DEKRET KRÓLEWSKI
z dnia 17 listopada 2020 r.
MY, ALEKSANDER,
król Dreamlandu i Scholandii,
pan ziemi morlandzkiej, surmalajskiej i weblandzkiej, senior Furlandii i Luindoru, zwierzchnik Skytji,
senior Delty i Proftazji, Bergii i Elfidy, Arden i Inselii, Dolii i Faerie, Darei i Scholii,
źródło sprawiedliwości, zwierzchnik sił zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa Dreamlandu, etc.,
wszystkim i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy,
postanawiamy, co następuje:
I. Uznając przedstawiony Nam poniżej Traktat o Unii Niepodległych Państw za słuszny i celowy, ratyfikujemy go i uznajemy za wiążący.z dnia 17 listopada 2020 r.
MY, ALEKSANDER,
król Dreamlandu i Scholandii,
pan ziemi morlandzkiej, surmalajskiej i weblandzkiej, senior Furlandii i Luindoru, zwierzchnik Skytji,
senior Delty i Proftazji, Bergii i Elfidy, Arden i Inselii, Dolii i Faerie, Darei i Scholii,
źródło sprawiedliwości, zwierzchnik sił zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa Dreamlandu, etc.,
wszystkim i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy,
postanawiamy, co następuje:
II. Dekret wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.
TRAKTAT O UNII NIEPODLEGŁYCH PAŃSTW
PREZYDENTKA BARIDASU,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL DREAMLANDU,
GUBERNATOR KONFEDERACJI SCLAVIŃSKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA TEUTONII,
ZDECYDOWANI przejść do nowego etapu integracji mikronacyjnej,
PRAGNĄC pogłębić ponadpodziałową przyjaźń, jako dowód i poręczenie przekazując tereny wyspy Awary pod kolektywną opiekę Wspólnoty,
MAJĄC NA UWADZE kroki, które należy podjąć na rzecz ustanowienia nowego mikronacyjnego ładu,
postanowili zawiązać UNIĘ NIEPODLEGŁYCH PAŃSTW,
w tym celu zbierając się w mieście Arminborg na wyspie Awara:
DELEGACJA REPUBLIKI BARIDAS:
Ola Marcjan-Chojnacka,
Prezydentka Republiki Baridas,
DELEGACJA KRÓLESTWA DREAMLANDU:
Jego Królewska Mość Aleksander,
Król Dreamlandu i Scholandii,
Mischa Baxter,
Premier Królestwa Dreamlandu,
DELEGACJA KONFEDERACJI SCLAVIŃSKIEJ:
Ludwik Tomović,
Gubernator Konfederacji Sclavińskiej,
DELEGACJA KRÓLESTWA TEUTONII:
Jej Królewska Mość Joanna Izabela,
Królowa Teutonii,
KTÓRZY, realizując wolę swych obywateli, uzgodnili, co następuje:
PREZYDENTKA BARIDASU,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL DREAMLANDU,
GUBERNATOR KONFEDERACJI SCLAVIŃSKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA TEUTONII,
ZDECYDOWANI przejść do nowego etapu integracji mikronacyjnej,
PRAGNĄC pogłębić ponadpodziałową przyjaźń, jako dowód i poręczenie przekazując tereny wyspy Awary pod kolektywną opiekę Wspólnoty,
MAJĄC NA UWADZE kroki, które należy podjąć na rzecz ustanowienia nowego mikronacyjnego ładu,
postanowili zawiązać UNIĘ NIEPODLEGŁYCH PAŃSTW,
w tym celu zbierając się w mieście Arminborg na wyspie Awara:
DELEGACJA REPUBLIKI BARIDAS:
Ola Marcjan-Chojnacka,
Prezydentka Republiki Baridas,
DELEGACJA KRÓLESTWA DREAMLANDU:
Jego Królewska Mość Aleksander,
Król Dreamlandu i Scholandii,
Mischa Baxter,
Premier Królestwa Dreamlandu,
DELEGACJA KONFEDERACJI SCLAVIŃSKIEJ:
Ludwik Tomović,
Gubernator Konfederacji Sclavińskiej,
DELEGACJA KRÓLESTWA TEUTONII:
Jej Królewska Mość Joanna Izabela,
Królowa Teutonii,
KTÓRZY, realizując wolę swych obywateli, uzgodnili, co następuje:
POSTANOWIENIA WSPÓLNE
Artykuł 1.
