U — Ordynacja referendalna - tekst jednolity

[Alfred]

USTAWA
z dnia 24 lipca 2018 r.

Ordynacja referendalna

My, Alfred, król Dreamlandu i Scholandii, pan ziemi morlandzkiej, surmalajskiej i weblandzkiej,
senior Furlandii i Luindoru, zwierzchnik Skytji, etc.,

ogłaszamy, że Nasz Parlament uchwalił, a My zatwierdziliśmy, co następuje:

Dział I
Przepisy ogólne

Rozdział 1
Zakres stosowania ustawy, definicje i skróty

Art. 1. 1. Ustawa określa prawa referendalne obywateli dreamlandzkich, zasady i tryb zarządzania, przeprowadzania, ustalania wyników i stwierdzania ważności referendów ogólnopaństwowych i krajowych oraz właściwość organów władzy publicznej w sprawach określonych ustawą.
2. Ustawa nie ma zastosowania do referendum w sprawie odwołania Premiera Rządu, które odbywa się według przepisów Ordynacji wyborczej.

Art. 2. 1. [skreślony]
2. Określenie „uprawniony” oznacza tego, któremu w danym referendum przysługuje prawo głosu.
3. Skrótowe określenia, użyte w niniejszej ustawie, oznaczają odpowiednio:

1) [skreślony];
2) „tydzień” — tydzień kalendarzowy;
3) „weekend” — następujące kolejno po sobie dni tego samego tygodnia: piątek, sobotę i niedzielę.

Rozdział 2
Organy właściwe w sprawach wyborczych i referendalnych

Art. 3. 1. Król zarządza referenda ogólnopaństwowe. Nadto bada i stwierdza ważność nieoprotestowanych referendów ogólnopaństwowych.
2. W stosunku do referendów krajowych te same funkcje pełni właściwy organ rządu krajowego. Jego właściwość określa prawo krajowe.

Art. 4. Referenda przeprowadza Komisarz Wyborczy Królestwa, powołany na podstawie Ordynacji wyborczej.

Art. 5. Sąd Królestwa bada i stwierdza ważność oprotestowanych wyborów i referendów.

Rozdział 3
Głosowania

Art. 6. Głosowania referendalne przeprowadza się w serwisie wyborczym, prowadzonym na podstawie Ordynacji wyborczej.

Art. 7. 1. Organ wyborczy zawiadamia uprawnionych do głosu o nadchodzących głosowaniach w referendach, najpóźniej na 24 godziny przed rozpoczęciem danego głosowania.
2. Zawiadomień dokonuje się e-mailowo na adres zawiadamianego ujawniony w Centralnym Rejestrze Mieszkańców oraz wiadomością prywatną za pośrednictwem państwowego forum dyskusyjnego.

Dział II
Wybory

Rozdział 1
Prawa wyborcze

Art. 8. [skreślony]

Art. 9. [skreślony]

Rozdział 2
Wybory na stanowisko Premiera Rządu Królewskiego

Art. 10. [skreślony]

Art. 11. [skreślony]

Art. 12. [skreślony]

Art. 13. [skreślony]

Art. 14. [skreślony]

Art. 15. [skreślony]

Art. 16. [skreślony]

Art. 17. [skreślony]

Art. 18. [skreślony]

Dział III
Referenda

Rozdział 1
Prawa referendalne

Art. 19. Obywatelowi dreamlandzkiemu, dysponującemu prawami publicznymi, przysługuje prawo głosu w referendum ogólnopaństwowym, o ile nabył obywatelstwo przed jego zarządzeniem, oraz prawo inicjatywy w zakresie referendum ogólnopaństwowego.

Art. 20. Obywatelowi dreamlandzkiemu, dysponującemu prawami publicznymi, zamieszkałemu na terytorium określonego kraju federacji, przysługuje prawo głosu w referendum krajowym, odbywającym się w tym kraju, o ile nabył obywatelstwo przed jego zarządzeniem, oraz prawo inicjatywy w zakresie takiego referendum.

