nie jest obywatelem, ten jest cudzoziemcem.

Artykuł 4.
Rejestr obywateli

(1) Minister imigracji prowadzi rejestr obywateli.

(2) W rejestrze obywateli osobno ewidencjonuje się obywateli dreamlandzkich oraz cudzoziemców, którym nadano prawa obywateli dreamlandzkich.

(3) Może on, w drodze zarządzenia, określić bliżej organizację rejestru obywateli oraz sposób jego prowadzenia.

Rozdział 2.
Nabycie obywatelstwa

Artykuł 5.
Wniosek

(1) Cudzoziemcowi można nadać obywatelstwo na jego umotywowany wniosek.

(2) Cudzoziemiec składa wniosek o nadanie obywatelstwa ministrowi imigracji.

Artykuł 6.
Czynności sprawdzające

Minister imigracji może podjąć odpowiednie czynności sprawdzające dla ustalenia, czy nadanie obywatelstwa wnioskodawcy byłoby pożądane.

Artykuł 7.
Dyskusja nad wnioskiem

(1) Minister imigracji może zarządzić dyskusję nad wnioskiem o nadanie obywatelstwa, jeżeli tak stanowi ustawa.

(2) W dyskusji mogą brać udział obywatele oraz sam wnioskodawca.

(3) Dyskusja trwa przez czas oznaczony, nie krótszy niż 24 godziny i może być przedłużana.

Artykuł 8.
Przyczyny oddalenia wniosku

(1) Minister imigracji oddala wniosek o nadanie obywatelstwa, jeśli uzasadnione jest przypuszczenie, że nadanie obywatelstwa wnioskodawcy stworzyłoby zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego lub spoistości wspólnoty obywatelskiej.

(2) Minister imigracji może oddalić wniosek także z innej przyczyny, jeżeli przemawia za tym wzgląd na interes publiczny.

Artykuł 9.
Tryb oddalenia wniosku

(1) Minister imigracji oddala wniosek o nadanie obywatelstwa umotywowaną decyzją.

(2) Oddalenie wniosku może nastąpić w każdym czasie, dopóki wniosek nie został przedstawiony Królowi. Jeżeli jednak nad wnioskiem zarządzono dyskusję, to nie można go oddalić podczas jej trwania.

(3) Jeżeli wnioskodawcy nadano czasowo prawa obywatela dreamlandzkiego, prawa te wygasają wraz z oddaleniem wniosku.

Artykuł 10.
Przysięga obywatelska

(1) Przysięgę obywatelską składa się według następującej roty:

„Ja, NN, przysięgam: dochować wierności Królestwu Dreamlandu, jego Konstytucji i prawom; bronić ich przed wszelkimi zagrożeniami, z zewnątrz i wewnątrz; uczestniczyć w rozstrzyganiu spraw publicznych zgodnie ze swoim sumieniem i najlepszą wiedzą; służyć wspólnemu dobru wedle swoich sił i umiejętności.”.

(2) Przysięgę można złożyć z dodatkiem formuł religijnych bądź odwołujących się do wyznawanych przez siebie wartości.

(3) Przysięgę obywatelską składa się w ciągu 7 dni od dnia wezwania. Jeśli wezwany nie złożył przysięgi w tym czasie, minister imigracji umarza postępowanie.

Artykuł 11.
Procedura dla nowo przybyłych

(1) Jeżeli wnioskodawca nie był wcześniej obywatelem dreamlandzkim ani nie nadano mu praw obywatela dreamlandzkiego, a jego dotychczasowa działalność nie pozwala na ocenę jego przydatności do wejścia w skład wspólnoty obywatelskiej, stosuje się przepisy ustępów następujących.

(2) Minister imigracji wzywa wnioskodawcę do złożenia przysięgi obywatelskiej, a po jej złożeniu nadaje mu prawa obywatela dreamlandzkiego na czas oznaczony, nie krótszy niż 21 dni i nie dłuższy niż 42 dni. Minister może uprzednio zarządzić dyskusję nad wnioskiem.

