[Kultura] Festiwal we Flores

[Emil Potocki]

Panie Hrabio, Ekscelencje Uczestnicy,

jak zapowiedziałem*, tak postanowiłem zrobić i tworzę nowy wątek dyskusyjny specjalnie do rozmóww ramach zaproponowanego przez Pana Hrabiego festiwalu*. Proponuję, żebyśmy uczynili z tego niejaki trend, korzystając z głównego wątku zbiorczego w sprawie rozmów ogólnych, a szczegóły ustalali w bezpośrednich dyskusjach o sprawach; dzięki temu nie umkną nam żadne ustalenia, wytworzymy dodatkową aktywność na forum miasta i będziemy mogli toczyć więcej żywych dyskusji naraz! Postanowiłem zasugerować mały plan rozbudowy potrzebnych nam do ostatecznego ustalenia terminu czy przeprowadzenia festiwalu kwestii:

1. Prequel powstania festiwalu: (zdarzenia do proponowanej historii/legendy)
   • Myśliwy, bohater wspomnienia, uciekający przed stadem wilków odnalazł bezpieczne schronienie,
   • W miejscu, w którym ten myśliwy-bohater się ukrywał, założył potem prosperującą osadę,
   • Jego historia wpisała się w lokalną kulturę, wydarzenie i wioskę zaczęto kojarzyć z kultem.
2. Przebieg festiwalu:
   • Rozpoczyna się biegiem, w czasie którego uczestnicy wcielają się w rolę myśliwych lub wilków, zmierzając do schronienia lub starając się udaremnić ucieczkę łowcom; 'wilki' noszą charakterystyczne maski,
   • Po pogoni, na rynku osady miejsce ma wspólna uczta przeznaczona dla uczestników biegu i wszystkich chętnych mieszkańców hrabstwa — w czasie uczty wystawiane są dania pochodzące z lokalnego łowiectwa,
   • W tym czasie najpewniej odbywają się inne gry i zabawy, przeznaczone dla dorosłych i dzieci.
3. Klimat festiwalu:
   • Silny wpływ shinto, animizmu i kultu przodków,
   • Duży nacisk kładziony na promocję lokalnej kultury, uczczenie tamtych wydarzeń i bohatera,
   • Festiwal, wierzenia i kult promieniują na inne sfery; na przykład, oswojony wilk (symbol zwycięstwa) jako zwierzę Hrabiego z silnym tłem kulturowym, wilk w Herbie, mocne myśliwskie tradycje regionu.

Powyższy zbiór wiadomości pochodzi naturalnie w całości z pomysłów Pana Hrabiego. Pomyślałem, że moglibyśmy zacząć dyskutować kolejno nad każdą częścią, zaczynając na przykład od legendy; przy okazji musielibyśmy tylko pomyśleć, gdzie znajdowałaby się osada założona przez myśliwego, jak miałaby się nazywać i kim on sam był, czemu historia utkwiła w pamięci? Moglibyśmy na przykład przypisać jej tożsamość Segano albo Galilii, które potem złączyły się w naszą Segali, ale z drugiej strony to mogłoby znacznie wpłynąć na charakter święta, czyniąc je bardziej miejskim. Innym pomysłem byłoby umiejscowienie osady w odmiennym, odosobnionym miejscu na terenie hrabstwa Flores, gdzie leżałaby na przykład rezydencja Hrabiego, choćby letnia. Jeżeli była to ucieczka przed wilkami, myśliwy mógłby się schronić w gęstych lasach, kotlinie, na niedostępnych wzgórzach czy w jaskini, ale wydaje mi się, że klimatycznie bardzo pasowałaby knieja, której przypisano później nadnaturalną ochronę; na przykład, wilki nie były w stanie przekroczyć jej granicy, skamlały tylko żałośnie i potulniały przy krawędzi lasu, ona sama charakteryzowała się czymś wyjątkowym, na przykład krystalicznie czystym źródłem, grą świateł, et cetera.

[Fryderyk Orański-Nassau]

Generalnie nie widzę przeciwwskazań, żeby przypisać jej taką tożsamość, a to dlatego, że możemy sobie założyć kilka świąt, a legenda dotycząca stolicy Hrabstwa to niemal obowiązek. Możemy również założyć, że stworzymy ta nową mapę miasta i w jej ramach gdzieś na uboczu osadzimy knieje do której na święta mogłyby zbierać się rodziny z dala od miejskiego zgiełku. Co do powodu zapadnięcia w pamięci, ciężko mi wymyślić coś oryginalniejszego, niż czyste założenie, że jeśli ktoś założył osadę to z dziada pradziada historia się przenosi. Chyba, że faktycznie chcemy dodać jakieś cechy mające znamiona mity; takie hiperbole odwagi i siły na przykład. Nie wypadałoby tez pozostawić herosa bez imienia. Pytanie czy ma to być znów czysta fantazja czy imię am coś symbolizować; na przykład utworzyć je od jakiegoś germańskiego(albo innego) słowa powiązanego z łowiectwem.

[Daniel von Witt]

Zacna inicjatywa Panowie. Cieszy mnie, że lenno rośnie w oczach. Jak dalsze przymiarki organizacyjne?

(-) Daniel von Witt
Książę Furlandii i Luindoru

[Emil Potocki]

Temat jest na etapie czystych sugestii i pomysłów. Moja nieregulaminowa przerwa świąteczno-poświąteczna ma się ku końcowi i od niedzieli zabiorę się za wiszące tematy, włącznie z tym; nie godzi się, aby pamięć Patrona święta czekała!

[Fryderyk Orański-Nassau]

Przyznaję, że mam nieco nawały zajęć realnych, ale postaram się zastanowić nad jakimś rozbudowaniem już pewnych założeń.