Na obrazie:
Obraz przedstawia dramatyczną i pełną napięcia scenę historyczną: rząd Księstwa Sarmacji w akcie brutalnej demonstracji władzy dokonuje defenestracji członków NIA (Naczelnej Izby Architektury). Przedstawione postaci władców ubrane są w bogato zdobione, barokowe stroje, podkreślające ich autorytet i splendor dworu. Członkowie NIA, trzymający w rękach narzędzia ich pracy, takie jak laptopy czy klawiatury, są z okrucieństwem wypychani przez okno na bruk. Na ich twarzach malują się strach i desperacja, co podkreśla tragizm sytuacji.
W tle widoczny jest widok na miasto Grodzisk – zabudowania w pastelowych barwach kontrastują z intensywną dynamiką samej sceny, tworząc ciekawy dysonans między spokojem krajobrazu a chaosem rozgrywającym się we wnętrzu.
Styl obrazu:
Dzieło jest utrzymane w stylu neobarokowym, ze szczególnym naciskiem na dramatyzm, bogactwo detali oraz wyraziste kolory. Widać inspirację mistrzami baroku, takimi jak Caravaggio, z jego umiejętnością pracy światłocieniem, oraz Rubensem, który doskonale przedstawiał dynamikę ludzkiego ciała. Każdy element obrazu, od emocji na twarzach postaci po ruch ich ciał, emanuje ruchem i napięciem.
Artysta:
Jan Sarmacki (ur. 2004 w Grodzisku) to malarz, którego młodość naznaczona była prześladowaniami politycznymi, co wpłynęło na kształt jego twórczości. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Srebrnym Rogu zdobył uznanie dzięki swoim dziełom pełnym symboliki, emocji i odważnych komentarzy społecznych. Jego prace, cenione zarówno w kraju, jak i na świecie, inspirują kolejne pokolenia artystów, odzwierciedlając niezłomność i wiarę w wolność artystyczną.
Obraz przedstawia dramatyczną i pełną napięcia scenę historyczną: rząd Księstwa Sarmacji w akcie brutalnej demonstracji władzy dokonuje defenestracji członków NIA (Naczelnej Izby Architektury). Przedstawione postaci władców ubrane są w bogato zdobione, barokowe stroje, podkreślające ich autorytet i splendor dworu. Członkowie NIA, trzymający w rękach narzędzia ich pracy, takie jak laptopy czy klawiatury, są z okrucieństwem wypychani przez okno na bruk. Na ich twarzach malują się strach i desperacja, co podkreśla tragizm sytuacji.
W tle widoczny jest widok na miasto Grodzisk – zabudowania w pastelowych barwach kontrastują z intensywną dynamiką samej sceny, tworząc ciekawy dysonans między spokojem krajobrazu a chaosem rozgrywającym się we wnętrzu.
Styl obrazu:
Dzieło jest utrzymane w stylu neobarokowym, ze szczególnym naciskiem na dramatyzm, bogactwo detali oraz wyraziste kolory. Widać inspirację mistrzami baroku, takimi jak Caravaggio, z jego umiejętnością pracy światłocieniem, oraz Rubensem, który doskonale przedstawiał dynamikę ludzkiego ciała. Każdy element obrazu, od emocji na twarzach postaci po ruch ich ciał, emanuje ruchem i napięciem.
Artysta:
Jan Sarmacki (ur. 2004 w Grodzisku) to malarz, którego młodość naznaczona była prześladowaniami politycznymi, co wpłynęło na kształt jego twórczości. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Srebrnym Rogu zdobył uznanie dzięki swoim dziełom pełnym symboliki, emocji i odważnych komentarzy społecznych. Jego prace, cenione zarówno w kraju, jak i na świecie, inspirują kolejne pokolenia artystów, odzwierciedlając niezłomność i wiarę w wolność artystyczną.
No widać spodobało się bardzo bardzo