Niniejszym Traktatem Wysokie Umawiające się Strony ustanawiają między sobą Unię Niepodległych Państw jako Kraje Stowarzyszone.
Artykuł 2.
Unia Niepodległych Państw stawia sobie następujące cele:
a) popierania wspólnotowego i przyjacielskiego charakteru Wspólnoty Unijnej, poprzez rozwój wzajemnych stosunków w dobrej wierze i zgodnie z porządkiem prawnym,
b) umacnianie i pielęgnację polskiej idei mikronacyjnej, poprzez wprowadzenie jej w standardy trzeciej dekady XXI, z poszanowaniem dwudziestu pięciu lat jej dorobku kulturowego,
c) rozwijanie ścisłej współpracy wspólnotowej, w uznaniu i poszanowaniu swej suwerenności i odmiennej tożsamości narodowej,
d) popieranie zrównoważonego i trwałego postępu technicznego, w szczególności poprzez utworzenie, rozwijanie i utrzymywanie wspólnej przestrzeni informatycznej, obejmującej docelowo wszystkie systemy potrzebne do życia w wirtualnym państwie.
Artykuł 3.
1. W celu osiągnięcia celów, o których mowa w artykule 2., działalność Wspólnoty Unijnej obejmuje:
a) utrzymywanie i rozwijanie wspólnotowego systemu informatycznego,
b) politykę współpracy na rzecz rozwoju,
c) wzmacnianie spójności gospodarczej i społecznej,
d) wspieranie badań naukowych i postępu technicznego,
e) zwiększenie spójności terytorialnej oraz solidarności między Krajami Stowarzyszonymi,
f) politykę ochrony bogatej różnorodności kulturowej i jęzkowej,
g) ustanowienie unii walutowej,
h) współpracę na polu wzajemnego honorowania tytułów i dyplomów,
i) wspólną politykę w dziedzinie transportu,
j) wspólną politykę w dziedzinie edukacji, przyczyniającą się do osiągnięcia jej wysokiej jakości,
k) współpracę w zakresie tworzenia treści i kreowaniu narracji Unii,
l) współpracę w dziedzinie spraw wewnętrznych.
2. Działanie Wspólnoty Unijnej nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów niniejszego Traktatu.
Artykuł 4.
Wspólnota Unijna w szczególności czuwa nad spójnością całości swych działań zewnętrznych, podejmowanych w ramach polityk w dziedzinie stosunków zagranicznych, bezpieczeństwa, gospodarki i rozwoju. Rada Ministrów i Wspólne Zgromadzenie są odpowiedzialne za zapewnienie takiej spójności. Gwarantują one realizację tych polityk w ramach swoich kompetencji. W szczególności Kraje Stowarzyszone wyrzekają się stosowania przemocy we wzajemnych relacjach, jak również zobowiązują się prowadzić politykę zagraniczną w sposób lojalny względem siebie, z poszanowaniem istotnych interesów.
Artykuł 5.
1. Kompetencje wyłączne Wspólnoty Unijnej obejmują:
a) wspólne sądownictwo, wraz z prawami postępowania przed tymże,
b) regularne siły zbrojne, właściwe i konieczne do realizacji zadań obrony wspólnej,
c) utrzymanie wspólnych systemów informatycznych,
d) unię walutową,
e) tytulaturę unijną,
f) symbolikę unijną.
