Zainspirowany prywatną rozmową, w której próbowaliśmy obliczyć, którym królem Dreamlandu jest JKM Aleksander, postanowiłem spisać mały poczet naszych monarchów. Kilka biografii zostało do uzupełnienia, między innymi nie podjąłem się opisywania własnego panowania, z oczywistych przyczyn. Zachęcam do nadsyłania swoich propozycji.
TomBond (VIII 1998 — II 2002)
Założyciel
Pierwszy król Dreamlandu założył państwo jako lider grupy znajomych ze świata realnego i przez pewien czas pozostawał monarchą absolutnym. Demokratyzacja następowała stopniowo i z pewnymi oporami. Jak dotąd jego panowanie pozostaje najdłuższym w historii, jednak przecinane było wielomiesięcznymi okresami nieobecności, powodującymi wzrost niezadowolenia społecznego.
eMBe (II 2002 — II 2004)
Przed wstąpieniem na tron był namiestnikiem Weblandu (b. prowincja Królestwa), znanym jako utalentowany webmaster. Jako król wykazywał niewielką aktywność i zainteresowanie sprawami państwowymi, dążył natomiast do monopolizacji wpływu na państwowe systemy informatyczne. W początkach jego panowania przyjęta została Konstytucja Królestwa Dreamlandu z 2002 r., która z późniejszymi zmianami stanowiła podstawę ustrojową państwa aż do 2011 r.
Artur Piotr (II 2004 — XI 2005)
Wielki
Wstąpił na tron jako kandydat kompromisowy, zaakceptowany przez ustępującego króla eMBego, jak i króla-seniora TomBonda, który rościł sobie prawo wyznaczania wszystkich następców dreamlandzkiego tronu. Był znany jako doskonały dyplomata, ale przede wszystkim wybitny prawnik; zaszczepiał w Królestwie kulturę legalizmu, której koniec nastąpił dopiero za panowania Edwarda II. Założył stolicę państwa w Ekorre, stąd rozpoczynającą się od jego panowania epokę w historii Dreamlandu nazywa się ekkorejską.
Paweł, obecnie Pavel Svoboda (XI 2005 — XI 2007)
do uzupełnienia
Edward Artur (XI 2007 — I 2010)
do uzupełnienia
Robert (I 2010 — XII 2011)
do uzupełnienia
Artur Piotr, po raz drugi (XII 2011 — II 2013)
Wielki
do uzupełnienia
Marcin Mikołaj (II 2013 — XII 2015)
Panował w schyłkowych czasach ekkorejskiego Dreamlandu. Podejmował próby przeprowadzenia modernizacji technicznej państwa, które nie przyniosły jednak efektów. Tymczasem aktywność społeczna stopniowo gasła. Długotrwały brak funkcjonowania trzech spośród czterech dreamlandzkich prowincji, Morlandu, Surmali i Weblandu, doprowadził do złączenia ich w Domenę Królewską, która jednak pozostała nie mniej martwa. W ostatnich miesiącach panowania Marcina Mikołaja trwał stan wyjątkowy.
Edward II (XII 2015 — III 2017)
Odnowiciel
Jako pierwszy zorganizował Parlament Królestwa, otwarty dla wszystkich zainteresowanych obywateli. Aby zaradzić fatalnemu stanowi Królestwa, otworzył je na napływ imigrantów spoza dreamlandzkiego kręgu kulturowego. Spowodowane tym zmiany obyczajności społecznej, w połączeniu z wysiłkami na rzecz uproszczenia prawa, oznaczały koniec ekkorejskiego Dreamlandu i początek epoki edwardiańskiej. Panowanie Edwarda II było przy tym okresem najwyższej aktywności społecznej w ostatnich latach. Odnowa państwa zakończyła się zatem powodzeniem, chociaż zarazem zmieniła drastycznie jego charakter.
Alfred (III 2017 — VII 2017)
Surowy / Posępny Masakrator
do uzupełnienia
Karolina Aleksandra (VII 2017 — V 2018)
Wybrana na tron przez konwent królów-seniorów, jako kandydatka zagraniczna (obywatelka sarmacka). Prowadziła koncyliacyjną politykę, poświęcając także wiele uwagi sferze narracji i działalności kulturowej. Podejmowała także próby łagodzenia surowej kultury dyskusji, jaka wykształciła się w poprzednich latach. Brak wyrazistego stanowiska Korony i stopniowo zmniejszająca się aktywność samej królowej pozbawiły ją z czasem społecznego poparcia.
