Towarzysze Deputowani,
Towarzyszu Marszałku,
W imieniu Rządu Królewskiego składam poniższy projekt ustawy, przygotowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
Towarzyszu Marszałku,
W imieniu Rządu Królewskiego składam poniższy projekt ustawy, przygotowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
Ustawa o dyplomacji
Rodział I [Postanowienia ogólne]
Art. 1.
Niniejsza Ustawa określa podział obowiązków organów powołanych do kreowania i prowadzenia polityki zagranicznej Królestwa oraz tryb i procedury dotyczące jej realizacji, a także funkcjonowanie misji dyplomatycznych Królestw oraz misji dyplomatycznych państw obcych w Królestwie.
Art. 2.
Organy konstytucyjne, powołane do prowadzenia polityki zagranicznej Królestwa są obowiązane do ścisłej współpracy, w szczególności w zakresie realizacji ustalonej wspólnie, zgodnie z procedurami doktryny i założeń polityki zagranicznej.
Rozdział II [Komitet Spraw Zagranicznych]
Art. 3.
1. Komitet Spraw Zagranicznych stanowi kolegialny organ, w ramach którego ustalane są cele i sposoby działania w zakresie polityki zagranicznej.
2. W skład Komitet Spraw Zagranicznych jako członkowie stali wchodzą:
a) Król;
b) Premier;
c) Minister i Wiceministrowie właściwi ds. zagranicznych
3. Wspólną decyzją Komitetu Spraw Zagranicznych do jego składu z głosem doradczym mogą zostać włączeni inni urzędnicy Królestwa, w szczególności członkowie Dworu Królewskiego, przedstawiciele Królestwa w krajach obcych bądź członkowie Rządu. Włączenie obowiązuje do momentu decyzji o ich wyłączeniu ze składu lub do zakończenia bieżącej kadencji Premiera.
4. Do prac Komitetu Spraw Zagranicznych na mocy ust. 3 nie mogą zostać włączeni obywatele państw obcych lub osoby sprawujące w nich funkcje publiczne.
Art. 4
1. Komitet podejmuje decyzje jednogłośnie, na podstawie konsensusu jego członków stałych.
2. W sprawach kluczowych, gdy nie jest możliwe osiągnięcie konsensusu, głos decydujący należy do Króla.
Art. 5.
Obrady oraz ustalenia Komitetu Spraw Zagranicznych mają charakter niejawny i stanowią tajemnicę państwową. Gdy zachodzi potrzeba ich zakomunikowania, jest to realizowane w drodze dokumentów, działań bądź wystąpień Króla, Ministra Spraw Zagranicznych lub innego, ustalonego organu państwa.
Rozdział III [Powoływanie i funkcjonowanie misji dyplomatycznych Dreamlandu w państwach obcych]
Art. 6.
1. Królestwo Dreamlandu wysyła przedstawicieli dyplomatycznych w randze ambasadora do państw, z którymi podpisano traktaty na to pozwalające, a przedstawicieli w randze charge d'affairs do innych państw.
2. Można powołać przedstawicieli w randze charge d'affairs do państw gdzie przysługuje prawo do przedstawiciela w randze ambasadora w sytuacji, gdy brak kandydata, a zachodzi potrzeba pilnego wskazania tymczasowego przedstawiciela.
3. Ambasadorzy są powoływani na czas nieokreślony i sprawują swoją funkcję do momentu odwołania. Charge d'affairs mogą zostać powołani na czas nieokreślony bądź określony, w zależności od okoliczności.
Art. 7.
1. Do zadań przedstawiciela dyplomatycznego należy:
1) reprezentacja Królestwa Dreamlandu wobec władz państwa przyjmujacego - w szczególności przekazywanie oświadczeń i dokumentów wydanych przez odpowiednie organy Królestwa Dreamlandu;
2) reprezentacja Królestwa Dreamlandu wobec społeczeństwa państwa przyjmującego - w szczególności informowanie i odpowiadanie na pytania i wątpliwości dotyczące Królestwa;
3) zbieranie istotnych, jawnych informacji nt. państwa przyjmującego i przekazywanie tych informacji władzom Królestwa;
4) udziela, w miarę potrzeby i możliwości, pomocy i wsparcia obywatelom Królestwa Dreamlandu w państwie przyjmującym;
5) wykonywanie innych zadań względem państwa przyjmującego na podstawie poleceń i pełnomocnictw władz Królestwa, w szczególności Ministra właściwego ds. zagranicznych, Króla i Komitetu Spraw Zagranicznych;
Art. 8.
