Historia Segali

[Emil Potocki]

Szanowny Gonfalonierze,

na oficjalnym portalu sieciowym miasta Segali umieszczona została krótka historia miasta z oznaczonymi najważniejszymi wydarzeniami. Korzystając z wolnego czasu postanowiłem poszperać w kronikach miejskich i aktach prawnych ostatnich kilku lat by - liczę na to, że z Pańskim błogosławieństwem - rozwinąć ją w duchu ekspansji kultury i lokalnej wiedzy o własnej historii. Stworzyłem mały szkic historyczny, który czeka na dyskusję i przede wszystkim aprobatę Pana Gonfaloniera. Podstawą do moich prac nad poniższym projektem była naturalnie historia spisana przez P. Gonfaloniera, co jeszcze raz wyraźnie podkreślam jako znaczną zasługę dla rozwoju miasta.

HISTORIA MIASTA
Począwszy od najstarszych czasów, aż po dzisiejsze

2 stycznia 1907 roku -
Z inicjatywy barona Alberta du Segali dochodzi do połączenia dwóch małych miasteczek Segano i Galilia w jedno miasto, noszące od tej pory nazwę Segali, które otrzymuje prawa miejskie. Historia obu mieścin sięga XVII wieku i jest bezpośrednio związana z lokacją szlachecką.

1 listopada 1909 roku -
Data ukończenia elektryfikacji miasta. Tego dnia nastąpiło oficjalne otwarcie elektrowni węglowej przy ulicy Fabrycznej, na skraju dzielnic Manufaktura i Kuter.

9 sierpnia 1911 roku -
Zostaje założony Instytut Naukowy im. Alberta du Segali. W zakres jego działalności wchodzą techniki implementacji wdrażania nowych odkryć technicznych do wykorzystania praktycznego w działalności przemysłowej, medycznej i usługach.

2 lutego 1914 roku -
Następuje otwarcie centrum sportowego w dzielnicy Prawy Brzeg, obejmującego skocznie narciarskie, hale do uprawiania sportów zimowych i popularne tory wyścigów jeździeckich.

lata 1916 - 1922 -
Gwałtowny rozwój budownictwa i ekspansja sektora usługowego przyczyniają się do wielkiego boomu gospodarczego na obszarze miasta oraz potrojenia się liczby mieszkańców Segali na skutek wewnętrznej imigracji i przyrostu naturalnego.

10 maja 1919 roku -
Data oddania do użytku Szpitala Miejskiego przy ul. Powstańców Segalijskich. Głównymi sponsorami przedsięwzięcia i darczyńcami sprzętu medycznego pozostają - Czerwony Krzyż i Instytut Naukowy im. Alberta du Segali.

22 kwietnia 1923 roku -
Powstaje pierwsza na ziemiach Furlandii rozgłośnia radiowa „ECHO SEGALI”. Swoją działalność kontynuuje po dziś dzień.

21 września 1927 roku -
Ukończenie renowacji gmachu ratusza i serii zabytkowych kamienic położonych we wschodniej części Rynku Miejskiego.

lata 1929 - 1935 -
Wzmożony rozwój przemysłu telekomunikacyjnego i transportu publicznego. Przeciągnięcie linii telefonicznej i wysokiego napięcia pod przyszłą budowę miejskiej sieci trakcyjnej.

1 stycznia 1930 roku -
Instalacja pierwszych nowożytnych urządzeń telefonicznych w gmachu ratusza, urzędów publicznych, szpitala miejskiego i serii placówek terenowych lokalnej administracji.

3 maja i 17 maja 1933 roku -
Następuje oddanie do użytku dodatkowej sieci trakcyjnej pod użytek pociągów miejskich. Dwa tygodnie później do obiegu w miejskiej komunikacji wchodzą również trolejbusy na trasie ul. Drogonów - ul. Żelazna.

29 stycznia 1935 roku -
Ekspansja przystani jachtowej w dzielnicy staromiejskiej, oddanie do użytku przestrzeni o łącznej długości 80 metrów pod cumy dla żaglowców, jachtów prywatnych i łodzi. Data oficjalnego podniesienia rangi bosmanatu portu segalijskiego do rangi kapitanatu.

29 czerwca 1938 roku -
Powstaje Muzeum Techniki Nowoczesnej. Eksponaty wchodzące w skład ekspozycji muzealnej sprowadzane są z całego obszaru Królestwa Dreamlandu.

11-14 maja 1944 roku -
Powódź stulecia niszczy około 20% infrastruktury miasta, powodując ogromne straty materialne. Najbardziej dotknięte katastrofą zostają dzielnice nadmorskie i nadrzeczne. Następuje proces mozolnej odbudowy.

lata 1946 - 1949 -
Rozwój infrastruktury transportowej z naciskiem na drogi asfaltowe, asfaltyzacja dróg na przestrzeni dzielnic nadmorskich i dzielnicy Manufaktura.