(3) W odpowiednim momencie przed upływem czasu, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, minister imigracji przedstawia wniosek o nadanie obywatelstwa Królowi. Może on uprzednio zarządzić dyskusję nad tym wnioskiem.

Artykuł 12.
Zwykła procedura

(1) Jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 11 ust. 1, stosuje się przepisy ustępów następujących.

(2) Minister imigracji zarządza dyskusję nad wnioskiem o nadanie obywatelstwa. Po zakończeniu dyskusji minister wzywa wnioskodawcę do złożenia przysięgi obywatelskiej i jednocześnie przedstawia wniosek o nadanie obywatelstwa Królowi.

(3) Jeżeli wnioskodawca był wcześniej obywatelem dreamlandzkim, a obywatelstwo utracił przez jego wygaśnięcie z innej przyczyny, niż zrzeczenie się go, to minister imigracji nie wzywa go do złożenia przysięgi obywatelskiej, a nadto może nie zarządzać dyskusji.

Artykuł 13.
Nadanie obywatelstwa

Król nadaje obywatelstwo cudzoziemcowi, którego wniosek o nadanie obywatelstwa został mu przedstawiony przez ministra imigracji, o ile cudzoziemiec ten złożył przysięgę obywatelską.

Rozdział 3.
Utrata obywatelstwa

Artykuł 14.
Tryby utraty obywatelstwa

Utrata obywatelstwa następuje przez jego odebranie albo wygaśnięcie.

Artykuł 15.
Zrzeczenie się obywatelstwa

(1) Obywatelstwo wygasa, gdy obywatel zrzeknie się go.

(2) Publiczne wyrażenie woli opuszczenia państwa na stałe albo na czas nieokreślony uważa się za zrzeczenie się obywatelstwa, chyba że co innego wynika z treści oświadczenia.

Artykuł 16.
Brak aktywności

(1) Obywatelstwo wygasa po upływie trzydziestu dni od opublikowania przez obywatela ostatniej wypowiedzi na państwowym forum dyskusyjnym.

(2) Minister imigracji może postanowić, w drodze rozporządzenia, że dla celów ustępu poprzedzającego za równoważną wypowiedzi na państwowym forum dyskusyjnym będzie się uważać wypowiedź w innym, określonym państwowym miejscu publicznym.

(3) Minister imigracji może przedłużyć, w drodze rozporządzenia, termin określony ust. 1, nie może on jednak przekraczać dziewięćdziesięciu dni.

Artykuł 17.
Przywilej królewski

Obywatelstwo Króla ani króla seniora nie wygasa z innej przyczyny, niż wskutek zrzeczenia się go.

Artykuł 18.
Stwierdzenie wygaśnięcia obywatelstwa

(1) Wygaśnięcie obywatelstwa stwierdza minister imigracji w drodze decyzji, wskazując przy tym przyczynę jego wygaśnięcia.

(2) Nie stwierdza się wygaśnięcia obywatelstwa, jeśli wskutek późniejszej zmiany okoliczności stało się to niecelowe.

Artykuł 19.
Niewierność obywatela

Jeśli obywatel dreamlandzki, będący także obywatelem państwa obcego, uchybia obowiązkowi wierności państwu lub sprzeniewierza się przysiędze obywatelskiej, na wniosek albo za zgodą ministra spraw zagranicznych Król może odebrać temu obywatelowi jego obywatelstwo.

Artykuł 20.
Ostracyzm

(1) Parlament Królestwa może odebrać obywatelstwo oznaczonej osobie, stanowiąc większością co najmniej trzech czwartych wszystkich głosów.

(2) Projekt uchwały w tej sprawie może być poddany pod głosowanie najwcześniej po upływie tygodnia od przedstawienia go parlamentowi.

(3) Uchwała w tej sprawie może być podjęta najwcześniej po upływie trzech miesięcy od poprzedniego przypadku odebrania obywatelstwa w tym samym trybie.

Rozdział 4.
Przepisy końcowe

Artykuł 21.
Prawo do odwołania

(1) Zainteresowanemu przysługuje odwołanie od decyzji ministra imigracji, dotyczącej oddalenia wniosku o nadanie obywatelstwa albo stwierdzenia wygaśnięcia obywatelstwa.

