Jägerfest 2019 - wątek główny

[Antoni Moskwicz]

Jägerfest 2019

W miejscu Jägerfestu zebrało się kilkoro milionów obywateli, mieszkańców i turystów chętnych do wzięcia udziału. Zgodnie z obserwacją pomocników, część z nich zaczęła zbierać się od godziny 10:00, a niektórzy specjalnie na tę okazję wzięli dzień urlopu.
Przygotowania terenu mającego ponad 3000 m² trwały do ostatniej chwili, ale teraz wszystko jest na miejscu - kuchnie kończą gotować pierwsze dania, beczki piwa czekają na otwarcie, natomiast stoły - nakryte i pełne zakąsek - gotowe są na przyjęcie gości. Wokoło już od trzynastej unosi się zapach pieczonej dziczyzny, a ci, którzy mają czuły słuch, mogli usłyszeć z pobliskich osiedli brzęk kufli i innych naczyń. Próby zespołów muzyki ludowej już się skończyły, trwa teraz majestatyczna cisza - oczekiwanie. Przed wejściem na teren imprezy jest jeszcze wstęga, której przecięcie będzie oznaczać otwarcie święta.
Ci, którzy są bardziej spragnieni dobrego piwa, od godziny 16:00 zaczęli urządzać pielgrzymki do Urzędu Miasta z zapytaniem o godzinę rozpoczęcia święta, a nawet prośbą o jego otwarcie. Na szczęście dla nich, na miejscu już są organizatorzy i zabawa się rozpocznie.

[RIIF]

Najlepsze piwo w Dreamlandzie!

[Antoni Moskwicz]

Kochani!

Witamy Was serdecznie na tegorocznym Jägerfest. Dzisiaj rozpocznie się pierwsze, największe święto od reanimacji Scholandii. Dotarła do mnie wieść o chęci jego rychłego rozpoczęcia, dlatego przedłużać nie będziemy. Oddajmy głos Jego Ekscelencji Stanisławowi Dmowskiemu - właśnie Jemu zawdzięczamy ponowny rozkwit Scholandii.

[Erwin von Beckendorff]

Erwin, po długich poszukiwaniach i zasięgnąwszy rady mieszkańców w końcu dotarł na Jägerfest - wszystko wyglądało przepięknie "Tak właśnie wygląda Scholandzka kultura!" - pomyślał.

[Stanisław Dmowski]

Drodzy zebrani,

Bardzo się cieszę z faktu, że dzięki wielkiemu zaangażowaniu wielu obywateli nasza kraina wraca do żywych. Scholandia, dotąd bardzo zaniedbana i zepchnięta na boczny tor polityki dreamlandzkiej zasługuje na odzyskanie dawnego blasku. Niech pierwszym krokiem do tego będzie podniesienie kultury i rozrywki regionalnej, które to zawierają się właśnie w idei naszego festu. Mam nadzieję, że będzie to okazja do zabawy, obywatelskiej integracji, ale także promocji kraju i jego produktów regionalnych, wszak piwem i innymi wyrobami trzeba i należy się chwalić. I to nie jest z pewnością nasze ostatnie słowo, niech scholandzka kontrrewolucja dzieje się nadal, w kulturze i w polityce. Cóż pozostaje powiedzieć, życzę wszystkim mieszkańcom, którzy będą mieli okazję uczestniczyć w świecie dobrej zabawy. Niech się dzieje się!

Moien!

[Antoni Moskwicz]

Wstęga przecięta. Uczestnicy zaczęli zajmować miejsca przy stołach i oczekiwali na napełnienie pierwszego kufla patrząc w kierunku beczki, którą wytypowaną jako pierwszą do odszpuntowania. Aby tradycji stało się zadość, kranik oraz wbijak wręczono Jego Ekscelencji Dmowskiemu jako najważniejszej osobie.

[Stanisław Dmowski]

Po otwarciu pierwszej beczki rozpoczęło się roznoszenie kufli dla zgromadzonych gości. Dało się tylko na salach słyszeć radosny śpiew i brzdęk szkła. Stoły zastawione były aż po brzegi dziczyzną, wszelakim pieczonym drobiem, tak, co by pijący mogli sobie w międzyczasie mieć co zagryźć i skosztować. Minęła noc. Rankiem w miejskich parkach dało się już zauważyć pierwszych pokonanych przez święto, to ci, co nie potrafili utrzymać umiaru i nazbyt chcieli się nastawić do zabawy. Ich strata, wszak dzisiaj kolejna runda świątecznych zabaw.

[RIIF]

Ktoś wie jak się nazywała ta wspaniała wieśniaczka z którą przyszło mi spędzić wieczór i noc? Wszak o imię nie zapytałem, a panny urodziwej rano koło siebie nie znalazłem... :D

[Antoni Moskwicz]

Pojęcia nie mam, ale kilka kufli i może wróci ;)

Wesoła muzyka znowu zaczynała grać, a uczestnicy powoli wracali na zabawę. Wprawdzie część musiała spędzić kilka godzin na izbie wytrzeźwień, ale też do nas wrócą. Przez noc wszystkie tereny zielone na chwilę stały się hotelem "Pod drzewem" - wyjątkowo służby porządkowe nie zabierały leżących na trawie. Jedyne takie święto w roku, w końcu.
Nikt nie liczy otwieranych beczek piwa otwieranych jedna za drugą, a zabawa trwa w najlepsze. Potłuczonymi talerzami też nikt się nie przejmuje.
https://m.youtube.com/watch?v=zxHelCzB1QI

[RIIF]

Rozsiadam się przy stole i rozglądam za umyślnym, co by kapusty zasmażanej i kiełbasę przyniósł. Nie wypada pić na pusty żołądek!