Alfred, po raz drugi (V 2018 — XII 2018)
Surowy / Posępny Masakrator
do uzupełnienia
Robert Fryderyk (XII 2018 — VII 2019)
Wybrany na tron przez konwent królów-seniorów, również jako kandydat zagraniczny. Wcześniej także Książę Sarmacji. Jego wstąpienie na tron spotkało się ze społecznym oporem na bezprecedensową skalę; pojawiły się nawoływania do likwidacji sukcesji dynastycznej i ograniczenia ustrojowej roli monarchy, a Parlament Królewski uchwalił wypowiedzenie posłuszeństwa królowi. Z czasem zyskał jednak zaufanie przynajmniej części społeczeństwa, a uchwała została przez parlament potępiona. Zarazem jednak doszło do spadku aktywności samego króla. Kryzysowa sytuacja skłoniła Roberta Fryderyka do ogłoszenia stanu klęski aktywnościowej i zwołania rady konstytucyjnej, która jednak nie podjęła działania.
Maciej I (3 — 10 VII 2019)
Powołany na tron przez Roberta Fryderyka, jako jeden z nielicznych możliwych kandydatów. Po tygodniowym panowaniu zdecydował się na abdykację.
Maciej II (VII 2019 — XI 2020)
Zakończył stan klęski aktywnościowej, ogłoszony jeszcze przez Roberta Fryderyka, przywracając normalne funkcjonowanie Królestwa. Pogarszający się stan państwa skłaniał go jednak z czasem do bardziej osobistego sterowania sprawami publicznymi. W marcu 2020 r. ogłosił kolejny stan klęski, który tym razem doprowadził do reformy konstytucyjnej i uchwalenia obowiązującej Konstytucji Królestwa Dreamlandu. Maciej II poświęcał szczególną uwagę zagadnieniom polityki zagranicznej, przede wszystkim negocjując akces Królestwa do Unii Niepodległych Państw, jak również animował działalność narracyjną i naukową.
Aleksander (panuje obecnie)
Dopiero przyszłość pozwoli opisać panowanie Jego Królewskiej Mości.
TomBond (VIII 1998 — II 2002)
Założyciel
Pierwszy król Dreamlandu założył państwo jako lider grupy znajomych ze świata realnego i przez pewien czas pozostawał monarchą absolutnym. Demokratyzacja następowała stopniowo i z pewnymi oporami. Jak dotąd jego panowanie pozostaje najdłuższym w historii, jednak przecinane było wielomiesięcznymi okresami nieobecności, powodującymi wzrost niezadowolenia społecznego.
eMBe (II 2002 — II 2004)
Przed wstąpieniem na tron był namiestnikiem Weblandu (b. prowincja Królestwa), znanym jako utalentowany webmaster. Jako król wykazywał niewielką aktywność i zainteresowanie sprawami państwowymi, dążył natomiast do monopolizacji wpływu na państwowe systemy informatyczne. W początkach jego panowania przyjęta została Konstytucja Królestwa Dreamlandu z 2002 r., która z późniejszymi zmianami stanowiła podstawę ustrojową państwa aż do 2011 r.
Artur Piotr (II 2004 — XI 2005)
Wielki
Wstąpił na tron jako kandydat kompromisowy, zaakceptowany przez ustępującego króla eMBego, jak i króla-seniora TomBonda, który rościł sobie prawo wyznaczania wszystkich następców dreamlandzkiego tronu. Był znany jako doskonały dyplomata, ale przede wszystkim wybitny prawnik; zaszczepiał w Królestwie kulturę legalizmu, której koniec nastąpił dopiero za panowania Edwarda II. Założył stolicę państwa w Ekorre, stąd rozpoczynającą się od jego panowania epokę w historii Dreamlandu nazywa się ekkorejską.
