kwestia przywrócenia obywatelstwa JKW Robertowi II Fryderykowi rozgrzała do czerwoności dyskusję w Królestwie Dreamlandu. Nie milkną opinie i stanowiska tak krytyczne jak i popierające powzięte przeze mnie działania. Mając na uwadze zaszczytny urząd jaki pełnię uznałem, iż należy się Dreamlandczykom szersza wypowiedź, w której przedstawię w sposób jasny i klarowny swoje stanowisko w sprawie. Tym niemniej, zanim do tego przejdę, pragnę zaapelować do wszystkich tych, którzy już pakują walizki, tych którzy już je spakowali i na lotnisku w Dreamopolis oczekują na otwarcie bramek do odprawy jak i tych, którzy tylko rozważają pomysł emigracji.
Nie bez przyczyny zabieram głos w tej sprawie teraz, po upływie kilku dni. Dopaliłem czerwonego marlborasa z miękkiej paczki i spojrzałem na sprawę, jak sam mam nadzieję, że z dystansu. Rozumiem, że możecie nie zgadzać się z moim osądem sytuacji. Rozumiem wasze uczucia, które wywołało pominięcie przeze mnie procedury nadawania obywatelstwa. Szanuję to, że wy ważąc dwa dobra wybralibyście inne. Zawsze podkreślałem, iż jestem osobą otwartą na inne opinie i wartością, którą miłuję najwyżej jest wolność. Nie będę zatem ukrywać, iż w pewien sposób cieszą mnie głosy krytyczne względem mojej decyzji, gdyż świadczą co najmniej o dwóch rzeczach, które są jak najbardziej pozytywne. Po pierwsze Dreamland żyje, ma się dobrze i jest gotów by starym zwyczajem ściąć głowę swojemu regentowi. Po wtóre, że istnieje między nami pole do sporów, dzięki czemu nasze życie tutaj nie jest i nie będzie jałowym przytakiwaniem, jakie znamy z innych mirkonacji.
Chciałbym jednak zapewnić, iż niezależnie od oceny moich działań, moje intencje były jak najbardziej właściwe i podejmując taką decyzję kierowałem się li tylko dobre Królestwa Dreamlandu. Różnimy się co do tego, co jest dobrem państwa, jakkolwiek proszę, by nikt mi nie odbierał dobrej wiary. W tym miejscu należą się przeprosiny JKW Alfredowi, gdyż nie było moją intencją dawać mu prztyczka w nos i robienia mu na złość. Nie będę udawać, iż krytycznie oceniam jego reformy, jakkolwiek w moich oczach jest osobą kompetentną, systematyczną i gotową kreślić swoje śmiałe wizje, a następnie krok po krok wprowadzać je w czyn. Jest to cecha, która moim zdaniem wyróżnia dobrych polityków i w istocie jest jedną z najbardziej pożądanych wśród mirkonautów cech.
Nie da się ukryć, iż obecny system nadawania obywatelstwa jest cokolwiek wadliwy. Nie rozstrzygając o przyczynach nieobecności JE Pierwszego Ministra w Królestwie trzeba zauważyć, iż w istocie zaproponowana przeze mnie podczas mojego urzędowania jako premier, reforma systemu nabywania obywatelstwa skrojona była pod moją osobę. Z pewnym zażenowaniem muszę przyznać się do tego dość szkolnego błędu. Tym niemniej w pewien sposób pochlebia mi, iż konstruują swój model oparł się na mojej koncepcji. Niestety, ale tym razem zatrute drzewo wydało niedobre owoce.
Godzi się wreszcie przeprosić wszystkich Dreamlandczyków, którzy poczuli się urażeni moim rozstrzygnięciem i po raz wtóry zapewnić, iż przyświecały mi dobre intencje. Z perspektywy czasu dostrzegam pewne niuanse i argumenty, których nie wziąłem pod uwagę wydając rozstrzygnięcie w tej sprawie, a być może ich uwzględnienie pozwoliłoby uniknąć tej nieprzyjemnej sytuacji. Mając to wszystko na uwadze oddaję się do dyspozycji Jego Królewskiej Mości w zakresie dalszego trwania mojej misji jako regenta.
Nie bez przyczyny zabieram głos w tej sprawie teraz, po upływie kilku dni. Dopaliłem czerwonego marlborasa z miękkiej paczki i spojrzałem na sprawę, jak sam mam nadzieję, że z dystansu. Rozumiem, że możecie nie zgadzać się z moim osądem sytuacji. Rozumiem wasze uczucia, które wywołało pominięcie przeze mnie procedury nadawania obywatelstwa. Szanuję to, że wy ważąc dwa dobra wybralibyście inne. Zawsze podkreślałem, iż jestem osobą otwartą na inne opinie i wartością, którą miłuję najwyżej jest wolność. Nie będę zatem ukrywać, iż w pewien sposób cieszą mnie głosy krytyczne względem mojej decyzji, gdyż świadczą co najmniej o dwóch rzeczach, które są jak najbardziej pozytywne. Po pierwsze Dreamland żyje, ma się dobrze i jest gotów by starym zwyczajem ściąć głowę swojemu regentowi. Po wtóre, że istnieje między nami pole do sporów, dzięki czemu nasze życie tutaj nie jest i nie będzie jałowym przytakiwaniem, jakie znamy z innych mirkonacji.
Chciałbym jednak zapewnić, iż niezależnie od oceny moich działań, moje intencje były jak najbardziej właściwe i podejmując taką decyzję kierowałem się li tylko dobre Królestwa Dreamlandu. Różnimy się co do tego, co jest dobrem państwa, jakkolwiek proszę, by nikt mi nie odbierał dobrej wiary. W tym miejscu należą się przeprosiny JKW Alfredowi, gdyż nie było moją intencją dawać mu prztyczka w nos i robienia mu na złość. Nie będę udawać, iż krytycznie oceniam jego reformy, jakkolwiek w moich oczach jest osobą kompetentną, systematyczną i gotową kreślić swoje śmiałe wizje, a następnie krok po krok wprowadzać je w czyn. Jest to cecha, która moim zdaniem wyróżnia dobrych polityków i w istocie jest jedną z najbardziej pożądanych wśród mirkonautów cech.
Nie da się ukryć, iż obecny system nadawania obywatelstwa jest cokolwiek wadliwy. Nie rozstrzygając o przyczynach nieobecności JE Pierwszego Ministra w Królestwie trzeba zauważyć, iż w istocie zaproponowana przeze mnie podczas mojego urzędowania jako premier, reforma systemu nabywania obywatelstwa skrojona była pod moją osobę. Z pewnym zażenowaniem muszę przyznać się do tego dość szkolnego błędu. Tym niemniej w pewien sposób pochlebia mi, iż konstruują swój model oparł się na mojej koncepcji. Niestety, ale tym razem zatrute drzewo wydało niedobre owoce.
Godzi się wreszcie przeprosić wszystkich Dreamlandczyków, którzy poczuli się urażeni moim rozstrzygnięciem i po raz wtóry zapewnić, iż przyświecały mi dobre intencje. Z perspektywy czasu dostrzegam pewne niuanse i argumenty, których nie wziąłem pod uwagę wydając rozstrzygnięcie w tej sprawie, a być może ich uwzględnienie pozwoliłoby uniknąć tej nieprzyjemnej sytuacji. Mając to wszystko na uwadze oddaję się do dyspozycji Jego Królewskiej Mości w zakresie dalszego trwania mojej misji jako regenta.
A. de la Ciprofloksja