28 września 1949 roku -
Koniec przebudowy Mostu Magnackiego biegnącego przez rzekę Erycję. Prace obejmowały wzmocnienie struktury konstrukcji, uwydatnienie elementów zabytkowych, rozszerzenie pasów drogowych i wydzielenie chodników dla pieszych.

lata 1951 - 1971 -
W zachodniej części miasta powstaje „Dolina Krzemowa” w której lokuje się przemysł elektroniczny, komputerowy, informatyczny i nanotechnologiczny. Powoduje to znaczną ekspansję przemysłowych obszarów miejskich i wzrost liczby zatrudnionych w przemyśle.

wrzesień 1955 roku -
We wschodniej części miasta powstaje dzielnica finansistów Goldena skupiająca min. bankierów, finansistów, maklerów i biznesmenów. Następuje rozpowszechnienie rynku kredytowego, rozwój lokalnych banków i inwestycji prywatnych.

1 maja 1958 roku -
Pożar lasu miejskiego przy ul. Łanowej i Podleśnej. Wedle szacunków nadleśnictwa spłonęło około 1/3 zieleni, obyło się jednak bez ofiar śmiertelnych i strat w infrastrukturze.

lata 1962 - 1969 -
W mieście jak grzyby po deszczu powstają nowe biurowce i apartamentowce pełne przepychu, w architekturze dominuje szkło, marmur, granit i złoto. Charakter infrastruktury miejskiej ewoluuje z typowo zabytkowego ku nowoczesnemu.

rok 1967 -
Powstaje Biblioteka Miejska, sieć mniejszych czytelni rozsianych po obszarze miasta, następuje ekspansja lokalnej prasy tematycznej, tygodników, kwartalników i prozy. Rok nazwany po czasie przez oficjeli "Rokiem Gęsiego Pióra w Segali".

23 października 1971 roku -
Swoją produkcję rozpoczyna Fabryka Samochodów Małolitrażowych „Segan”.

5 maja 1974 roku -
Demilitaryzacja i likwidacja garnizonu wojskowego przy ul. Niepokonanych.

30 stycznia 1976 roku -
Kradzież 5 drogocennych eksponatów z Muzeum Techniki Nowoczesnej o łącznej wartości 100.000 starych dreamów. Dochodzenie nie przyniosło skutków, sprawcy pozostali nieznani, a eksponaty wciąż są poszukiwane.

2 grudnia 1982 roku -
Burmistrz miasta wydaje zezwolenie na otwarcie sieci kasyn „Casino Show”, która należy do biznesmena Alberta von Pollacka. Szybko zyskują sobie one popularność wśród mieszkańców miasta.

4 września 1986 roku -
Otwarcie hotelu „MAYOTTA” z kompleksem rozrywkowo-rekreacyjnym, multikinem „Atomix” oraz podziemnym parkingiem. Do dzisiaj ulokowany przy ul. Magnolii kompleks stanowi największą tego typu strukturę w Segali.

marzec 1990 roku -
Złotnicy i Jubilerzy powołują do życia Stowarzyszenie „DIAMENT”, skupiające ponad 100 złotników i jubilerów z Segali. Na skutek przyjętej polityki gospodarczej biżuteria z Segali nabiera popularności w regionie.

21 czerwca 1992 roku -
Zamach bombowy w dzielnicy finansistów Goldena na apartamentowiec „Bordeaux” dokonany przez nieznanych sprawców powoduje śmierć siedemnastu osób, w tym słynnego finansisty Marco Tuffaniego. Po dziś dzień pozostaje to największa katastrofa w historii miasta.

styczeń 1996 roku -
Nieznaczna zmiana biegu rzeki Erycji na skutek opadów śniegu i długotrwałego utrzymywania się bardzo niskiej temperatury powoduje zalanie części Parku Bursztynowego i powstanie nowej wysepki.

lata 1997 - 2004 -
Kolejny boom gospodarczy spowodowany intensywnym rozwojem „Doliny Krzemowej” przynosi miastu i prowincji rekordowe zyski.

rok 2001 -
Rozstrzygnięto konkurs na projekt nowego gmachu burmistrza Segali autorstwa in.Georga Montaniego. W tym samym roku następuje jego rozbudowa i otwarcie dla petentów i zwiedzających.

7 grudnia 2005 roku -
Uchwalenie oficjalnych symboli miejskich, uzyskanie dla miasta godła, herbu, flagi i pieczęci. Założenie Towarzystwa Przyjaciół Segali i popularyzacja lokalnej kultury i patriotyzmu.