2. Wspólnota Unijna działa w granicach kompetencji powierzonych jej niniejszym Traktatem oraz celów w nim wyznaczonych.
3. W dziedzinach, które nie należą do jej kompetencji wyłącznej, Wspólnota Unijna podejmuje działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez Kraje Stowarzyszone, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty Unijnej.
Artykuł 6.
1. Wspólnota Unijna dysponuje jednolitymi ramami instytucjonalnymi, które zapewniają spójność i ciągłość działań podejmowanych dla osiągnięcia jej celów, przy poszanowaniu i rozwijaniu dorobku wspólnotowego.
2. Zadania powierzone Wspólnocie Unijnej wykonują następujące instytucje: Wspólne Zgromadzenie, Rada Ministrów, Trybunał Sprawiedliwości, Komitet Inżynieryjny, Mąż Stanu.
3. Każda z tych instytucji działa w granicach uprawnień przyznanych jej niniejszym Traktatem.
OBYWATELSTWO
Artykuł 7.
1. Ustanawia się obywatelstwo Unii.
2. Obywatelem Unii jest każda osoba mająca obywatelstwo Kraju Stowarzyszonego. W przypadku, w jakim prawo krajowe nie przewiduje obywatelstw, obywatelstwo Unii przysługuje mieszkańcowi Kraju Stowarzyszonego na zasadach ustalonych prawem krajowym.
3. Obywatele Unii korzystają z praw i podlegają obowiązkom przewidzianym w niniejszym Traktacie.
4. Każdy obywatel Unii ma prawo petycji do Wspólnego Zgromadzenia w sprawach objętych zakresem działalności Unii, które dotyczą go bezpośrednio.
5. Każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego wypowiadania się i przeglądania forów publicznych Krajów Stowarzyszonych, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków przewidzianych w niniejszym Traktacie.
6. Równoległe posiadanie obywatelstw Krajów Stowarzyszonych nie może być przyczyną ograniczenia praw w żadnym z nich.
RADA MINISTRÓW
Artykuł 8.
1. Rada Ministrów nadaje Wspólnocie impulsy niezbędne do jej rozwoju i określa jej ogólne kierunki polityczne.
2. W skład Rady Ministrów wchodzą delegacje Krajów Stowarzyszonych. Rada Ministrów zbiera się co najmniej raz na trzy miesiące.
3. Rada Ministrów składa Wspólnemu Zgromadzeniu sprawozdanie po każdym swym spotkaniu.
4. Rada Ministrów określa wspólne stanowisko lub wybiera swojego przedstawiciela, jeżeli tylko uznaje to za niezbędne.
5. Sposób procedowania wybranych spraw określa załącznik do niniejszego Traktatu.
WSPÓLNE ZGROMADZENIE
Artykuł 9.
1. Wspólne Zgromadzenie składa się z przedstawicieli Krajów Stowarzyszonych, które ich powołują i odwołują. Mogą oni być zastępowani przez członków swoich rządów.
2. Wspólne Zgromadzenie podejmuje uchwały co najmniej większością swoich głosów. Uchwala ono swój regulamin. Jego obrady są jawne. Jawność obrad może zostać wyłączona.
3. Każdy Kraj Stowarzyszony posiada jeden głos.
4. Każdy Kraj Stowarzyszony może delegować jednego przedstawiciela. Głos musi być oddawany tylko przez obecnego przedstawiciela lub jego zastępcę.
5. Wspólne Zgromadzenie wybiera swego Marszałka na 3 miesiące.
TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
Artykuł 10.
1. Trybunał Sprawiedliwości składa się z ośmiu sędziów.
2. Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości tego zażąda, Wspólne Zgromadzenie, stanowiąc jednomyślnie, może zwiększyć liczbę sędziów oraz wprowadzić niezbędne zmiany w ustępie 1 niniejszego artykułu.