Rozdział 2
Przedmiot referendum

Art. 21. 1. Referendum ogólnopaństwowe może dotyczyć spraw o szczególnym znaczeniu dla państwa, z wyłączeniem amnestii, budżetu, podatków i kadr rządu federalnego (referendum ogólnopaństwowe zwykłe). Nie może ono naruszać niezależności Sądu Królestwa ani niezawisłości sędziów.
2. Król zarządza referendum ogólnopaństwowe zwykłe samodzielnie albo na wniosek Parlamentu Królewskiego lub pięciu obywateli dysponujących prawem inicjatywy.

Art. 22. [skreślony]

Art. 23. 1. Referendum krajowe może dotyczyć spraw o szczególnym znaczeniu dla kraju federacji, z wyłączeniem budżetu i podatków.
2. Właściwy organ rządu krajowego zarządza referendum krajowe na wniosek Króla albo trzech obywateli dysponujących prawem inicjatywy, a jeśli prawo krajowe tak stanowi, także samodzielnie albo na wniosek innego organu rządu krajowego.

Art. 24. Żadne referendum nie może zmierzać do naruszenia niepodległości państwa lub nienaruszalności jego granic, porządku konstytucyjnego państwa lub poszczególnego kraju ani przepisów ustawy lub dekretu.

Art. 25. Referendum w tym samym przedmiocie nie może odbywać się dwukrotnie w ciągu sześciu miesięcy.

Rozdział 3
Ogólna procedura referendalna

Art. 26. 1. Wniosek o zarządzenie referendum wnosi się do organu właściwego do jego zarządzenia.
2. Obywatel dysponujący prawem inicjatywy może złożyć projekt wniosku o zarządzenie referendum w sekcji państwowego forum dyskusyjnego, przeznaczonej pod urzędowanie organu właściwego. W ciągu następnych 7 dni inni obywatele mogą przyłączyć się do wniosku, który uznaje się za wniesiony w brzmieniu zgodnym z projektem w chwili przyłączenia się wystarczającej liczby obywateli dla jego wniesienia.
3. Wniosek określa przedmiot referendum oraz treść pytań referendalnych i opcji głosowania dla każdego z pytań. Treść pytań ani opcji głosowania nie może zmierzać do narzucenia ani zasugerowania określonego rozstrzygnięcia.

Art. 27. 1. Właściwy organ zarządza referendum niezwłocznie po wniesieniu odpowiedniego wniosku.
2. Może się uprzednio zwrócić do Sądu Królestwa o orzeczenie w sprawie dopuszczalności przedmiotu referendum lub treści pytań referendalnych i opcji głosowania.
3. Głosowanie wyznacza się na weekend jednego z dwóch najbliższych tygodni.
4. Akt zarządzenia referendum określa zgodnie z wnioskiem przedmiot referendum oraz treść poszczególnych pytań referendalnych i opcji głosowania, z dodaniem opcji głosu obojętnego, a także zawiera datę głosowania.

Art. 28. 1. Uprawniony oddaje w głosowaniu pojedynczy głos, wybierając jedną opcję głosowania dla każdego pytania referendalnego.
2. Głos oddany niezgodnie z przepisami ustawy jest nieważny.

Art. 29. 1. Niezwłoczenie po zakończeniu głosowania, Komisarz Wyborczy Królestwa zlicza głosy, a następnie ustala i obwieszcza wyniki głosowania.
2. Obwieszczenie zawiera:

1) liczbę uprawnionych;
2) liczbę uprawnionych, którzy wykonali prawo głosu;
3) liczbę głosów oddanych w poszczególnych opcjach i dla poszczególnych pytań referendalnych;
4) liczbę głosów nieważnych;
5) pouczenie o prawie wniesienia protestu referendalnego i treści odpowiednich przepisów ustawy.

Art. 30. 1. Ważność referendum bada się i stwierdza w terminie 14 dni od dnia obwieszczenia wyników głosowania.
2. Nieważność wyborów stwierdza się tylko, jeśli stwierdzone uchybienia w ich zarządzeniu, przeprowadzeniu lub ustalaniu wyników głosowań mogły mieć wpływ na ich wynik.
3. W terminie dwóch dni od dnia obwieszczenia wyników głosowania, uprawnionemu przysługuje protest referendalny przeciwko ważności referendum do Sądu Królestwa. Protest skierowany jest przeciwko organowi zarządzającemu referendum i organowi wyborczemu łącznie.