9 marca 2008 roku -
Ustanowiony zostaje pierwszy w historii miasta Hymn. Jego tytuł nosi nazwę „Pogrzebana Segali”.

[Emil Potocki]

Nadmienię jeszcze, że przy wykonywaniu powyższego, posługiwałem się najbardziej aktualnymi źródłami informacji, przede wszystkim kronikami miejskimi i niniejszym biuletynem. Jeżeli coś mi umknęło albo coś źle pojąłem, to gorąco liczę na Pańską pomoc!

[Fryderyk Orański-Nassau]

Dziękuję bardzo za wykonaną pracę. Nie było do tej pory mowy o żadnym wynagrodzeniu za to co zaczął Ekscelencja robić. Z pewnością z własnej inicjatywy wrzucę coś na konto ;) W kwestii uzupełnienia-historia nie została bezpośrednio przeze mnie spisana. Generalnie rzecz biorąc to, czym ja się zająłem, to przeniesienie jej ze stron archiwalnych i przepisanie tak, żeby dało się przeczytać. Myślę, że to tłumaczy o co mi chodzi. Nie mniej cieszę się bardzo, że Ekscelencja to rozbudował. Jednocześnie skoro nie znalazł pan stron z Krypty, to zachęcam do zapoznania się z resztą starej strony Segali i możemy pomyśleć nad tym, co również warto przenieść na nową stronę. Pozwolę sobie użyć tego wątku nieco ogólnie do dyskusji nad rozwojem Miasta. Choć ewentualne przyszłe rozmowy rozpoczniemy w innym wątku. Wypadałoby też znaleźć kogoś, kto mógłby wykonać tło graficzne do witryny internetowej, bo wygląda... może nieszczególnie klimatycznie.

A, wspomniałem jeszcze prywatnie o historycznym hymnie Segali. W krypcie opisany jest jako:

Uchwalony zostaje hymn dla Naszego Miasta. Muzyka w wykonaniu zespołu "Musuca" tytułem "Pogrzebana Segali" oryginalny tytuł "Guinea Levity". Treść hymnu można znaleźć pod danym adresem.

Rzecz w tym, że nie wiadomo o czym nawet mowa, bo po wyszukaniu tych informacji nic konkretnego nie wyskakuje.

[Emil Potocki]

Z wynagrodzeniem dla mnie proszę się absolutnie nie kłopotać, zadowolę się komórką lokatorską i konserwą turystyczną. Niemniej bardzo dziękuję za ten spory grant. :)

Materiały archiwalne bardzo się przydadzą w każdym względzie. Jeżeli chodzi o tło graficzne miasta, nie jestem niestety kompetentny; moje zdolności obróbki grafiki ograniczają się do najprostszego usunięcia tła, dodania ładnego napisu, znalezienia kilku bardziej klimatycznych obrazków. Postaram się coś wykombinować, ale akurat w tym zakresie nie mogę nic z całą pewnością obiecać. O hymnie zamieniliśmy kilka słów w korespondencji, wiem już więc o co chodzi, będę się zabierał do działania i wysyłał Ekscelencji.

Skoro już będziemy się brali poważnie za pracę, to myślę, że warto byłoby na zaś założyć dla nowych dyskusji nowe wątki, jak Pan Gonfalonier słusznie zauważył. I tak niezwłocznie czynię!

[Fryderyk Orański-Nassau]

JXM napisał do Marcina Mikołaja z zapytaniem o listy dyskusyjne Furlandii, bowiem jak się dowiedziałem-kiedyś prowincje miały własne listy dyskusyjne. To też liczę na to, że będziemy mogli przeanalizować coś archiwalnego. Jak ktoś ma jakieś inne pomysły to chętnie przyjmę.

Listy to chociażby możliwość zrobienia jakiegoś rysu byłych obywateli miasta i tego jacy byli. Miło byłoby to odkopać.
Wg tego dokumentu lista powstała lub przynajmniej uregulowano jej działanie 14 grudnia 2008 roku.

[Daniel von Witt]

Gdy tylko czegoś się dowiem - przekażę informację lub ściągnę tutaj JKW Marcina Mikołaja.

(-) Daniel von Witt
Książę Furlandii i Luindoru

[Алоиз Нишемангоҳ]

Znalezienie list to nie jest żaden problem. Polskie mikronacje funkcjonowały w zasadzie niemal wyłącznie na listach Yahoo! (lub, jak chcieliby niektórzy, hoo!Ya), a potem część (m.in. KS) przeniosła się na Google. Z tego co pamiętam, z większych państw poza tymi serwisami była tylko pierwsza lista dreamlandzka.
https://groups.yahoo.com/neo/search?query=furlandia
Tutaj widzimy od razu cztery listy: furlandia, furlandia_forum, furlandia-rada, furlandia-forum. Nie chce mi się grzebać dokładnie która była do czego, zostawiam to furlandzkim historykom, ale ciężko mieć nie będą, bo z tych czterech tylko lista Rady jest zamknięta, bez dostępu do archiwum wiadomości.