3. Trybunał Sprawiedliwości obraduje na posiedzeniach plenarnych. Może jednak tworzyć tymczasowe izby złożone z losowo wybranych, dwóch lub czterech sędziów do rozstrzygania niektórych kategorii spraw, na warunkach przewidzianych w ustanowionym w tym celu regulaminie.
4. Trybunał Sprawiedliwości obraduje na posiedzeniach plenarnych gdy Kraj Stowarzyszony lub instytucja Wspólnoty, które są stroną w postępowaniu, tego zażądają.
5. Trybunał Sprawiedliwości orzeka na podstawie prawa lokalnego i, w odpowiednim przypadku, obowiązującego zwyczaju Kraju Stowarzyszonego. Do rozstrzygania niektórych kategorii spraw może orzekać na podstawie prawa unijnego, na warunkach przewidzianych w ustanowionym w tym celu regulaminie.
6. Trybunał Sprawiedliwości kontroluje legalność aktów Rady Ministrów oraz aktów Wspólnego Zgromadzenia zmierzających do wywarcia skutków prawnych wobec podmiotów trzecich.
7. Jeśli Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że Kraj Stowarzyszony uchybiło jednemu ze zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, państwo to jest zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości.
Artykuł 11.
1. Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości są wybierani spośród osób o niekwestionowanej niezależności i mających kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowisk sądowych, są oni mianowani przez Wspólne Zgromadzenie na okres sześciu miesięcy. Co trzy miesiące następuje częściowa wymiana składu sędziowskiego. Ustępujący członkowie mogą być mianowani ponownie.
2. Jeśli członek Trybunału nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swych funkcji lub dopuścił się poważnego uchybienia, Wspólne Zgromadzenie może go zdymisjonować na żądanie Trybunału.
KOMITET INŻYNIERYJNY
Artykuł 12.
1. Komitet agreguje realizację wszystkich przekazanych mu instrukcji i wniosków w sposób jawny i ogólnodostępny, w ramach jednego serwisu do którego dostęp posiada ogół obywateli Unii.
2. Priorytet realizacji instrukcji i wniosków zostaje uchwalony przez Komitet w sposób jawny i ogólnodostępny.
Artykuł 13.
1. Komitet Inżynieryjny składa się z członków, wybieranych ze względu na swoje ogólne kwalifikacje i których niezależność jest niekwestionowana.
2. Członkami Komitetu mogą zostać wyłącznie obywatele Krajów Stowarzyszonych.
3. Członkowie Komitetu są w pełni niezależni w wykonywaniu swych funkcji, w ogólnym interesie Wspólnoty.
4. W wykonywaniu swych obowiązków, poza procedurami zawartymi w Traktacie, nie zwracają się o instrukcje ani ich nie przyjmują od żadnego rządu lub jakiegokolwiek organu. Powstrzymują się od wszelkich czynności niezgodnych z charakterem ich funkcji. Każdy Kraj Stowarzyszony zobowiązuje się szanować tę zasadę i nie dążyć do wywierania wpływu na członków Komitetu przy wykonywaniu przez nich zadań.
5. Rządy Krajów Stowarzyszonych mianują członków Komitetu na czas nieokreślony.
6. Jeśli członek Komitetu nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swych funkcji lub dopuścił się poważnego uchybienia, Trybunał Sprawiedliwości może go zdymisjonować, na wniosek Rady lub Komitetu. Niniejszy artykuł nie przesądza o możliwości tymczasowego odebrania członkowi powierzonych mu uprawnień, jeżeli wymaga tego interes członków Wspólnoty.
7. Członkowie komitetu, na czas swojej kadencji, posługują się wyłącznie przypisanymi im bezpośrednio dostępami administratorskimi, szczegółowe zasady bezpieczeństwa zostaną uchwalone w regulaminie wewnętrznym Komitetu.
8. W przypadku rezygnacji lub dymisji, członek Komitetu permanentnie traci dostęp, udzielony mu do celu pełnienia obowiązków.
