Konstytucja Królestwa Dreamlandu

[Maciej II]

KONSTYTUCJA
KRÓLESTWA DREAMLANDU

z dnia 12 kwietnia 2020 r.

W roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym ósmym król TomBond założył Królestwo Dreamlandu, pierwsze państwo wirtualne w polskim internecie. Dał przez to także początek szerszemu polskiemu ruchowi mikronacyjnemu. Przez kolejne lata powstawały i upadały kolejne państwa wirtualne. Tymczasem Królestwo zawsze trwało. Prowadzili je przez dzieje królowie z dynastii Ebruzów, zapoczątkowanej przez TomBonda. Nadawały mu życie szeregi obywateli, wnosząc do wspólnej sprawy swoją energię, zapał twórczy i umiejętności. Z czasem nie pozostał nikt spośród tych, którzy pamiętaliby pierwsze dni państwa. A jednak samo Królestwo jest nieśmiertelne.

Dziś, w roku dwa tysiące dwudziestym, obywatele dreamlandzcy gromadzą się w Konstytuancie Królestwa, by dać swojemu państwu nową organizację. Mamy za sobą trudne dni, w których Królestwo spowiły mroki marazmu i zniechęcenia. Jesteśmy zdeterminowani, by wyprowadzić je z ciemności i iść naprzód, ku nowym wyzwaniom i doświadczeniom. Chcemy zwartej i sterownej organizacji państwowej, na miarę naszych obecnych możliwości, ale także przyszłych aspiracji. Intensywnego życia zbiorowego, dającego każdemu swobodę wyrażania siebie i sposobność do doskonalenia się. Zdrowej kultury politycznej, opartej na wzajemnym zaufaniu, współzawodnictwie i zgodnej współpracy w powiększaniu wspólnego dobra.

W tym duchu, jako prawa najwyższe dla państwa, uchwalamy następujące artykuły:

Artykuł 1.
Państwo

(1) Królestwo Dreamlandu jest wirtualnym, demokratycznym państwem.

(2) Państwo jest wspólnym dobrem wszystkich obywateli dreamlandzkich.

(3) Państwo szanuje wolność człowieka, stwarza każdemu obywatelowi sposobność do zastosowania i rozwoju jego zainteresowań, talentów i umiejętności dla powiększenia wspólnego dobra, a mając na względzie interes publiczny, reguluje, ukierunkowuje i organizuje życie wspólnoty.

(4) Państwo strzeże własnej niepodległości i suwerenności, nienaruszalności własnych granic, porządku konstytucyjnego oraz bezpieczeństwa obywateli. Zapewnia ono porządek publiczny i chroni moralność publiczną.

(5) Państwo uczestniczy w życiu społeczeństwa ogólnomikroświatowego, popierając sprawiedliwy pokój i współpracę między państwami wirtualnymi, otaczając opieką własnych obywateli i strzegąc interesu publicznego oraz przestrzegając swoich zobowiązań międzynarodowych.

Artykuł 2.
Obywatelstwo

(1) Prawem obywatela dreamlandzkiego jest pełne uczestnictwo w życiu wspólnoty. Ograniczenie tego prawa może nastąpić w drodze albo na podstawie ustawy, ze względu na interes publiczny.

(2) Obywatela dreamlandzkiego obowiązuje wierność państwu. Ma on prawo i obowiązek współdecydować o sprawach publicznych, zasiadając w Parlamencie Królestwa z głosem równym innym obywatelom.

(3) Obywatel dreamlandzki ma prawo dochodzić swojej krzywdy i straty w drodze sądowej. Nie będzie on także skazany za przestępstwo inaczej, niż w drodze sądowej. Zapewnia się sprawiedliwe i publiczne rozpatrzenie jego sprawy w rozsądnym terminie. W postępowaniu karnym zapewnia mu się prawo do obrony, w tym przez swobodnie wybranego obrońcę.

