przedstawiam rządowy projekt ustawy o członkostwie państwa w Unii Niepodległych Państw. Celem ustawy jest dostosowanie dreamlandzkiego ustroju do ram organizacyjno-prawnych Unii. Przepisom ustawy ma zostać nadana moc konstytucyjna. Zdaniem rządu kwestie stosunku państwa do Unii są bowiem równie istotne, co nasza własna, teraz niejako "wewnętrzna" organizacja państwowa.
Regulacja projektu jest dość zwięzła i prosta. Przede wszystkim sankcjonuje on przekazanie kompetencji dreamlandzkiej władzy państwowej organom Unii w zakresie, który wynika z traktatu unijnego. Przewiduje on także specjalną ścieżkę ratyfikacji ewentualnych przyszłych traktatów, poszerzających kompetencje Unii. Mają one być ratyfikowane za zgodą Parlamentu Królestwa, wyrażoną większością trzech piątych głosów, którą to większością uchwala się także projekty zmiany Konstytucji. Zarazem ustawa zawiesza obowiązywanie przepisów o wymiarze sprawiedliwości, tak konstytucyjnych, jak i ustawowych, w związku z przejściem odpowiednich kompetencji na Trybunał Sprawiedliwości UNP.
Ustawa zawiera także postanowienia dotyczące nominowania urzędników unijnych przez organy Królestwa Dreamlandu. Przepisy te naśladują w zasadzie dotychczasowy ustrojowy "układ sił". Delegatów do Rady Ministrów UNP wyznacza zatem Pierwszy Minister, który na gruncie krajowym decyduje o składzie rządu. Przedstawiciela do Wspólnego Zgromadzenia ma wybierać nasz parlament; premier będzie wskazywał zastępcę, zgodnie z wymogami traktatu. Niejako w miejsce dotychczasowej kompetencji mianowania sędziów krajowych, Król będzie nominował kandydatów do Trybunału Sprawiedliwości. Jemu także powierzono wysunięcie kandydata na funkcję Męża Stanu. Z kolei obsadzanie stanowisk w Komitecie Inżynieryjnym należeć będzie do Króla i rządu działających w porozumieniu, ze względu na wysoką wagę tej kwestii, a jednocześnie jej bliski związek z polityką rządową.
(projekt)
o członkostwie państwa w Unii Niepodległych Państw
(2) Ustawa uzupełnia przepisy Konstytucji i ma równą jej moc.
(2) Ratyfikacja traktatu przewidującego przejście dalszych kompetencji dreamlandzkiej władzy państwowej na Unię Niepodległych Państw wymaga zgody Parlamentu Królestwa, uchwalonej większością co najmniej trzech piątych wszystkich głosów.
(2) Pierwszy Minister wyznacza ministra pełniącego funkcję zastępcy przedstawiciela Królestwa Dreamlandu we Wspólnym Zgromadzeniu Unii Niepodległych Państw.
(2) Król zachowuje prawo łaski.