Dział IV
Przepisy wprowadzające

Art. 31. W ustawie federalnej z dnia 28 października 2016 r. — Kodeks karny wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:

„Art. 22a. 1. Kto fałszuje wynik wyborów albo referendum, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
2. Kto przekupuje dysponującego prawem głosu albo w inny sposób, niezgodnie z prawem, wpływa na wynik wyborów albo referendum, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 albo 2 popełnia go w związku ze sprawowaniem władzy publicznej, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 3 miesięcy.”;

2) w rozdziale X dodaje się art. 47a w brzmieniu:

„Art. 47a. Kto narusza tajność głosów oddanych w wyborach albo referendum, podlega karze banicji albo karze ograniczenia wolności.”.

Art. 32. Tracą moc dekret królewski z dnia 4 kwietnia 2016 r. — Ordynacja wyborcza oraz ustawa federalna z dnia 19 stycznia 2018 r. o referendach.

Art. 33. Do wyborów i referendów zarządzonych przed wejściem w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 34. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

***

TEKST JEDNOLITY

USTAWA FEDERALNA
z dnia 28 października 2016 r.

Kodeks karny

CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział I
Odpowiedzialność karna

Art. 1.
1. Ustawę karną, zwaną dalej „kodeksem”, stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Królestwa Dreamlandu.
2. Kodeks stosuje się także do obywatela Królestwa Dreamlandu, który popełnił przestępstwo na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Korony Ebruzów.
3. Warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez akt normatywny obowiązujący w miejscu jego popełnienia.
4. Jeśli zachodzą różnice miedzy kodeksem Królestwa Dreamlandu a aktem normatywnym obowiązującym w miejscu popełnienia czynu, stosując kodeks Królestwa Dreamlandu, sąd uwzględnia te różnice na korzyść oskarżonego.

Art. 2.
1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez kodeks obowiązujący w czasie jego popełnienia.
2. Jeśli w czasie orzekania obowiązuje kodeks inny niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się kodeks nowszy, chyba że kodeks wcześniejszy jest względniejszy dla sprawcy.
3. Jeśli według nowszego kodeksu czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa.
4. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe.
5. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 18 miesięcy w przypadku zbrodni albo 8 miesięcy w przypadku występku.
6. Nie można wykonać orzeczonej kary, jeżeli od uprawomocnienia się wyroku skazującego upłynęło 12 miesięcy.
7. Bieg terminu ulega zawieszeniu na czas nieobecności skazanego w Królestwie, jeśli wyrok wydano zaocznie.
8. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.

Rozdział II
Przestępstwo

Art. 3.
1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem.
2. Za zbrodnię uważa się czyn zabroniony zagrożony karą banicji na czas nie krótszy niż 6 miesięcy albo karą surowszą.

Art. 4.
1. Przestępstwo popełnione jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
2. Przestępstwo popełnione jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego przestępstwa przewidywał albo mógł przewidzieć.
3. Przestępstwo można popełnić nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi.

Art. 5.
1. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma.
2. Ten sam czyn zabroniony może stanowić tylko jedno przestępstwo.

Art. 6.
1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
2. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając środków technicznych, udzielając rady lub informacji. Odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
3. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.
4. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
5. Za podżeganie odpowiada również ten, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego.
6. Sąd wymierza karę za pomocnictwo, usiłowanie albo podżeganie w granicach wymiaru przewidzianego za sprawstwo.

Rozdział III
Kary i środki karne

Art. 7.
Karami są:
(1) grzywna;
(2) ograniczenie wolności;
(3) banicja;
(4) eliminacja.

Art. 8.
1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 100.
2. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może przekraczać 1.500 D.