(4) Ulegając odpowiedzialności karnej, obywatel dreamlandzki może być czasowo albo stale pozbawiony praw zapewnionych Konstytucją, z wyłączeniem prawa do sądu.

(5) Ustawa określi możliwość zajmowania niższych stanowisk państwowych i samorządowych przez cudzoziemców. Poza tym sprawowanie władzy publicznej zastrzeżone jest obywatelom dreamlandzkim.

(6) Cudzoziemiec nabywa obywatelstwo dreamlandzkie poprzez nadanie, co ustawa dookreśli. Utrata obywatelstwa dreamlandzkiego następuje w przypadkach przewidzianych Konstytucją.

(7) Obywatelstwo dreamlandzkie wygasa, gdy obywatel zrzeknie się go, co ustawa dookreśli. Ustawa określi inne przypadki wygaśnięcia obywatelstwa dreamlandzkiego, przy czym może ono następować wyłącznie wskutek długotrwałej nieaktywności w życiu wspólnoty, długotrwałego niezasiadania w Parlamencie Królestwa lub poważnego zaniedbania obowiązków związanych z zasiadaniem w parlamencie.

(8) Król może odebrać obywatelstwo dreamlandzkie osobie, która jest jednocześnie obywatelem państwa obcego i uchybia obowiązkom obywatelskim względem państwa dreamlandzkiego, co ustawa dookreśli.

(9) Parlament Królestwa może odebrać obywatelstwo dreamlandzkie oznaczonej osobie, stanowiąc większością co najmniej trzech czwartych wszystkich głosów, co ustawa dookreśli.

Artykuł 3.
Samorząd

(1) Państwo popiera oddolny udział obywateli dreamlandzkich w sprawowaniu władzy publicznej, przekazując odpowiednią część swoich zadań samorządom.

(2) Samorząd wykonuje przekazane mu zadania niezależnie i we własnym imieniu. Jego działalność podlega nadzorowi władzy państwowej co do jej legalności i zgodności z interesem publicznym. Ustawy określą bliższe przesłanki oraz środki państwowego nadzoru nad samorządami.

(3) Ustawa określi zasady i tryb przeprowadzenia zasadniczego podziału terytorialnego państwa oraz ustanowi samorząd miejscowy. Samorząd miejscowy może w szczególności być zorganizowany na zasadzie feudalnej.

(4) Ustawy mogą nadto ustanawiać samorządy innych rodzajów.

Artykuł 4.
Prawo

(1) Prawo jest granicą wolności człowieka i podstawą działania władzy publicznej.

(2) Wobec prawa wszyscy są równi. Nikt nie może być prawnie dyskryminowany z jakiejkolwiek przyczyny.

(3) Konstytucja jest prawem najwyższym. Prawodawstwo jest związane porządkiem konstytucyjnym.

(4) Stanowienie prawa państwowego następuje w drodze ustaw, dekretów i rozporządzeń, które wydają organy władzy państwowej określone Konstytucją.

(5) Oprócz spraw wymienionych osobno w Konstytucji, w drodze ustawy następuje zmiana Konstytucji oraz określenie odpowiedzialności karnej i ciężarów publicznych. Poza tymi sprawami wszelkie prawa mogą być stanowione zarówno w drodze ustawy, jak i dekretu. W tym zakresie ustawa i dekret są sobie równorzędne.

(6) Rozporządzenie wydaje się z upoważnienia ustawy albo dekretu, dla ich wykonania. Nie może ono stać w sprzeczności z ustawą ani dekretem.

(7) Autentyczna interpretacja praw stanowionych następuje w trybie przewidzianym dla ich ustanowienia.

(8) Tam, gdzie utrwalił się obowiązujący zwyczaj, zgodny z prawem stanowionym, jest on szanowany przez władzę publiczną i wiąże powszechnie jako prawo zwyczajowe.

Artykuł 5.
Król

(1) Król ma prawo wyznaczenia następcy tronu. Ustawa dookreśli sukcesję królewską.