(2) Odwołanie wnosi się do Pierwszego Ministra w ciągu 7 dni od daty ogłoszenia decyzji. Jeżeli funkcję ministra imigracji wykonuje sam Pierwszy Minister, zamiast odwołania przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Artykuł 22.
Królowie seniorzy

Z dniem wejścia w życie ustawy królowie seniorzy niebędący obywatelami nabywają obywatelstwo z mocy samego prawa, bez potrzeby składania przysięgi obywatelskiej.

Artykuł 23.
Zmiana dotychczasowych przepisów

W Konstytucji Królestwa Dreamlandu z dnia 12 kwietnia 2020 r. w art. 2:

1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„(2) Obywatela dreamlandzkiego obowiązuje wierność państwu. Ma on prawo i obowiązek współdecydować o sprawach publicznych, zasiadając w Parlamencie Królestwa z głosem równym innym obywatelom. Ma on także ogólne prawo sprawować władzę publiczną, o ile zostanie do tego powołany, z wyłączeniem cudzoziemców.”;

2) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„(5) Cudzoziemcowi można czasowo nadać prawa obywatela dreamlandzkiego, w celu oceny jego przydatności do wejścia w skład wspólnoty obywatelskiej, co ustawa dookreśli. W stosunku do tej samej osoby może to nastąpić tylko jednokrotnie.”.

Artykuł 24.
Uchylenie dotychczasowych przepisów

(1) Traci moc ustawa federalna z dnia 18 października 2019 r. o obywatelstwie dreamlandzkim.

(2) Postępowania wszczęte na podstawie dotychczasowej ustawy, a niezakończone do czasu wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzi się dalej według przepisów dotychczasowej ustawy.

Artykuł 25.
Wejście ustawy w życie

Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

(podpis królewski)

[Torkan Ingawaar]

Przyjmuję projekt pod obrady i otwieram debatę, która potrwa do soboty 18 września.

[Leszek van der Fryssau]

Drodzy moi,

jako Pierwszy Minister Królestwa nie mam przeciwskazań dla projektu Ministra de Ebruza. Proszę też o skomentowanie w/w projektu przez Ministra Moskwicza van der Pohla, odpowiedzialnego za Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

(—) wicehrabia Leszek van der Fryssau
PIERWSZY MINISTER KRÓLESTWA

[Torkan Ingawaar]

Ze względu na wysoką rangę zagadnienia, jakim są zasady przyjmowania nowych członków do wspólnoty obywatelskiej, oraz potencjalnie kontrowersyjne rozwiązana zawarte w przedłożonym projekcie, w toczącej się debacie głos zabierze Jego Królewska Mość Aleksander, który przybył właśnie do gmachu Parlamentu Królewskiego w Dreamopolis.

[Aleksander]

Wysoka Izbo,
Wielebny Marszałku,

nie chcąc wpływać na wynik tak debaty parlamentarnej jak i na politykę rządu, gdyż, jak wierzymy, zarówno Nasza Parlament, jako zgromadzenie wszystkich zainteresowanych polityką Dreamlandczyków jak również i Nasz Rząd, na którego czele stoi wybierany przez ten parlament Pierwszy Minister, posiadają najsilniejszą legitymację do podejmowania decyzji w sprawa, które sami Dreamlandczycy uznają za istotne, w pewnej kwestii musimy wyrazić nasze zdanie.

Zasadniczo poważne wątpliwości i zaniepokojenie nasze budzi przewidziana w art. 20 procedura ostracyzmu, jakiej mieliby podlegać obywatele. Stanowi to swoiste novum w sytuacji, gdy dotychczas przesłanki utraty obywatelstwa były w ten czy inny sposób określone, zaś elementem spornym mogła być co najwyżej ich wykładnia. W dotychczasowym modelu obywatelstwo poza przypadkami, gdy wynikało to wprost z woli danego obywatela, utracić można było na skutek swoiście rozumianej zdrady stanu. Orzekanie o tym zresztą stanowiło prerogatywę Korony, z której, jak dotąd, szczęśliwie nie musieliśmy robić użytku.