MĄŻ STANU
Artykuł 14.
1. Rządy Krajów Stowarzyszonych nominują za wspólnym porozumieniem osobę, którą zamierzają mianować na stanowisko Męża Stanu.
2. Mąż Stanu, sprawując swoje obowiązki:
a) reprezentuje ogół członków Unii w świecie realnym, w szczególności przed hostingodawcą, prowadząc zbiórki na opłacenie hostingu i realizując bieżące płatności za hosting,
b) dysponuje wszystkimi hasłami dostępowymi, w tym hasłem głównym, udziela i odbiera dostęp do zasobów administracyjnych członkom Komitetu Inżynieryjnego,
c) odpowiada za bezpieczeństwo ogółu serwisów Unii, wdrażając lub kierując wdrażaniem koniecznych środków bezpieczeństwa, a w szczególności dbając o zabezpieczanie kopii zapasowych, zabezpieczenia antyhackerskie, antyspamowe oraz antyklonowe.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 15.
1. Delegacja każdego Kraju Stowarzyszonego może przedkładać Radzie Ministrów propozycje zmiany Traktatów stanowiących podstawę Unii.
2. Zmiany wchodzą w życie po ich ratyfikowaniu przez wszystkie Kraje Stowarzyszone, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Artykuł 16.
1. Każde wirtualne państwo może się ubiegać o członkostwo w Unii Niepodległych Państw. W tym celu składa ono swój wniosek Radzie Ministrów, która stanowi jednomyślnie o przyjęciu do Unii.
2. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowania w Traktatach stanowiących podstawę Unii Niepodległych Państw są przedmiotem umowy między Krajami Stowarzyszonymi a państwem ubiegającym się o członkostwo. Umowa ta podlega ratyfikacji przez wszystkie umawiające się państwa, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Artykuł 17.
Wspólne Zgromadzenie, na zalecenie Rady Ministrów, stanowiąc większością kwalifikowaną, może tymczasowo zawiesić nieaktywny Kraj Stowarzyszony w części jego praw członkowskich w takim zakresie, aby umożliwić działanie instytucjom Unii.
Artykuł 18.
1. Niniejszy Traktat zawiera się na czas nieograniczony.
2. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Artykuł 1.
Niniejszym Traktatem Wysokie Umawiające się Strony ustanawiają między sobą Unię Niepodległych Państw jako Kraje Stowarzyszone.
Artykuł 2.
Unia Niepodległych Państw stawia sobie następujące cele:
a) popierania wspólnotowego i przyjacielskiego charakteru Wspólnoty Unijnej, poprzez rozwój wzajemnych stosunków w dobrej wierze i zgodnie z porządkiem prawnym,
b) umacnianie i pielęgnację polskiej idei mikronacyjnej, poprzez wprowadzenie jej w standardy trzeciej dekady XXI, z poszanowaniem dwudziestu pięciu lat jej dorobku kulturowego,
c) rozwijanie ścisłej współpracy wspólnotowej, w uznaniu i poszanowaniu swej suwerenności i odmiennej tożsamości narodowej,
d) popieranie zrównoważonego i trwałego postępu technicznego, w szczególności poprzez utworzenie, rozwijanie i utrzymywanie wspólnej przestrzeni informatycznej, obejmującej docelowo wszystkie systemy potrzebne do życia w wirtualnym państwie.
Artykuł 3.
1. W celu osiągnięcia celów, o których mowa w artykule 2., działalność Wspólnoty Unijnej obejmuje:
a) utrzymywanie i rozwijanie wspólnotowego systemu informatycznego,
b) politykę współpracy na rzecz rozwoju,
c) wzmacnianie spójności gospodarczej i społecznej,
d) wspieranie badań naukowych i postępu technicznego,
e) zwiększenie spójności terytorialnej oraz solidarności między Krajami Stowarzyszonymi,
f) politykę ochrony bogatej różnorodności kulturowej i jęzkowej,
g) ustanowienie unii walutowej,
h) współpracę na polu wzajemnego honorowania tytułów i dyplomów,
i) wspólną politykę w dziedzinie transportu,
j) wspólną politykę w dziedzinie edukacji, przyczyniającą się do osiągnięcia jej wysokiej jakości,
k) współpracę w zakresie tworzenia treści i kreowaniu narracji Unii,
l) współpracę w dziedzinie spraw wewnętrznych.