Art. 9.
1. Jeśli kodeks nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej 21 dni, najdłużej trzy miesiące.
2. Skazany na karę ograniczenia wolności pozbawiony zostaje prawa dostępu do wszystkich działów forum dyskusyjnego Królestwa Dreamlandu poza działem Więzienia Królewskiego, a także pozbawiony zostaje wszystkich piastowanych stanowisk państwowych w federacji i baliwatach.
3. Odbywający karę ograniczenia wolności zachowuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z Karty Konstytucyjnej i ustaw, z wyjątkiem wolności wypowiedzi oraz prawa zajmowania funkcji publicznych.
4. Odbywający karę ograniczenia wolności może wnosić o przedterminowe zwolnienie z odbywania kary po upływie co najmniej połowy jej wymiaru. Wniosek składa się w dziale Więzienia Królewskiego.

Art. 10.
1. Jeśli kodeks nie stanowi inaczej, kara banicji trwa najkrócej trzy miesiące, najdłużej dziewięć miesięcy.
2. Skazany na karę banicji zostaje złożony z wszystkich zajmowanych przez siebie stanowisk; pozbawiony prawa do wykonywania zawodu, prowadzenia określonej działalności gospodarczej oraz do udzielania się w prasie pozostającej na serwerze Królestwa Dreamlandu lub prowadzonej przez obywateli Królestwa Dreamlandu.
3. W czasie odbywania kary banicji skazany pozbawiony jest prawa korzystania z forum dyskusyjnego Królestwa Dreamlandu.
4. Za zabezpieczenie dóbr własnych skazanego odpowiada prokuratura.

Art. 11.
Skazany na karę eliminacji zostaje bezwarunkowo wygnany, bez możliwości powrotu do Królestwa Dreamlandu, a jego majątek przepada na rzecz Skarbu Królestwa.

Art. 12.
1. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju albo, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, odstąpienie od wymierzenia kary.
2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a także w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa; w szczególności:
(1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca ułożyli się co do naprawienia szkody;
(2) ze względu na postawę sprawcy.

Art. 13.
Środkami karnymi są:
(1) pozbawienie praw publicznych;
(2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu, lub prowadzenie określonej działalności gospodarczej;
(3) przepadek przedmiotów;
(4) pozbawienie tytułu szlacheckiego lub arystokratycznego albo stopnia wojskowego;
(5) obowiązek naprawienia szkody.

Art. 14.
1. Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego do organu władzy publicznej, utratę prawa do sprawowania wymiaru sprawiedliwości oraz do pełnienia funkcji w organach i instytucjach państwowych – federalnych i krajowych, jak również utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego, pozbawienie praw publicznych obejmuje ponadto utratę orderów, odznaczeń i tytułów honorowych.
2. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę banicji na czas nie krótszy niż 4 miesiące za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.

Art. 15.
Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeśli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywania zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

Art. 16.
Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

Art. 17.
Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, chyba że podlegają zwrotowi pokrzywdzonemu.

Art. 18.
1. Sąd, w porozumieniu z Heroldią Królewską, może orzec pozbawienie tytułu szlacheckiego, lub arystokratycznego w przypadku gdy sprawca postąpił w sposób urągający braci szlacheckiej Królestwa Dreamlandu, niegodny obywatela dreamlandzkiego.
2. Sąd może orzec pozbawienie tytułu szlacheckiego lub arystokratycznego w razie skazania na karę banicji.

Art. 19.
W przypadku spowodowanej przez sprawcę szkody sąd może orzec obowiązek naprawienia szkody.

Art. 20.
1. Ilekroć w niniejszym Kodeksie mowa jest o przemocy, rozumie się przez to spamowanie, przesyłanie zainfekowanych wiadomości, a także każdy rodzaj elektronicznego naruszenia nietykalności osobistej internauty.
2. Ilekroć w niniejszym Kodeksie mowa jest o groźbie bezprawnej, rozumie się przez to groźbę o której mowa w art. 45, jak i groźbę spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem.
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o miejscu publicznym, rozumie się przez to miejsce, w którym wypowiedź może zostać odebrana przez nieokreśloną liczbę nieoznaczonych adresatów, w szczególności forum dyskusyjne Królestwa Dreamlandu.

CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA

Rozdział IV
Przestępstwa przeciwko Królestwu

Art. 21.
1. Kto posługuje się więcej niż jedną tożsamością w Centralnym Rejestrze Mieszkańców lub/i na forum dyskusyjnym Królestwa, podlega karze banicji albo karze eliminacji.
2. Nie podlega karze osoba, która posługuje się na forum dyskusyjnym Królestwa nową tożsamością, jeżeli jej poprzednia tożsamość jest nieużywana od co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli jej poprzednia tożsamość została zablokowana przez administratora forum na jej wniosek.

Art. 22.
Kto, mając na celu pozbawienie niepodległości, oderwanie obszaru lub zmianę przemocą konstytucyjnego ustroju Królestwa Dreamlandu, podejmuje sam lub w porozumieniu z innymi osobami działalność zmierzającą bezpośrednio do urzeczywistnienia tego celu, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 3 miesięcy albo karze eliminacji.

Art. 22a. 1. Kto fałszuje wynik wyborów albo referendum, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
2. Kto przekupuje dysponującego prawem głosu albo w inny sposób, niezgodnie z prawem, wpływa na wynik wyborów albo referendum, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 albo 2 popełnia go w związku ze sprawowaniem władzy publicznej, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 3 miesięcy.

Art. 23.
Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe konstytucyjnego organu Królestwa Dreamlandu podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.

Art. 24.
Kto, będąc upoważniony do występowania w imieniu Królestwa Dreamlandu w stosunkach z rządem obcego państwa wirtualnego, lub zagraniczną organizacją, działa świadomie na szkodę Królestwa Dreamlandu, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca albo karze banicji.

Art. 25.
Kto bierze udział w działalności obcego wywiadu lub innej organizacji wirtualnej przeciwko Królestwu Dreamlandu, podlega karze banicji albo karze eliminacji.

Art. 26.
Kto oddając usługi wywiadowcze Królestwu Dreamlandu wprowadza świadomie w błąd dreamlandzki organ państwowy przez dostarczenie podrobionych dokumentów lub innych przedmiotów, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca albo karze banicji.

Art. 27.
Kto w miejscu publicznym znieważa ogół obywateli lub Królestwo Dreamlandu, podlega karze grzywny.

Art. 28.
1. Kto dopuszcza się czynnej napaści na Króla Dreamlandu, przez co rozumie się spamowanie i przesyłanie zainfekowanych listów elektronicznych na konto pocztowe monarchy, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 2 miesięcy albo karze banicji.
2. Kto w miejscu publicznym znieważa Króla Dreamlandu, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.

Art. 29.
(uchylony).

Art. 29a.
1. Kto przywłaszcza, uzurpuje sobie lub posługuje się funkcjonującym w Królestwie nienależnym mu tytułem, stanowiskiem państwowym, funkcją, tytułem honorowym, stopniem wojskowym, stopniem lub tytułem zawodowym lub naukowym, podlega karze grzywny.
2. Nie podlega karze osoba, w profilu której na forum dyskusyjnym Królestwa ukazane są informacje o nienależnym tytule, stanowisku państwowym, funkcji, tytule honorowym, stopniu wojskowym, stopniu lub tytule zawodowym lub naukowym, jeżeli osoba ta zaprzestała aktywności lub profil jest zablokowany.

Rozdział V
Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu w miejscach publicznych

Art. 30.
1. Kto korzysta z cudzej tożsamości, w szczególności wykorzystuje dane identyfikacyjne, konto pocztowe, wizerunek, podlega karze ograniczenia wolności albo karze banicji.
2. Jeśli czyn określony w ust. poprzedzającym popełniono w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca podlega dodatkowej karze grzywny w wysokości co najmniej 20 stawek dziennych.

Art. 31.
Kto, wiedząc o infekcji własnego komputera, rozsyła wiadomości elektroniczne, narażając bezpośrednio komputer innej osoby na takie zarażenie, podlega karze grzywny.

Art. 32.
Kto w miejscu publicznym propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, wyznaniowych lub innych podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 45 dni albo karze banicji na czas do 4 miesięcy.

