Oktalog Klandestyński
albo
Osiem Spośród Najważniejszych Prawd i Najdoskonalszych Cnót Szkoły Klandestyńskiej
******
- Ludzkość nie jest jednakowa, lecz równowartościowa.
- Ludzkość nie jest doskonała, lecz wadliwa — słaba, ignorancka i mała wobec przytłaczającego i skomplikowanego Wszechświata.
- Każdy człowiek winien pracować z poświęceniem i odpowiedzialnością za swe czyny i postępowanie, zarówno nad rozwojem samego, jak i nad poprawą dobrobytu całej ludzkości.
- Każdy człowiek winien porównywać się wyłącznie do człowieka, którym był wczoraj — nigdy do innych osób.
- Każdy człowiek winien samodzielnie poszukiwać prawdy — nie narzucając nikomu swojego zdania, lecz krytycznie porównując je z innymi.
- Każdy człowiek winien żyć w zgodzie ze sobą i otoczeniem, a jego myśli, uczucia i wola winny pozostawać w harmonii.
- Każdy człowiek winien poznawać otaczający go świat zarówno dosłownie, jak i metaforycznie.
- Dążenie do szczęścia jest bezcelowe, gdyż szczęście przychodzi nieprzewidywalnie i równie nieprzewidywalnie znika. Dążenie do prawdy winno stać zawsze ponad szczęściem, doraźnymi i wąskimi korzyściami osobistymi.
***