(2) Parlament Królestwa może złożyć Króla z tronu, stanowiąc większością co najmniej trzech czwartych wszystkich głosów, oraz wybrać następnie nowego Króla. Ustawa dookreśli tryb złożenia Króla z tronu i wyboru nowego Króla w takim przypadku.

(3) Król uosabia jedność państwa. W nim skupia się całość władzy państwowej. Zapewnia on spoistość wspólnoty obywateli dreamlandzkich.

(4) Król stanowi prawo, wydając ustawy na wniosek Parlamentu Królestwa, dekrety na wniosek albo za zgodą Kolegium Ministrów, a rozporządzenia samodzielnie. Wnioski w tych sprawach rozpatruje w ciągu tygodnia od ich doręczenia. Otrzymany projekt ustawy może odesłać do ponownego rozpatrzenia, a projekt dekretu przesłać parlamentowi do zatwierdzenia.

(5) Z wyłączeniem spraw określonych Konstytucją, ustawami i dekretami, Król prowadzi sprawy publiczne i zapewnia wykonanie prawa państwowego przez Rząd Królewski, który powołuje i rozwiązuje.

(6) Król samodzielnie ustanawia i znosi regencję, przedstawia Parlamentowi Królestwa projekty ustaw, nadaje i odbiera szlachectwo i tytuły arystokratyczne oraz sprawuje zwierzchnictwo dworu królewskiego. Działając na wniosek albo za zgodą Rządu Królewskiego, nadaje i odbiera obywatelstwo dreamlandzkie, reprezentuje państwo na zewnątrz, wypowiada wojnę i zawiera pokój, ratyfikuje i wypowiada wymagające ratyfikacji traktaty, przyjmuje poselstwa obce i wysyła poselstwa państwowe, sprawuje najwyższe zwierzchnictwo sił zbrojnych, wydaje rozporządzenia oraz wykonuje inne swoje uprawnienia, przyznane mu ustawami i dekretami. Ustawy i dekrety mogą zastrzegać działanie Króla w niektórych sprawach tylko na wniosek rządu.

(7) Król, działając w porozumieniu z Kolegium Ministrów, wprowadza stany nadzwyczajne. Ustawa określi rodzaje stanów nadzwyczajnych, przesłanki ich wprowadzania oraz szczególne środki, jakie mogą być zarządzone podczas ich obowiązywania. Środki te mogą obejmować w szczególności zawieszenie obowiązywania niektórych przepisów prawa, w tym Konstytucji, oraz zmianę organizacji i trybu działania władzy publicznej.

(8) Król jest źródłem sprawiedliwości, którą sprawuje osobiście oraz przez sędziów i asesorów. Za swoje czyny z czasu panowania nie podlega żadnej odpowiedzialności prawnej, a za inne nie może być do niej pociągany w czasie panowania. Przysługuje mu prawo łaski.

Artykuł 6.
Rząd Królewski

(1) Rząd Królewski składa się z Pierwszego Ministra i innych ministrów.

(2) Wszyscy ministrowie zebrani pod przewodnictwem Pierwszego Ministra stanowią Kolegium Ministrów.

(3) Raz na trzy miesiące, Parlament Królestwa wyznacza kandydata na stanowisko Pierwszego Ministra. Król rozwiązuje dotychczasowy Rząd Królewski i powołuje nowy rząd na wniosek wyznaczonego kandydata. Król może zażądać od parlamentu wcześniejszego wyznaczenia kandydata na stanowisko Pierwszego Ministra.

(4) Jeśli Parlament Królestwa nie wyznaczy kandydata na stanowisko Pierwszego Ministra we właściwym czasie, który dookreśli ustawa, Król rozwiąże dotychczasowy Rząd Królewski i powoła nowy rząd samodzielnie.

(5) Król dokonuje zmian w składzie Rządu Królewskiego na wniosek Pierwszego Ministra. Odwołuje oznaczonego ministra na wniosek Parlamentu Królestwa, uchwalony bezwzględną większością oddanych głosów.