2. Działanie Wspólnoty Unijnej nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów niniejszego Traktatu.
Artykuł 4.
Wspólnota Unijna w szczególności czuwa nad spójnością całości swych działań zewnętrznych, podejmowanych w ramach polityk w dziedzinie stosunków zagranicznych, bezpieczeństwa, gospodarki i rozwoju. Rada Ministrów i Wspólne Zgromadzenie są odpowiedzialne za zapewnienie takiej spójności. Gwarantują one realizację tych polityk w ramach swoich kompetencji. W szczególności Kraje Stowarzyszone wyrzekają się stosowania przemocy we wzajemnych relacjach, jak również zobowiązują się prowadzić politykę zagraniczną w sposób lojalny względem siebie, z poszanowaniem istotnych interesów.
Artykuł 5.
1. Kompetencje wyłączne Wspólnoty Unijnej obejmują:
a) wspólne sądownictwo, wraz z prawami postępowania przed tymże,
b) regularne siły zbrojne, właściwe i konieczne do realizacji zadań obrony wspólnej,
c) utrzymanie wspólnych systemów informatycznych,
d) unię walutową,
e) tytulaturę unijną,
f) symbolikę unijną.
2. Wspólnota Unijna działa w granicach kompetencji powierzonych jej niniejszym Traktatem oraz celów w nim wyznaczonych.
3. W dziedzinach, które nie należą do jej kompetencji wyłącznej, Wspólnota Unijna podejmuje działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez Kraje Stowarzyszone, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty Unijnej.
Artykuł 6.
1. Wspólnota Unijna dysponuje jednolitymi ramami instytucjonalnymi, które zapewniają spójność i ciągłość działań podejmowanych dla osiągnięcia jej celów, przy poszanowaniu i rozwijaniu dorobku wspólnotowego.
2. Zadania powierzone Wspólnocie Unijnej wykonują następujące instytucje: Wspólne Zgromadzenie, Rada Ministrów, Trybunał Sprawiedliwości, Komitet Inżynieryjny, Mąż Stanu.
3. Każda z tych instytucji działa w granicach uprawnień przyznanych jej niniejszym Traktatem.
OBYWATELSTWO
Artykuł 7.
1. Ustanawia się obywatelstwo Unii.
2. Obywatelem Unii jest każda osoba mająca obywatelstwo Kraju Stowarzyszonego. W przypadku, w jakim prawo krajowe nie przewiduje obywatelstw, obywatelstwo Unii przysługuje mieszkańcowi Kraju Stowarzyszonego na zasadach ustalonych prawem krajowym.
3. Obywatele Unii korzystają z praw i podlegają obowiązkom przewidzianym w niniejszym Traktacie.
4. Każdy obywatel Unii ma prawo petycji do Wspólnego Zgromadzenia w sprawach objętych zakresem działalności Unii, które dotyczą go bezpośrednio.
5. Każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego wypowiadania się i przeglądania forów publicznych Krajów Stowarzyszonych, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków przewidzianych w niniejszym Traktacie.
6. Równoległe posiadanie obywatelstw Krajów Stowarzyszonych nie może być przyczyną ograniczenia praw w żadnym z nich.
RADA MINISTRÓW
Artykuł 8.
1. Rada Ministrów nadaje Wspólnocie impulsy niezbędne do jej rozwoju i określa jej ogólne kierunki polityczne.
2. W skład Rady Ministrów wchodzą delegacje Krajów Stowarzyszonych. Rada Ministrów zbiera się co najmniej raz na trzy miesiące.