1. Kandydat na ambasadora Królestwa Dreamlandu w państwie obcym jest wybierany przez Ministra Spraw Zagranicznych i przedstawiany do akceptacji Komitetowi Spraw Zagranicznych. Po uzyskaniu akceptacji, Minister Spraw Zagranicznych zwraca się w trybie niejawnym do odpowiedniego organu danego państwa obcego z wnioskiem o udzielenie agrémentu dla kandydata.
2. Po uzyskaniu agrémentu, informacja o tym jest przekazywana przez MSZ Królowi, który postanowieniem powołuje ambasadora przy głowie państwa przyjmującego i wydaje mu listy akredytacyjne. Ambasador rozpoczyna swoją misję od przedstawienia listów akredytacyjnych głowie państwa przyjmującego.
3. Przedstawiciele w randze charge d'affairs są powoływani w drodze zarządzenia przez Ministra Spraw Zagranicznych, po uzyskaniu zgody ze strony odpowiednika w danym państwie. Charge d'affairs są akredytowani przy Ministrze Spraw Zagranicznych danego państwa.
4. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się, jeżeli traktaty łączące Dreamland nie stanowią inaczej, bądź odmienny tryb postępowania nie wynika ze zwyczajów dyplomatycznych w danym państwie. Procedury wewnętrzne w Królestwa pozostają w takich odmiennych wypadkach w mocy.
Art. 9.
1. Ambasadorów Królestwa Dreamlandu odwołuje postanowieniem Król po konsultacji z Komitetem Spraw Zagranicznych.
2. Charge d'affairs odwołuje zarządzeniem Minister Spraw Zagranicznych.
3. Ministerstwo Spraw Zagranicznych informuje państwo przyjmujące o odwołaniu przedstawiciela dyplomatycznego.
Art. 10
Przedstawiciele powoływani na placówki dyplomatyczne Królestwa do państw obcych nie mogą być obywatelami tychże państw.
Rozdział IV [Funkcjonowanie misji dyplomatycznych państw obcych w Dreamlandzie]
Art. 11.
1. Prawo do powołania misji dyplomatycznej w randze ambasady na terenie Królestwa Dreamlandu przysługuje państwom obcym, które zawarły z Królestwem Dreamlandu zezwalający na to traktat, po uzyskaniu agrémentu dla danego kandydata zgodnie z postanowieniami art. 13.
2. Państwa, z którymi Królestwo Dreamlandu nie posiada traktatu mogą akredytować przedstawiciela w randze chargé d’affairs przy Ministrze właściwym ds. zagranicznych. Decyzja o akredytacji takiego przedstawiciela pozostaje w pełni w gestii Rządu Królestwa.
Art. 12.
1. Przedstawicielom dyplomatycznym państw obcych przysługuje immunitet dyplomatyczny na ogólnie przyjętych zasadach. W szczególności immunitet oznacza, że przedstawiciel dyplomatyczny nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej bądź cywilnej ani też objęty moderacją wg osobnych przepisów. Immunitet w szczególnych sytuacjach może zostać uchylony za zgodą państwa wysyłającego. Immunitet nie obowiązuje, jeżeli przedstawiciel dyplomatyczny posiada obywatelstwo Królestwa Dreamlandu.
2. Przedstawiciel dyplomatyczny państwa obcego może zostać, w drodze zarządzenia MSZ konsultowanego uprzednio w ramach Komitetu Spraw Zagranicznych, uznany za persona non grata. Przedstawiciel uznany za persona non grata jest obowiązany bez zbędnej zwłoki opuścić terytorium Królestwa Dreamlandu i nie może na nie powrócić. Status persona non grata obowiązuje do czasu jego odwołania.