(6) Król rozwiązuje Rząd Królewski samodzielnie albo na wniosek Parlamentu Królestwa, uchwalony większością co najmniej trzech piątych oddanych głosów. Rozwiązawszy rząd, Król powołuje rząd tymczasowy. Ustawa może zastrzec ograniczenie uprawnień rządu tymczasowego.

(7) Rząd Królewski prowadzi wszelkie sprawy publiczne, niezastrzeżone innym organom władzy publicznej, zapewnia wykonanie prawa państwowego i kieruje administracją rządową. Kierunki jego działania określają uchwały Kolegium Ministrów, a także wytyczne Pierwszego Ministra.

(8) Ustawa albo dekret może upoważnić Kolegium Ministrów, określonego ministra albo określonych ministrów we współdziałaniu do wydania rozporządzenia w określonej sprawie.

(9) Ustawa lub dekret określi organizację i tryb działania Rządu Królewskiego, a szczególnie podział jego uprawnień między Kolegium Ministrów i poszczególnymi ministrami.

Artykuł 7.
Parlament Królestwa

(1) Obywatele dreamlandzcy, z wyłączeniem Króla, gromadzą się w Parlamencie Królestwa.

(2) Parlament Królestwa uchwala projekty ustaw, zatwierdza przesłane mu przez Króla projekty dekretów, wyznacza kandydatów na stanowisko Pierwszego Ministra, kontroluje działalność Rządu Królewskiego, rozważa sprawy publiczne oraz ustanawia regencję, jeśli Król opuści państwo na dłuższy czas, nie uczyniwszy tego.

(3) Parlament Królestwa rozpatruje wszystkie sprawy jawnie. O ile Konstytucja albo ustawa nie stanowi inaczej, rozstrzyga on zwykłą większością głosów. Dla podjęcia uchwały potrzebne jest oddanie głosów przez co najmniej jedną trzecią zasiadających w parlamencie obywateli dreamlandzkich.

(4) Projekt ustawy uchwala się zwykłą większością głosów, a rozpatrywany ponownie większością co najmniej trzech piątych oddanych głosów. Projekt ustawy zmieniającej Konstytucję uchwala się większością co najmniej trzech piątych wszystkich głosów, a rozpatrywany ponownie większością co najmniej dwóch trzecich wszystkich głosów. Projekt dekretu zatwierdza się zwykłą większością głosów.

(5) Parlament Królestwa może zająć stanowisko w każdej sprawie publicznej, o ile nie naruszy przez to niezależności Sądu Królestwa ani niezawisłości sędziowskiej. Stanowisko parlamentu nie wiąże innych organów władzy publicznej.

(6) Obywatel dreamlandzki, zasiadający w Parlamencie Królestwa, może składać zapytania do Króla i Rządu Królewskiego w sprawach z zakresu ich działalności. Ustawa dookreśli to prawo.

(7) Ustawa określi organizację i tryb działania Parlamentu Królestwa.

Artykuł 8.
Wymiar sprawiedliwości

(1) Wymiar sprawiedliwości sprawuje Król, chyba że ustawa powoła do tego Sąd Królewski.

(2) Sprawując osobiście wymiar sprawiedliwości, do rozpatrzenia zawisłej przed nim sprawy Król może powołać asesora. Może go następnie w każdym czasie odwołać.

(3) Sąd Królewski składa się z sędziów, których Król powołuje i odwołuje. Jeśli ustawa nie stanowi inaczej, Król może sam zasiąść w sądzie.

(4) Król zasiadający w Sądzie Królestwa przewodniczy mu. W innym przypadku Król powołuje spośród sędziów prezesa sądu. Może go następnie w każdym czasie odwołać.

(5) Wymiar sprawiedliwości obejmuje także kontrolę działalności organów władzy publicznej co do jej legalności.

(6) Ustawa określi tryb sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez Króla i asesorów albo organizację Sądu Królewskiego i tryb postępowania sądowego, zależnie od tego, czy Sąd Królewski będzie powołany.

ZATWIERDZAMY
(-) M2, r.