3. Rada Ministrów składa Wspólnemu Zgromadzeniu sprawozdanie po każdym swym spotkaniu.
4. Rada Ministrów określa wspólne stanowisko lub wybiera swojego przedstawiciela, jeżeli tylko uznaje to za niezbędne.
5. Sposób procedowania wybranych spraw określa załącznik do niniejszego Traktatu.
WSPÓLNE ZGROMADZENIE
Artykuł 9.
1. Wspólne Zgromadzenie składa się z przedstawicieli Krajów Stowarzyszonych, które ich powołują i odwołują. Mogą oni być zastępowani przez członków swoich rządów.
2. Wspólne Zgromadzenie podejmuje uchwały co najmniej większością swoich głosów. Uchwala ono swój regulamin. Jego obrady są jawne. Jawność obrad może zostać wyłączona.
3. Każdy Kraj Stowarzyszony posiada jeden głos.
4. Każdy Kraj Stowarzyszony może delegować jednego przedstawiciela. Głos musi być oddawany tylko przez obecnego przedstawiciela lub jego zastępcę.
5. Wspólne Zgromadzenie wybiera swego Marszałka na 3 miesiące.
TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
Artykuł 10.
1. Trybunał Sprawiedliwości składa się z ośmiu sędziów.
2. Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości tego zażąda, Wspólne Zgromadzenie, stanowiąc jednomyślnie, może zwiększyć liczbę sędziów oraz wprowadzić niezbędne zmiany w ustępie 1 niniejszego artykułu.
3. Trybunał Sprawiedliwości obraduje na posiedzeniach plenarnych. Może jednak tworzyć tymczasowe izby złożone z losowo wybranych, dwóch lub czterech sędziów do rozstrzygania niektórych kategorii spraw, na warunkach przewidzianych w ustanowionym w tym celu regulaminie.
4. Trybunał Sprawiedliwości obraduje na posiedzeniach plenarnych gdy Kraj Stowarzyszony lub instytucja Wspólnoty, które są stroną w postępowaniu, tego zażądają.
5. Trybunał Sprawiedliwości orzeka na podstawie prawa lokalnego i, w odpowiednim przypadku, obowiązującego zwyczaju Kraju Stowarzyszonego. Do rozstrzygania niektórych kategorii spraw może orzekać na podstawie prawa unijnego, na warunkach przewidzianych w ustanowionym w tym celu regulaminie.
6. Trybunał Sprawiedliwości kontroluje legalność aktów Rady Ministrów oraz aktów Wspólnego Zgromadzenia zmierzających do wywarcia skutków prawnych wobec podmiotów trzecich.
7. Jeśli Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że Kraj Stowarzyszony uchybiło jednemu ze zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, państwo to jest zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości.
Artykuł 11.
1. Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości są wybierani spośród osób o niekwestionowanej niezależności i mających kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowisk sądowych, są oni mianowani przez Wspólne Zgromadzenie na okres sześciu miesięcy. Co trzy miesiące następuje częściowa wymiana składu sędziowskiego. Ustępujący członkowie mogą być mianowani ponownie.
2. Jeśli członek Trybunału nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swych funkcji lub dopuścił się poważnego uchybienia, Wspólne Zgromadzenie może go zdymisjonować na żądanie Trybunału.
KOMITET INŻYNIERYJNY
Artykuł 12.
1. Komitet agreguje realizację wszystkich przekazanych mu instrukcji i wniosków w sposób jawny i ogólnodostępny, w ramach jednego serwisu do którego dostęp posiada ogół obywateli Unii.
2. Priorytet realizacji instrukcji i wniosków zostaje uchwalony przez Komitet w sposób jawny i ogólnodostępny.
Artykuł 13.
1. Komitet Inżynieryjny składa się z członków, wybieranych ze względu na swoje ogólne kwalifikacje i których niezależność jest niekwestionowana.
