Dreamland i Scholandia

Chanat Kugarski po raz kolejny został ogarnięty wojną domową, która, według prowadzonych zapisków, trwa z całą pewnością od 15 kwietnia, a przymiarki do niej czynione były wcześniej, co jest pokłosiem sporu z Carstwem Brodryjskim z marca tego roku (to właśnie wtedy i również dzięki sporowi Brodrii z Kugarią aktywność w obu tych państwach wystrzeliła). 18 kwietnia do wojny przyłączył się nasz dreamlandzki Świetlisty Zakon Nowego Eonu, który zaatakował Kugarię i wspierające ją Tuyuhun. Dziś decyzję o udziale w wojnie podjął ponownie Książę Skytji Torkan Ingawaar. Ponad rok temu za podobne działania Torkan Ingawaar został w Kugarii stracony. Wtedy nasz obywatel poparł buntowników. Tym razem jest podobnie. Zamiast Torkana Ingawaara na wojnę popłynęli Adrien Alatriste i Sarmata-Kugar Viktor Toghon at Atera. Ten drugi już zgłosił Księstwo Skytji do wojny.

Jeśli dobrze można rozczytać się w sytuacji, to Chanat Kugarski i Królestwo Tuyuhun (Pakt Syeryeski) walczą z Ligą Samoobrony Północy, Forpocztą Orumiczajską, Świetlistym Zakonem Nowego Eonu, a teraz także Księstwem Skytji. Na arenę chce wejść również jakieś Cesarstwo Hu, ale ono chce chyba walczyć z wszystkimi (możliwe, że nie z Chanem, jeśli ten odda w Kugarii władzę cesarzowej Yin Fu). Generalnie - galimatias.

Tylko po co Dreamlandczykom wojna w Kugarii? Sarmacja leży bliżej i podobno ona jest naszym śmiertelnym wrogiem. Tymczasem najwięksi jej wrogowie, którzy regularnie Sarmację okładają pasem, atakują sobie kraje na końcu świata.

(-) Daniel von Witt

Jeśli mieliby tak ciekawy system prowadzenia walki jak Kugarowie, to jak najbardziej możemy ruszyć na Grodzisk. Póki co wolę coś bardziej realistycznego i autentycznego niż jałowe przerzucanie się artykułami i wycofaniami aktów uznania. W ogóle Kugaria to szalenie ciekawa mikronacja - chyba jedyna, w której władze nie kontrolują bezpośrednio swojej infrastruktury informatycznej, a nadzór nad nią sprawują bogowie. Wiadomo, że nie wszystkich takie połączenie wirtualnego państwa i gry pbf kręci, ale trzeba przyznać, że to dość rewolucyjna koncepcja. I całkiem trafiona biorąc pod uwagę fakt, że Chanat jest jedynym młodym państwem, które utrzymało się tak długo i zdołało osiąnąć przyzwoity poziom.

Sugeruje Pan, że społeczeństwo Królestwa Dreamlandu powinno zaprzestać angażowania się w konflikty odbywające się z dala od granic państwa, a rozpocząć regularne działania zbrojne z Sarmatami? Przedstawiony status quo jest niezwiązany ze sprawami zagranicznymi Królestwa bezpośrednio. To raczej indywidualne zapytanie do Casimira van Oranje-Nassau i Torkana Ingawaara o to, dlaczego prowadzą ten konflikt. Osobiście jestem zdania, że ta cała idea "prywatnych wojsk" jest absurdalna i godzi w jednolity charakter państwa.

Fakt, że kugarskie wojny rządzą się innymi prawami niż te, z których znamy Sarmację, nie powinno równać się z automatu udziałem połowy Dreamlandu w tych wojnach, bo "są ciekawe". Natomiast ja do wojny z Sarmacją nie namawiam, a jedynie dziwię się, że osoby takie jak Pan Torkan Ingawaar i Casimir van Oranje-Nassau, którzy Sarmacji nienawidzą i chcą odzyskać od niej Awarę Południową, nie atakują jej, ale za to atakują daleki kraj, ponieważ "jest ciekawy". Chciałbym poznać logikę, którą się kierują.

(-) Daniel von Witt

Nie dziwię się, że dwóch panów bardziej interesuje wojna domowa w Kugarii, niż wszczynanie konfliktu z Sarmacją. Ta pierwsza jest ciekawym przedsięwzięciem narracyjnym. To drugie mogłoby być raczej interesujące dla kogoś, kto lubi kręcić gównobórze, niż miłośnika narracji militarnej. Swego czasu była chyba nawet deklaracja ze strony sarmackiej, że przeprowadzenie wojny o Awarę na zasadzie gry byłoby dla nich nie do przyjęcia, gdyż mogliby przegrać.

Istotą problemu jest tutaj warcholstwo, brak jakiejkolwiek samodyscypliny i pogwałcenie praw, które samemu się uchwalało (sprawdziłem archiwum sali obrad). Nieautoryzowana akcja zbrojna dreamlandzkich obywateli poza granicami Królestwa godzi w naszą rację stanu i utrudnia prowadzenie polityki zagranicznej. Wpisuje się ponadto w smutną prawidłowość, że wielu mikronautów (bo problem nie jest specyficznie dreamlandzki) zupełnie nie wykazuje instynktu państwowego i przypisuje sobie coś w rodzaju narracyjnej suwerenności.