3. Postanowienia ust. 1 i 2 obejmują osoby sprawujące najwyższe funkcje publiczne w państwie obcym, w szczególności głowy państwa, szefów rządów i ministrów spraw zagranicznych. Stosuje się je także do innych urzędników państwa obcego na czas trwania ich oficjalnej wizyty na terenie Królestwa.
4. W szczególnych sytuacjach MSZ za zgodą KSZ może zadecydować o nałożeniu statusu persona non grata na urzędnika państwa obcego, nie przebywającego w danym momencie na terytorium Królestwa.
Art. 13.
1. Wnioski o agrément ambasadora państwa obcego są przyjmowane przez Ministerstwo właściwe ds. zagranicznych. Są one następnie przedstawiane, wraz z opinią Ministerstwa, Królowi. Król podejmuje decyzję o wyrażeniu bądź niewyrażeniu agrémentu, która to decyzja – w przypadku odmowy wraz z uzgodnionym wyjaśnieniem lub bez niego – jest przekazywana przez Ministerstwo państwu obcemu.
2. Odrzuca się bez rozpatrzenia wnioski o agrément osób:
a) uznanych za persona non grata;
b) skazanych w Królestwie Dreamlandu na wciąż obowiązującą karę banicji bądź karę eliminacji;
3. Procedura uzyskania agrémentu ma charakter niejawny.
4. Po uzyskaniu agrémentu ambasador jest obowiązany przedstawić Królowi dokumenty akredytacyjne, który to moment uznaje się za rozpoczęcie urzędowania.
Art. 14.
1. Misji dyplomatycznej w randze ambasady przysługuje – tworzony na wniosek ambasadora złożony do Ministerstwa właściwego ds. zagranicznych - wydzielony dział na Forum Królestwa Dreamlandu.
2. Ambasady nie mają charakteru eksterytorialnego i obowiązuje w nich prawo Królestwa Dreamlandu, chyba że traktat z danym państwem stanowi inaczej. Realizacja postanowień prawa na terenie Ambasady, w szczególności w zakresie moderacji, jest powierzana ambasadorowi, a realizowana przez odpowiednie organy Królestwa tylko w wyjątkowych sytuacjach, na wniosek lub za zgodą ambasadora.
3. W sytuacji gdy brak powołanego ambasadora przez okres przekraczający dwa miesiące MSZ może podjąć decyzję o zamknięciu i archiwizacji opuszczonej ambasady po uprzedniej notyfikacji strony wysyłającej. Zamknięta ambasada może zostać ponownie otwarta na wniosek nowego ambasadora.
Art. 15.
Za moment zakończenia misji przyjętego przedstawiciela dyplomatycznego uznaje się:
a) przedstawienie dokumentów akredytacyjnych przez jego następcę;
b) informację o rezygnacji umieszczoną na forum Królestwa Dreamlandu bądź przekazaną właściwym władzom Królestwa;
c) informację o odwołaniu przekazaną przez władze państwa wysyłającego władzom Królestwa;
d) wydanie zarządzenia o uznaniu za persona non grata.
Rozdział V [Procedura zawierania traktatów i umów międzynarodowych przez Królestwo Dreamlandu]
Art. 16.
1. Inicjatywa zawarcia umowy bądź porozumienia międzynarodowego wychodzi od Króla, Premiera bądź Ministra Spraw Zagranicznych i jest przedstawiana Komitetowi Spraw Zagranicznych. Przedstawienie inicjatywy powinno zawierać informacje dotyczące państwa bądź państw obcych które będą stronami aktu, ogólny jego zakres oraz cele jakim ma służyć. Komitet Spraw Zagranicznych postanawia o przyjęciu bądź odrzuceniu inicjatywy.