2. Członkami Komitetu mogą zostać wyłącznie obywatele Krajów Stowarzyszonych.
3. Członkowie Komitetu są w pełni niezależni w wykonywaniu swych funkcji, w ogólnym interesie Wspólnoty.
4. W wykonywaniu swych obowiązków, poza procedurami zawartymi w Traktacie, nie zwracają się o instrukcje ani ich nie przyjmują od żadnego rządu lub jakiegokolwiek organu. Powstrzymują się od wszelkich czynności niezgodnych z charakterem ich funkcji. Każdy Kraj Stowarzyszony zobowiązuje się szanować tę zasadę i nie dążyć do wywierania wpływu na członków Komitetu przy wykonywaniu przez nich zadań.
5. Rządy Krajów Stowarzyszonych mianują członków Komitetu na czas nieokreślony.
6. Jeśli członek Komitetu nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swych funkcji lub dopuścił się poważnego uchybienia, Trybunał Sprawiedliwości może go zdymisjonować, na wniosek Rady lub Komitetu. Niniejszy artykuł nie przesądza o możliwości tymczasowego odebrania członkowi powierzonych mu uprawnień, jeżeli wymaga tego interes członków Wspólnoty.
7. Członkowie komitetu, na czas swojej kadencji, posługują się wyłącznie przypisanymi im bezpośrednio dostępami administratorskimi, szczegółowe zasady bezpieczeństwa zostaną uchwalone w regulaminie wewnętrznym Komitetu.
8. W przypadku rezygnacji lub dymisji, członek Komitetu permanentnie traci dostęp, udzielony mu do celu pełnienia obowiązków.
MĄŻ STANU
Artykuł 14.
1. Rządy Krajów Stowarzyszonych nominują za wspólnym porozumieniem osobę, którą zamierzają mianować na stanowisko Męża Stanu.
2. Mąż Stanu, sprawując swoje obowiązki:
a) reprezentuje ogół członków Unii w świecie realnym, w szczególności przed hostingodawcą, prowadząc zbiórki na opłacenie hostingu i realizując bieżące płatności za hosting,
b) dysponuje wszystkimi hasłami dostępowymi, w tym hasłem głównym, udziela i odbiera dostęp do zasobów administracyjnych członkom Komitetu Inżynieryjnego,
c) odpowiada za bezpieczeństwo ogółu serwisów Unii, wdrażając lub kierując wdrażaniem koniecznych środków bezpieczeństwa, a w szczególności dbając o zabezpieczanie kopii zapasowych, zabezpieczenia antyhackerskie, antyspamowe oraz antyklonowe.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 15.
1. Delegacja każdego Kraju Stowarzyszonego może przedkładać Radzie Ministrów propozycje zmiany Traktatów stanowiących podstawę Unii.
2. Zmiany wchodzą w życie po ich ratyfikowaniu przez wszystkie Kraje Stowarzyszone, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Artykuł 16.
1. Każde wirtualne państwo może się ubiegać o członkostwo w Unii Niepodległych Państw. W tym celu składa ono swój wniosek Radzie Ministrów, która stanowi jednomyślnie o przyjęciu do Unii.
2. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowania w Traktatach stanowiących podstawę Unii Niepodległych Państw są przedmiotem umowy między Krajami Stowarzyszonymi a państwem ubiegającym się o członkostwo. Umowa ta podlega ratyfikacji przez wszystkie umawiające się państwa, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Artykuł 17.
Wspólne Zgromadzenie, na zalecenie Rady Ministrów, stanowiąc większością kwalifikowaną, może tymczasowo zawiesić nieaktywny Kraj Stowarzyszony w części jego praw członkowskich w takim zakresie, aby umożliwić działanie instytucjom Unii.
Artykuł 18.
1. Niniejszy Traktat zawiera się na czas nieograniczony.
2. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.