Art. 33.
Kto w miejscu publicznym znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej pochodzenia, przynależności narodowej, wyznania lub bezwyznaniowości, tożsamości płciowej, orientacji seksualnej podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 3 miesięcy.

Rozdział VI
Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych

Art. 34.
1. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe organu administracji federalnej lub krajowej podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
2. Tej samej karze podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.

Art. 35.
1. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia kontroli w zakresie inspekcji skarbowej udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej podlega karze grzywny.
2. Kto, będąc zobowiązany do prowadzenia działalności instytucji w formie zarejestrowanej, uchyla się od wywiązania z tego obowiązku, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.

Art. 36.
1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, podlega karze grzywny w wymiarze co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.
2. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 75 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.

Art. 37.
Kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.

Art. 38.
Kto, powołując się na swoje wpływy w instytucji państwowej, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub jej obietnicę, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 75 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.

Rozdział VII
Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości

Art. 39.
Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.

Art. 40.
1. Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie czynów zabronionych, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo karze banicji na czas do 4 miesięcy.
2. Tej samej karze podlega ten kto, przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo albo w toku postępowania zabiegi takie przedsiębierze.

Art. 41.
Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa podlega karze grzywy albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.

Art. 42.
Kto nie stosuje się do orzeczonej przez sąd kary grzywny, podlega karze ograniczenia wolności na czas 3 miesięcy.

Art. 43.
Kto nie stosuje się do orzeczonej przez sąd kary banicji, podlega karze eliminacji.

Art. 44.
Kto umożliwia lub ułatwia skazanemu na karę banicji lub karę eliminacji prowadzenie dowolnej działalności na terytorium Królestwa Dreamlandu lub w organizacjach związanych z Królestwem Dreamlandu i prowadzonych przez jego obywateli, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.

Rozdział VIII
Przestępstwa przeciwko wolności

Art. 45.
1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 46.
Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania lub zaniechania, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 14 dni.

Rozdział IX
Przestępstwa przeciwko obyczajności

Art. 47.
Kto dopuszcza się w miejscu publicznym nieobyczajnego zachowania, publikując pornograficzne treści, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.

Rozdział X
Przestępstwa przeciwko ochronie informacji

Art. 47a. Kto narusza tajność głosów oddanych w wyborach albo referendum, podlega karze banicji albo karze ograniczenia wolności.

Art. 48.
Kto ujawnia lub wbrew przepisom ustawy wykorzystuje informacje stanowiące tajemnicę państwową, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo karze banicji.

Art. 49.
1. Kto, wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebie zobowiązaniu ujawnia lub wykorzystuje informacje, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, wykonywaną pracą, działalnością publiczną, społeczną, gospodarczą lub naukową, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
2. Ściganie przestępstwa określonego w ust. poprzedzającym następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Rozdział XI
Przestępstwa przeciwko mieniu

Art. 50.
Kto kradnie z włamaniem do konta bankowego, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.

Art. 51.
Kto przywłaszcza sobie cudzą nieruchomość lub prawo majątkowe, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 25 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas 21 dni.

Art. 52.
1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.

Rozdział XII
Przestępstwa przeciwko osobom i instytucjom

Art. 53.
1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób lub instytucję o o postępowanie lub cechy, które poniżają ją lub pozbawiają zaufania i szacunku podlega karze grzywny lub ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
2. Przestępstwo z ustępu poprzedzającego nie występuje, jeżeli zarzut będący przedmiotem oskarżenia jest prawdziwy, lub jeżeli sprawca czyniąc zarzut działał w przeświadczeniu o jego prawdziwości, opartym na uzasadnionych podstawach.

Art. 54.
1. Kto znieważa inną osobę podlega karze grzywny lub ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
2. Jeżeli zniewaga została sprowokowana, bądź znieważony odpowiedział własną zniewagą Sąd może odstąpić od wymierzenia kary.

Art. 55.
Ściganie przestępstw z Rozdziału XII odbywa się z oskarżenia prywatnego.

(-) Edward II, r.