Przedstawiony tutaj projekt zakłada wprowadzenie instytucji odebrania obywatelstwa bez żadnych przesłanek, tylko na podstawie tego, iż Parlament Królewski podejmie taką decyzję. Nie jest to jednakże procedura związana ze zdradą stanu, lub popełnieniem jakiegoś czynu, który stawiałby pod znakiem zapytania dalszą celowość bycia takiej osoby członkiem naszej wspólnoty, wszak w tym celu istnieje procedura w trybie art. 19. Tutaj jedyną przesłanką jest, iż większości głosujących w Naszym Parlamencie, którzy w danej chwili nie muszą nawet stanowić większości obywateli, dojdzie do takiego przekonania. Budzi to poważne wątpliwości.

Nadto sam przebieg takiej procedury zdaje się być wyjątkowo nieprzyjemny dla osoby, która zostanie jej poddana. Abstrahując od skuteczności, już sam fakt, iż ktoś podejmie próbę, chociażby i nieskuteczną, zakwestionowania czyjegoś prawa do bycia Dreamlandczykiem, będzie dla danej osoby przeżyciem po prostu krzywdzącym. Nasza osoba, próbując się postawić w sytuacji kogoś, kogo dalsze prawo do zabawy w Dreamlandzie zależeć będzie od osiągnięcia, bądź nie, konsensusu w tej kwestii przez grupę osób, która podejmie nad tym publiczną debatę i być może wykorzysta to jako okazję do czynienia zarzutów mniej lub bardziej trafnych, dochodzi do wniosku, iż istnieje z takiej sytuacji tylko jedno wyjście, a mianowicie zabukować bilet na najbliższy lot do dowolnego innego państwa i to niezależnie od tego, czy uchwała taka zyska poparcie.

W tym miejscu pragniemy podkreślić, iż nie jest to już ten słynny dreamlandzki grill, którego rozpalanie stało się już tradycją, gdyż elementem naszej wolności do grilla, jest także prawo do wolności od grilla i w Dreamlandzie z pewnością powinno być miejsce dla wszystkich tych, którzy w jego rozpalaniu nie chcą brać udziału.

[Alfred]

Zasadniczo poważne wątpliwości i zaniepokojenie nasze budzi przewidziana w art. 20 procedura ostracyzmu, jakiej mieliby podlegać obywatele. Stanowi to swoiste novum w sytuacji, gdy dotychczas przesłanki utraty obywatelstwa były w ten czy inny sposób określone, zaś elementem spornym mogła być co najwyżej ich wykładnia. W dotychczasowym modelu obywatelstwo poza przypadkami, gdy wynikało to wprost z woli danego obywatela, utracić można było na skutek swoiście rozumianej zdrady stanu. Orzekanie o tym zresztą stanowiło prerogatywę Korony, z której, jak dotąd, szczęśliwie nie musieliśmy robić użytku.

W istocie jednak procedura ta nie jest nowością. Odnośną kompetencję parlamentu statuuje art. 2 ust. 9 Konstytucji; wszystko, co czyni ustawa, to dodaje kilka elementów o charakterze gwarancyjnym. Mianowicie minimalny termin dyskusji, jak również okres karencji po zastosowaniu tej procedury. Skądinąd odpowiednia regulacja jest wprost skopiowana z ustawy obowiązującej obecnie.

[Antoni Moskwicz]

Co do rejestru obywateli, wydaje mnie się, że powinno to być w drodze rozporządzenia.

Tymczasowe nadanie obywatelstwa i traktowanie mieszkańców na prawach obywatela na równi z obywatelami, jak dla mnie, wprowadza zamieszanie. Myślę, że wypadałoby mocniej rozróżnić obywateli od osób z tymczasowym obywatelstwem. Skłaniam się ku przywróceniu prawa stałego pobytu (z oczywistymi ograniczeniami wobec normalnych obywateli, ale wciąż umożliwiającymi funkcjonowanie w KD - niektóre urzędy, niższe jednostki samorządowe, działalność gospodarcza) - też pozwala to na analizę działalności obywatela, a nawet można byłoby ograniczyć ilość "wiecowania" tylko do zgromadzenia przy samym nadawaniu obywatelstwa. Natomiast jest to tylko luźny pomysł bez szczegółów dot. działania i implementacji.

