Dreamland i Scholandia

Tym razem żadnego Coelho. Przed dwoma miesiącami sarmacki „Kuryer Impertynencki" opublikował interesujący materiał, który nie doczekał się jednak poważniejszej dyskusji. Warto przywrócić mu życie i ponownie wprowadzić do obiegu.

Konrad J. Arped-Friedman (Konrad Jakub) mierzy się z problemem niemal tak starym, jak same mikronacje i proponuje wyjście poza ramy dotychczasowej, bezpiecznej, ale i coraz bardziej jałowej formuły.

Zapraszam do lektury i dyskusji.

Jako alternatywa dla państwa prawników przez autora oraz niektórych z przedmówców poniekąd podawane jest przeobrażenie mikronacji z jej obecnego formatu w coś skupione obok jego, albo nawet zamiast jego, w coś opartego na skryptach, które z kolei oparte są na interakcji użytkowników z nimi poprzez klikanie myszką w określone przyciski. Krótko mówiąc - grę, i to już nie coś zbliżonego do wspomnianego już przez jednego z przedmówców RPG-a, lecz coś zdecydowanie bardziej prymitywnego i nie wymagającego myślenia, nawet, jeżeli element słowa miałby pozostać. Mikronacje całkowicie oparte są na słowie i działaniu na forum, ewentualnie na stronach poszczególnych instytucji, regionów czy miast, a i to nie w każdej mikronacji. Zdegradowanie roli słowa do pobocznej roli, funkcjonującej obok opartych na klikactwie systemów gospodarczych i innych, sprawi, że mikronacja nie będzie już tak naprawdę mikronacją, lecz czymś innym.

Czy to jest naprawdę jedyna alternatywa dla państwa prawniczego? Przecież prawo nie stanowi, a przynajmniej nie powinno stanowić esencji mikronacji, a jeżeli stanowi, to znaczy to tylko, że dana mikronacja została zawładnięta przez lobby prawnicze i stała się tym, czym przez długi niedawny czas Bialenia. Jednak przecież istnieje także fabularyzacja, kto chce, może zajmować się sportem, kulturą, v-religią czy czym tylko chce, istnieje, a przynajmniej powinna istnieć możliwość kreowania własnego "prywatnego folwarku" według swojego widzimisię, istnieje wreszcie polityka, która przecież nie musi się opierać wyłącznie na prawie, prawo może być jedynie pewnym dodatkiem oraz regułami, na jakich ta polityka się toczy, a nie sztuką dla sztuki. Dlatego dostrzeganie alternatywy dla państwa prawników jedynie w zmianie mikronacji w klasyczną grę przeglądarkową to naprawdę ślepota umysłowa.

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na jeden warty uwagi fragment artykułu JE Konrada Jakuba Arpeda-Friedmana. Jest nim ten dotyczący fabularnej, "zmyślonej" populacji państwa wirtualnego, do której jednak nie trzeba wbrew temu, co mówi autor dorabiać specjalnych skryptów, żeby ta istniała, bo może ona istnieć właśnie w aspekcie fabularnym. Chodzi o to, że niektórzy starają się postrzegać populację mikronacji tylko i wyłącznie złożoną z realnych mieszkańców, ignorując możliwość kreowania narracji w oparciu o ową populację wirtualną, albo, jeżeli nie ignorując, to redukując jej znaczenie do minimalnego. I w tym się zgodzę z autorem, że ta populacja fabularna mogłaby mieć większe znaczenie w kreowaniu mikronacji.

Tak? Inaczej zrozumiałem przesłanie tego artykułu. Według mnie wcale nie chodzi o jedyną alternatywę wobec standardowej aktywności legislacyjnej, ale o uzupełnienie jej o kilka atrakcyjnych opcji, które zostały dziś zmarginalizowane lub pozostają niedostępne.

80% artykułu dotyczy wymiaru gospodarczego. Można chyba zgodzić się z autorem, że próby ręcznego rozkręcenia mikronacyjnej gospodarki w oparciu o jakieś chałupnictwo jednostek, to strata czasu. Wpuszczenie do systemu tysięcy czy nawet milionów "sztucznych" graczy (konsumentów i producentów), którzy rozkręciliby wirtualną gospodarkę, zapewniając jej odpowiednią dynamikę i efekt skali, to chyba dość naturalne rozwiązanie. Podobnie jak oparcie tego wszystkiego o całą sieć skryptów, które będą sobie po cichu pracowały w tle i dostarczały uciechy tym kilkudziesięciu obywatelom z krwi i kości. Czy w ten sposób powstałaby gra przeglądarkowa? Wątpię. Dobrze byłoby móc poinwestować na giełdzie czy rozkręcić własny biznes w oparciu o jakieś zobiektywizowane czynniki.

Oczywiście. Czy jednak potrzeba do tego tworzyć nie wiadomo jakich skryptów czy systemów gospodarczych opartych na klikaniu, a nie na pisaniu, aby to mogło funkcjonować? Miliony fabularnych obywateli i uwzględnienie ich w narracji czy gospodarce to jedno, a tworzenie opartych o skrypty i klikactwo systemów, które będą funkcjonowały najpierw jako "dodatek", a później samoistnie wypierały dotychczasową, forumową formę aktywności, to drugie. Pierwsze bez drugiego może funkcjonować, podobnie drugie bez pierwszego.