Obaj panowie są wyróżniającymi się działaczami lokalnymi, których aktywność bardzo cenię, trzeba jednak mieć świadomość, że wejście w pewną rolę oznacza nie tylko możliwości, ale i powinności. Obywatel dreamlandzki, lennik czy to dreamlandzkiego króla, czy saudadzkiego księcia, nie może stawać się watażką i prowadzić swojej własnej polityki zagranicznej. Zapewniam, że rząd wyegzekwuje w tej sprawie postanowienia ustawy o Armii Królewskiej.

Po dołączeniu się Księcia Skytji do konfliktu w Kugarii i Tuyuhun, król tego drugiego kraju stracił dreamlandzkich jeńców wojennych, których wzięto do niewoli w bitwie z Panem Casimirem nad rzeką Alang. Atak Skytyjczyków spowodował również zerwanie rozmów między Tuyuhun i Zakonem, a król zapowiedział, że "żaden Dreamlandczyk nie przeżyje w Tuyuhun".

(-) Daniel von Witt

Wojna w Kugarii nadal trwa. Obecny przegląd sytuacji pozwala nam dostrzec, że Książę Skytji nie prowadzi już żadnych działań zbrojnych, a Świetlisty Zakon Nowego Eonu znajduje się pomiędzy siłami Królestwa Tuyuhun, jakimś cudem znalazłszy się w centrum tego kraju. Cóż tymi skromnymi siłami mogą ugrać nasi rodacy?

Tymczasem cały kugarski teatr niewiele się zmienił - nadal jest pogmatwany, chociaż Tuyuhun i Forpoczta Orumiczajska zawarły już pokój, a Chan Kugarski obiecując zaprzestanie ewakuacji zbuntowanych regionów i nadanie im autonomii proponuje rozpoczęcie rozmów z Ligą Samoobrony Północy oraz Forpocztą Orumiczajską. Do stołu rozmów zasiądzie też Zakon Pana Casimira. Gdy rozmowy dojdą do skutku jedyne działania zbrojne, jakie będą prowadzone to te przeciw Cesarstwu Hu, któremu nieco terenów udało się zająć. Tak czy inaczej wojna wydaje się zmierzać ku końcowi.

(-) Daniel von Witt

Tak. Siły Chanatu przeważały, ale i tak mogłbym zająć jeszcze spore terytorium na wschodzie. Z tym, że nie ma to większego sensu, bo celem Skytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego było Królestwo Tuyuhun, gdzie w wyniku niedostatecznego poinformowania o zasadach wojny przez Niebiosa (ruch mojego dowódcy został arbitralnie zablokowany) siły skytyjskie zostały rozbite.

Tak. Liczę, że - mimo porażki militarnej - na drodze dyplomatycznej coś ugram. Chanowi pewnie zależy na pokoju ze Skytją, bo obecnie musi angażować spore siły do "pilnowania" jednostek skytyjskich i nie może ich rzucić przeciwko Cesarstwu. Ja zaś wiele stracić nie mogę, bo głowę ma się tylko jedną, a jej zostałem już pozbawiony.

Altani zaczęto tam czcić, to i Pan dorobić się może podobnego statusu :) Toczyć wojnę będąc zabitym w wyniku poprzedniej to spory komfort :D

(-) Daniel von Witt

Chan podpisał również traktat pokojowy z Cesarstwem Hu. Jego treść ma zostać ujawniona w ciągu 24 godzin. Wojna wydaje się zmierzać ku końcowi, jednak Liga Samoobrony Północy zapowiedziała, że nie będzie respektować jakichkolwiek ustaleń chana z cesarzową oraz nadal podtrzymuje żądanie abdykacji Gujuka. Całkiem możliwe więc, że działania zbrojne zostaną wznowione.

15 maja Świetlisty Zakon Nowego Eonu zawarł korzystny dla siebie pokój z Paktem Syeryeskim. Z tekstu porozumienia dowiadujemy się, że Pan Casimir van Oranje-Nassau otrzymuje od Chanatu Kugarskiego miejsce na jego stronie i forum dla prywatnej kolonii na Nordacie, która będzie mogła stać się w przyszłości państwem niepodległym. ŚZNE otrzyma również kontrybucję w wysokości 5 tys. tg, a jego jeńcy wojenni będą mogli wrócić bezpiecznie do Dreamlandu.

(-) Daniel von Witt

Wojna domowa w Chanacie Kugarskim skończyła się 29 maja proklamowaniem pokoju na bazie porozumienia, jakie Chan zawarł z przywódcami sojuszników (Kitaj-Katarria) i buntowników (Forpoczta Orumiczajska i Liga Samoobrony Północy). Porozumienie pokojowe przewiduje zakończenie istnienia Kugarii w formie ustrojowej, jaką znamy od 2015 roku. Kugaria z chanatu stanie się kaganatem (wielkim chanatem) złożonym z chanatów, które będą kontrolować mniej więcej takie tereny, jakie zajęły wszystkie wojska "domowe" Kugarii, co pokazuje ostatnia mapka przed zawarciem pokoju.

Prawie wszystkie strony trzecie tej wojny domowej - Tuyuhun, Rzeczpospolita Obojga Narodów, Hu, Świetlisty Zakon Nowego Eonu przez cały maj wycofywały się kolejno z Kugarii. Wyjątek stanowi Księstwo Skytji, którego wojska wciąż są w Kugarii, a sami Kugarowie zastanawiają się, co począć z Skytyjczykami. Czy Torkan Ingawaar znów wróci z wojny w Kugarii na tarczy?

(-) Daniel von Witt