Również art. 18. ust. 2. jest dla mnie wątpliwy. Co on dokładnie znaczy i kiedy ma zastosowanie? Czy jeśli minister ds. imigracji stwierdzi nieważność obywatelstwa z uwagi na nieaktywność, a po pewnym czasie dawny już obywatel się zacznie udzielać, czy wtedy należy cofnąć decyzję o przedawnieniu? W jakim czasie ma to nastąpić? A także co w przypadku, gdy obywatel się zrzeknie obywatelstwa, a później będzie domagać się cofnięcia decyzji powołując się na ten zapis? O ile rozumiem w pewnym zakresie "płynność" prawa związanego z określaniem przydatności obywatela, o tyle doprecyzowanie tego ustępu uważam za konieczne.

Art. 20. - Procedura odebrania obywatelstwa przez Parlament jest też w obecnie funkcjonującej ustawie, ale jest ograniczona. Osobiście nie widzę potrzeby znoszenia tego ograniczenia (co czyniłaby ta ustawa) ani istnienia tego zapisu w ogóle.

Art. 22. - o ile zniesienie obowiązku przysięgi uważam za jak najbardziej słuszne, o tyle nadawanie obywatelstwa wszystkim królom-seniorom ustawą brzmi śmiesznie. Jaki jest cel przywracania obywatelstwa wszystkim królom-seniorom, tym bardziej w drodze ustawy? Ja nie widzę zasadności tego zapisu.

Poza uwagami wyżej, nie widzę przeciwwskazań. Podoba mi się także wprowadzanie możliwości regulowania niektórych elementów ustawy poprzez rozporządzenia celem dostosowania ich do realiów mirkoświata i sytuacji w Królestwie.

[Alfred]

Tymczasowe nadanie obywatelstwa i traktowanie mieszkańców na prawach obywatela na równi z obywatelami, jak dla mnie, wprowadza zamieszanie. Myślę, że wypadałoby mocniej rozróżnić obywateli od osób z tymczasowym obywatelstwem. Skłaniam się ku przywróceniu prawa stałego pobytu (z oczywistymi ograniczeniami wobec normalnych obywateli, ale wciąż umożliwiającymi funkcjonowanie w KD - niektóre urzędy, niższe jednostki samorządowe, działalność gospodarcza) - też pozwala to na analizę działalności obywatela, a nawet można byłoby ograniczyć ilość "wiecowania" tylko do zgromadzenia przy samym nadawaniu obywatelstwa. Natomiast jest to tylko luźny pomysł bez szczegółów dot. działania i implementacji.

Moim zdaniem jest to zupełnie intuicyjne, jak i zgodne z praktyką. Wnioskodawców trzeba byłoby dopiero "wychowywać" do aplikowania o prawo stałego pobytu, a co więcej, należałoby też zakreślić granice tego prawa. W ten sposób natomiast, gdy ktoś wiedziony instynktem składa od razu wniosek o obywatelstwo, my dajemy mu obywatelstwo na okres próbny. Robimy z niego obywatela-stażystę. Ma w tym okresie wszelkie prawa, może nawet kandydować na premiera.

Wrogiemu przejęciu, dokonanemu przez skoordynowaną grupę takich stażystów, zapobiegnie możliwość oddalenia wniosku o obywatelstwo przez ministra imigracji w każdym czasie, co pociąga za sobą natychmiastowe wygaśnięcie praw obywatelskich.

Również art. 18. ust. 2. jest dla mnie wątpliwy. Co on dokładnie znaczy i kiedy ma zastosowanie? Czy jeśli minister ds. imigracji stwierdzi nieważność obywatelstwa z uwagi na nieaktywność, a po pewnym czasie dawny już obywatel się zacznie udzielać, czy wtedy należy cofnąć decyzję o przedawnieniu? W jakim czasie ma to nastąpić? A także co w przypadku, gdy obywatel się zrzeknie obywatelstwa, a później będzie domagać się cofnięcia decyzji powołując się na ten zapis? O ile rozumiem w pewnym zakresie "płynność" prawa związanego z określaniem przydatności obywatela, o tyle doprecyzowanie tego ustępu uważam za konieczne.