Paweł, obecnie Pavel Svoboda (XI 2005 — XI 2007)
do uzupełnienia
Edward Artur (XI 2007 — I 2010)
do uzupełnienia
Robert (I 2010 — XII 2011)
do uzupełnienia
Artur Piotr, po raz drugi (XII 2011 — II 2013)
Wielki
do uzupełnienia
Marcin Mikołaj (II 2013 — XII 2015)
Panował w schyłkowych czasach ekkorejskiego Dreamlandu. Podejmował próby przeprowadzenia modernizacji technicznej państwa, które nie przyniosły jednak efektów. Tymczasem aktywność społeczna stopniowo gasła. Długotrwały brak funkcjonowania trzech spośród czterech dreamlandzkich prowincji, Morlandu, Surmali i Weblandu, doprowadził do złączenia ich w Domenę Królewską, która jednak pozostała nie mniej martwa. W ostatnich miesiącach panowania Marcina Mikołaja trwał stan wyjątkowy.
Edward II (XII 2015 — III 2017)
Odnowiciel
Jako pierwszy zorganizował Parlament Królestwa, otwarty dla wszystkich zainteresowanych obywateli. Aby zaradzić fatalnemu stanowi Królestwa, otworzył je na napływ imigrantów spoza dreamlandzkiego kręgu kulturowego. Spowodowane tym zmiany obyczajności społecznej, w połączeniu z wysiłkami na rzecz uproszczenia prawa, oznaczały koniec ekkorejskiego Dreamlandu i początek epoki edwardiańskiej. Panowanie Edwarda II było przy tym okresem najwyższej aktywności społecznej w ostatnich latach. Odnowa państwa zakończyła się zatem powodzeniem, chociaż zarazem zmieniła drastycznie jego charakter.
Alfred (III 2017 — VII 2017)
Surowy / Posępny Masakrator
do uzupełnienia
Karolina Aleksandra (VII 2017 — V 2018)
Wybrana na tron przez konwent królów-seniorów, jako kandydatka zagraniczna (obywatelka sarmacka). Prowadziła koncyliacyjną politykę, poświęcając także wiele uwagi sferze narracji i działalności kulturowej. Podejmowała także próby łagodzenia surowej kultury dyskusji, jaka wykształciła się w poprzednich latach. Brak wyrazistego stanowiska Korony i stopniowo zmniejszająca się aktywność samej królowej pozbawiły ją z czasem społecznego poparcia.
Alfred, po raz drugi (V 2018 — XII 2018)
Surowy / Posępny Masakrator
do uzupełnienia
Robert Fryderyk (XII 2018 — VII 2019)
Wybrany na tron przez konwent królów-seniorów, również jako kandydat zagraniczny. Wcześniej także Książę Sarmacji. Jego wstąpienie na tron spotkało się ze społecznym oporem na bezprecedensową skalę; pojawiły się nawoływania do likwidacji sukcesji dynastycznej i ograniczenia ustrojowej roli monarchy, a Parlament Królewski uchwalił wypowiedzenie posłuszeństwa królowi. Z czasem zyskał jednak zaufanie przynajmniej części społeczeństwa, a uchwała została przez parlament potępiona. Zarazem jednak doszło do spadku aktywności samego króla. Kryzysowa sytuacja skłoniła Roberta Fryderyka do ogłoszenia stanu klęski aktywnościowej i zwołania rady konstytucyjnej, która jednak nie podjęła działania.
Maciej I (3 — 10 VII 2019)
Powołany na tron przez Roberta Fryderyka, jako jeden z nielicznych możliwych kandydatów. Po tygodniowym panowaniu zdecydował się na abdykację.
Maciej II (VII 2019 — XI 2020)
Zakończył stan klęski aktywnościowej, ogłoszony jeszcze przez Roberta Fryderyka, przywracając normalne funkcjonowanie Królestwa. Pogarszający się stan państwa skłaniał go jednak z czasem do bardziej osobistego sterowania sprawami publicznymi. W marcu 2020 r. ogłosił kolejny stan klęski, który tym razem doprowadził do reformy konstytucyjnej i uchwalenia obowiązującej Konstytucji Królestwa Dreamlandu. Maciej II poświęcał szczególną uwagę zagadnieniom polityki zagranicznej, przede wszystkim negocjując akces Królestwa do Unii Niepodległych Państw, jak również animował działalność narracyjną i naukową.
Aleksander (panuje obecnie)
Dopiero przyszłość pozwoli opisać panowanie Jego Królewskiej Mości.