[Andrzej P Ordynski]

Na Jägerfest nieoficjalnie przybył również Andrzej Swarzewski. W czasie festiwalu trzymał się z młodzieżą z subkultury Edelweisspiraten oraz socjalistycznymi aktywistami.

[Antoni Moskwicz]

Piwo lało się w najlepsze, muzyka grała, a kolejne talerze pieczonej dziczyzny szybko znikały. W miarę, jak się ściemniało, muzyka stawała się spokojniejsza, kramy z pamiątkami się zamykały, a ilość opróżnianych kufli na godzinę znacząco się zmniejszyła. Wszyscy już wracali do domów i do stacji kolejowej czy miejsc noclegowych zaczął robić się "wężyk" lekko podpitych bądź całkiem pijanych uczestników. Autobusy przywożące innych też przez cały dzień błądziły po całym Mons Reale, bo kierowca zapomniał, że niektóre z ulic są w remoncie. Policja pilnowała, by każdy dotarł bezpiecznie na miejsce, a awanturników w miarę skutecznie odciągała i zawoziła na izbę wytrzeźwień bądź pogotowie ratunkowe. Tej nocy mało kto był trzeźwy, a zakład oczyszczania miasta od wczesnego ranka będzie miał co robić.
Na izbie przyjęć pojawiało się wiele osób z niestrawnością czy innymi problemami żołądkowymi. W końcu nietrudno o problemy żołądkowe przy jedzeniu takiej ilości tłustego jedzenia. Izba wytrzeźwień, oddział toksykologii i oddział odwykowy wszystkie śpiewały piosenki z Jägerfestu, które dalej nosiły się po mieście, nawet o drugiej w nocy. W tym czasie część ze stoisk została złożona, by jutro też wyjechać. Pozostałe będą składane jutro.

W imieniu całego miasta i Królestwa Scholandii serdecznie dziękuję za wzięcie udziału w Jägerfeście 2019. Życzymy bezpiecznego powrotu do domu i jak najlżejszego bólu głowy rano. Do zobaczenia!

[Stanisław Dmowski]

Jako, że Jagerfest wkracza jako nowe wydarzenie do kręgu tradycji ludu scholandzkiego, wnosi ze sobą także i inne niedawno ustanowione zwyczaje, które wyrażają wartości narodowe.

Wczesnym rankiem na rynku w Mons Reale zebrał się tłum ludzi czekając na główną atrakcję tego dnia. Co niektórzy turyści mogliby się przestraszyć, wszak większość ludu uzbrojona była w kijki i drągi i mogłoby się wydawać, że dojdzie niebawem do jakichś rozruchów ulicznych. Nic z tych rzeczy! Czym prędzej na środek placu kilku mężczyzn wniosło na rękach dużą kukłę. Do głowy przyczepiona była fotografia delikwenta a na brzuchu szprayem zostało napisane: "judasz". To wielki wyraz niezgody scholandzkiego narodu na zdradę narodową i opuszczanie kraju w potrzebie i wielki sygnał dla każdego, kto chciałby ugodzić w ojczyznę. Zebrani przystąpili do okładania kijem kukły, niektórzy robili to z wielką zaciekłością...

[Antoni Moskwicz]

Nie słuszniej byłoby, gdyby kukła była podpisana "Andronik"? Jeszcze ktoś się przyczepi...

[Stanisław Dmowski]

Nie słuszniej byłoby, gdyby kukła była podpisana "Andronik"? Jeszcze ktoś się przyczepi...

Nie chodzi o Andronika :p

[Erwin von Beckendorff]

Nie słuszniej byłoby, gdyby kukła była podpisana "Andronik"? Jeszcze ktoś się przyczepi...

Nie chodzi o Andronika :p

Kto w takim razie jest tym zdrajcą, którego ludzie tak bardzo nienawidzą?

[RIIF]

Sparasan oczywiście.

[Stanisław Dmowski]

Andronika można oczywiście darzyć nienawiścią za podburzanie Sarmacji do nastrojów antydreamlandzkich, ale w żadnym wypadku nie jest zdrajcą. Ani w Scholandii nie działał ani Dreamlandczykiem nie był, więc skąd to przypuszczenie w ogóle się pojawiło? Okładać kijem delikwenta!!!

[Antoni Moskwicz]

A, ten dziad... To tak, kijem go!

[Stanisław Dmowski]

Fest można już chyba oficjalnie uznać za zakończony. Mogło być gorzej, mogło być lepiej, czyli tak średnio bym powiedział to wyszło. Cieszę się jednak, że była to jakaś forma aktywizacji naszego narodu i jeśli tradycja się przyjmie, będzie kontynuowana każdego roku.

Dziękuję organizatorowi święta za przygotowanie miasta oraz prowadzenie, dziękuję wszystkim gościom za udział w święcie. Mam osobistą nadzieję, że dobrze ten czas zapamiętaliście, pozdrawiam!