Istnieją dwa tryby utraty obywatelstwa: odebranie i wygaśniecie. Pierwszy ma charakter punitywny, drugi weryfikacyjny. Chodzi o to, żeby nie wydawać decyzji stwierdzającej wygaśnięcie obywatelstwa, jeżeli zainteresowany cofnął zrzeczenie się albo powrócił do aktywności, odpowiednio do podstawy wygaśnięcia. W ten sposób powstaje pewna fikcja prawna; wygaśnięcie obywatelstwa nastąpiło, ale wskutek zmiany okoliczności państwu nie jest wolno tego przyjąć do wiadomości. Stwierdzenie wygaśnięcia obywatelstwa jest deklaratoryjną decyzją administracyjną i naturalnie dla jej oceny jest miarodajny stan rzeczy istniejący w chwili jej wydania. Przepis nie będzie tworzył podstawy do późniejszego odzyskania obywatelstwa, jeżeli decyzja została już wydana. Chodzi w istocie o usankcjonowanie dotychczasowej praktyki.

W tym zakresie gotów jestem jednak zaproponować jaśniejszy przepis, dla uniknięcia problemów.

Art. 20. - Procedura odebrania obywatelstwa przez Parlament jest też w obecnie funkcjonującej ustawie, ale jest ograniczona. Osobiście nie widzę potrzeby znoszenia tego ograniczenia (co czyniłaby ta ustawa) ani istnienia tego zapisu w ogóle.

Pozwolę sobie po prostu przytoczyć przepisy obecnej ustawy i projektu.

Artykuł 14.

(1) Parlament Królestwa może odebrać obywatelstwo oznaczonej osobie, stanowiąc większością co najmniej trzech czwartych wszystkich głosów.

(2) Projekt uchwały w tej sprawie może być poddany pod głosowanie najwcześniej po upływie tygodnia od przedstawienia go parlamentowi.

(3) Uchwała w tej sprawie może być podjęta najwcześniej po upływie trzech miesięcy od poprzedniego przypadku odebrania obywatelstwa w tym samym trybie.

Artykuł 20.
Ostracyzm

(1) Parlament Królestwa może odebrać obywatelstwo oznaczonej osobie, stanowiąc większością co najmniej trzech czwartych wszystkich głosów.

(2) Projekt uchwały w tej sprawie może być poddany pod głosowanie najwcześniej po upływie tygodnia od przedstawienia go parlamentowi.

(3) Uchwała w tej sprawie może być podjęta najwcześniej po upływie trzech miesięcy od poprzedniego przypadku odebrania obywatelstwa w tym samym trybie.

Dość zaskakujące jest dla mnie, że niektórzy widzą tutaj nowość normatywną, bo po prostu jej nie ma. Przepis jest skopiowany z obowiązującej ustawy, dostał tylko tytuł.

Art. 22. - o ile zniesienie obowiązku przysięgi uważam za jak najbardziej słuszne, o tyle nadawanie obywatelstwa wszystkim królom-seniorom ustawą brzmi śmiesznie. Jaki jest cel przywracania obywatelstwa wszystkim królom-seniorom, tym bardziej w drodze ustawy? Ja nie widzę zasadności tego zapisu.

Uważam, że królowie-seniorzy powinni być obywatelami, jeśli tylko się obywatelstwa nie zrzekną. Oczywiście nie spodziewam się wizyty TomBonda czy eMBego. Powinniśmy jednak uhonorować ich historyczną rolę, wyeksponowaną również w preambule do Konstytucji, podkreślając w ten sposób nierozerwalny związek Ebruzów z dreamlandzką wspólnotą.

[Antoni Moskwicz]

Dziękuję za rozwianie wątpliwości.

[Alfred]

W drodze autopoprawki nadaję nowe brzmienie art. 16 i art. 18:

Artykuł 16.
Brak aktywności

(1) Obywatelstwo wygasa, gdy obywatel zaprzestanie aktywności w życiu wspólnoty.