2. W przypadku przyjęcia inicjatywy, Ministerstwo Spraw Zagranicznych obowiązane jest podjąć negocjacje ws. przygotowania projektu porozumienia, bądź jego zatwierdzenia - jeżeli projekt został już przygotowany. W drodze porozumienia do prowadzenia negocjacji może zostać upoważniony Król, Premier bądź inny urzędnik Rządu bądź przedstawiciel dyplomatyczny.
3. Kompletny projekt umowy bądź porozumienia jest podpisywany w imieniu Rządu Królewskiego przez Ministra Spraw Zagranicznych bądź upoważnionego do negocjacji przedstawiciela po czym jest przedstawiany Komitetowi Spraw Zagranicznych.
4. Król, zgodnie z postanowieniami Konstytucji, ratyfikuje bądź odmawia ratyfikacji podpisanej umowy międzynarodowej.
5. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami bądź ogólnie przyjętymi zasadami, odpowiada za notyfikację ratyfikacji stronom umowy.
Art. 17.
1. Inicjatywa wypowiedzenia obowiązującej umowy międzynarodowej wychodzi od Króla, Premiera bądź Ministra Spraw Zagranicznych i jest przedstawiana Komitetowi Spraw Zagranicznych. Przedstawienie inicjatywy powinno zawierać informacje dotyczące przyczyny wypowiedzenia umowy i spodziewane konsekwencje. Członkowie Komitetu wyrażają opinie dotyczące wypowiedzenia traktatu.
2. Król, zgodnie z postanowieniami Konstytucji, wypowiada bądź odmawia wypowiedzenia obowiązującej umowy międzynarodowej.
3. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami bądź ogólnie przyjętymi zasadami, odpowiada za notyfikację wypowiedzenia stronom umowy.
Art. 18.
1. Dopuszcza się zawierania umów niższego rzędu przez kraje Królestwa Dreamlandu oraz instytucje federalne bądź krajowe z jednostkami terytorialnymi bądź instytucjami o porównywalnym statusie w państwach obcych.
2. Prowadzenie negocjacji, a następnie zawarcie takiego porozumienia wymaga zgody Ministra Spraw Zagranicznych, bądź, w sprawach szczególnej wagi, Komitetu Spraw Zagranicznych. Postanowienie artykułu stosuje się również do zerwania takiej umowy.
Rozdział VI [Postanowienia końcowe]
Art. 19.
Ustawa wchodzi w życie w momencie ogłoszenia.
Uzasadnienie projektu
Towarzysze Deputowani,
Powyższy projekt ma na celu sprecyzowanie dość skromnie opisanych w Konstytucji kompetencji w zakresie prowadzenia spraw zagranicznych i ich podziału pomiędzy organy państwa - Króla i Rząd. Ustanawia procedury, aby uniknąć sporów kompetencyjnych w zakresie np. powoływania ambasadorów, negocjowania i zawierania traktatów itd. Uprawomocnia funkcjonujący od dawna format Komitetu Spraw Zagranicznych jako wspólnego organu Króla i Rządu. Ustanawia konkretne obowiązki naszym ambasadorom - łatwiejszym będzie ich kontrolowanie i rozliczanie.
Jak łatwo zauważyć, wiele z zapisanych w tym akcie procedur stanowi ogólnie przyjęte standardy dyplomatyczne - mam nadzieję, że ich spisanie ułatwi kolejnym ekipom dostosowanie się do nich i będzie pełnić funkcję edukacyjną. Zależy mi, aby wysoki poziom profesjonalizmu naszej dyplomacji nie musiał polegać tylko na wiedzy kolejnych Ministrów Spraw Zagranicznych, ale żeby miał szansę stać się naszą trwałą wizytówką.
Podsumowując - uważam, że przyjęcie tej ustawy usprawni nasza dyplomację i uczyni organy władzy publicznej i ich procedury stabilniejszymi i bardziej transparentnymi dla obywateli. Proszę Towarzyszy Deputowanych o poparcie tego projektu.
/-/ Prezerwatyw Tradycja Radziecki
Premier Rządu Królewskiego
Minister Spraw Zagranicznych
Premier Rządu Królewskiego
Minister Spraw Zagranicznych