(2) Uważa się, że obywatel zaprzestał aktywności w życiu wspólnoty, jeżeli w ciągu trzydziestu dni nie opublikował żadnej wypowiedzi na państwowym forum dyskusyjnym.

(3) Minister imigracji może postanowić, w drodze rozporządzenia, że dla celów ustępu poprzedzającego za równoważną wypowiedzi na państwowym forum dyskusyjnym będzie się uważać wypowiedź w określonych innych państwowych miejscach publicznych.

(4) Minister imigracji może przedłużyć, w drodze rozporządzenia, termin określony ust. 2, nie może on jednak przekraczać dziewięćdziesięciu dni.

[...]

Artykuł 18.
Stwierdzenie wygaśnięcia obywatelstwa

(1) Wygaśnięcie obywatelstwa stwierdza minister imigracji w drodze decyzji, wskazując przy tym przyczynę jego wygaśnięcia.

(2) Nie stwierdza się wygaśnięcia obywatelstwa, jeżeli przed wydaniem decyzji w tej sprawie zainteresowany cofnął zrzeczenie się obywatelstwa albo powrócił do aktywności w życiu wspólnoty.

Autopoprawka stanowi odpowiedź na uwagi kolegi Moskwicza. Nowe brzmienie art. 16 nawiązuje do konstytucyjnego pojęcia "długotrwałej nieaktywności w życiu wspólnoty". Poprzez zdefiniowanie "zaprzestania aktywności w życiu wspólnoty" możliwe staje się określenie "powrotu do [tejże] aktywności" jako przesłanki odstąpienia od wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie obywatelstwa. W przypadku zrzeczenia się obywatelstwa przesłanką taką jest jego cofnięcie. Nowe brzmienie art. 18 nie pozostawia także wątpliwości, że cofnięcie zrzeczenia albo powrót do aktywności musi nastąpić przed wydaniem decyzji.

Uprzejmie proszę Marszałków o formalne przedłużenie debaty dla przedyskutowania autopoprawki, a następnie przejście do głosowania. Niewątpliwie ten proces legislacyjny trwa już trochę zbyt długo.

[Torkan Ingawaar]

Przedłużam debatę do środy.

[Otton van der Berg]

Uważam dodanie obywatelstwa "na próbę" za zbytnie roztrząsanie tego tematu. Wyjdę moze na konserwatywnego ale obywatelstwo albo sie ma albo nie.
Utrata obywatelstwa po 30 dniach nie udzielania sie w tematach wspólnoty jestem gotów przeżyć.

[Andrzej]

Nie jestem zwolennikiem wprowadzenia przepisów wynikających z art. 11. projektu ustawy, niemniej jednak treść ust. 1. wydaje się na tyle blankietowa (zwłaszcza w kontekście oceny "przydatności do wejścia w skład wspólnoty obywatelskiej"), że minister ds. imigracji wcale nie musi stosować procedury przyznania tymczasowego quasi-obywatelstwa — i taki model postępowania rekomendowałbym mojemu rządowi, jeżeli projekt ustawy JKW Alfreda wejdzie w życie.

Co do pozostałych przepisów projektu ustawy nie mam uwag, jednak ze względu na wyżej omówiony art. 11. wstrzymam się od głosu nad procedowanym projektem.

[Alfred]

Cofam projekt.

Biorąc pod uwagę, że zaproponowany mechanizm nadawania obywatelstwa "na próbę" wymaga zmiany konstytucji, w świetle oświadczeń członków parlamentu uchwalenie ustawy okaże się niemożliwe.

Zarazem informuję, że projekt złożę ponownie w zmienionej postaci, uwzględniającej postulaty pozostawienia obecnego modelu dochodzenia do obywatelstwa. Rozważałem w tym względzie autopoprawkę, wydaje się jednak, że niezbędna ingerencja w treść projektu jest dla takiego trybu zbyt głęboka.

[Torkan Ingawaar]

W związku z wycofaniem projektu przez wnioskodawcę zamykam debatę.