[Fryderyk Orański-Nassau]

Dziękuję serdecznie za udzieloną pomoc, towarzyszu :) Z pewnością to przeanalizujemy.

Wśród rzeczy, która bardzo rzuca się w oczy-wysokim wynagrodzeniem nazywano 50-60 D wynagrodzenia dla Gonfaloniera miasta ;) Inflacja poleciała na łeb, na szyję.
Z pewnością w tym wątku oprócz wątku Segali będziemy dyskutować generalnie nad Furlandią, choć oczywiście miasto jest ważniejsze. Po pobieżnym spojrzeniu nie mam pojęcia kto mieszkał w Segali, a kto po prostu jest z Furlandii. Trzeba będzie to głęboko analizować.
Jedna z rzeczy, którymi należy się zająć-ciekawe czy jest gdzieś archiwalna strony Agencji Prasowej NOWINA, bo link nie działa, a mogły się tam znaleźć artykuły dotyczące miast.

[Daniel von Witt]

Wśród rzeczy, która bardzo rzuca się w oczy-wysokim wynagrodzeniem nazywano 50-60 D wynagrodzenia dla Gonfaloniera miasta ;) Inflacja poleciała na łeb, na szyję.

1 września 2007 roku miała miejsce dewaluacja. Na mocy odpowiedniej ustawy 1 stary dream został wymieniony na 100 nowych dreamów. W ten sposób pensja 50-60 D to 5-6 tysięcy D. Nie były to więc zarobki małe.

(-) Daniel von Witt

[Casimir van Oranje-Nassau]

A to ciekawe. Wiadomo, jakie były powody przeprowadzenia dewaluacji?

[Daniel von Witt]

Ekonomiczne - żadne. Chyba więc chęć posiadania więcej zer na koncie, a więc próżność.

(-) Daniel von Witt

[RomanoPorfavor]

Ja obstawiam "urealnienie" gospodarki - w końcu chyba we wszystkich realnych państwach pensje liczone są w setkach i tysiącach - a w niektórych w setkach tysięcy i milionach danej waluty (plus skrajne przypadki inflacji jak w Zimbabwe), ale tak wysokiej wartości, aby żyć za kilkadziesiąt jednostek danej waluty to chyba nigdzie nie ma. Stąd też naturalna potrzeba dostosowania się do reala pod względem rzędów wielkości kwot, którymi się operuje. To samo przeszły inne kraje wirtualne - np. Sarmacja. Obecnie chyba najbliżej starej tendencji jest Wandystan, gdzie cała pula pieniądza w systemie to 231 376 engelsów.

[Casimir van Oranje-Nassau]

Jest jeszcze system garapeński (notabene mojego autorstwa) - paradoksalnie, mimo młodego wieku mikronacji, chyba najbardziej przypomina ową starą tendencję - całkowita ilość pieniędzy w obiegu oscyluje wokół zaledwie 25 000 argintów. Ot, taka aberracja.

[Daniel von Witt]

Ja obstawiam "urealnienie" gospodarki - w końcu chyba we wszystkich realnych państwach pensje liczone są w setkach i tysiącach - a w niektórych w setkach tysięcy i milionach danej waluty (plus skrajne przypadki inflacji jak w Zimbabwe), ale tak wysokiej wartości, aby żyć za kilkadziesiąt jednostek danej waluty to chyba nigdzie nie ma. Stąd też naturalna potrzeba dostosowania się do reala pod względem rzędów wielkości kwot, którymi się operuje. To samo przeszły inne kraje wirtualne - np. Sarmacja.

Nie było absolutnie żadnego poważnego powodu, aby dewaluować, ponieważ ceny i płace dziś i tak wyrażane są w tysiącach, a nawet gdyby coś miało kosztować mniej niż 1 D to zawsze można było wprowadzić monety zdawkowe.

(-) Daniel von Witt

[RomanoPorfavor]

Nie było absolutnie żadnego poważnego powodu, aby dewaluować, ponieważ ceny i płace dziś i tak wyrażane są w tysiącach, a nawet gdyby coś miało kosztować mniej niż 1 D to zawsze można było wprowadzić monety zdawkowe.

Po raz kolejny powtórzę - być może tym razem Towarzysz zrozumie - strzelam, że chodziło o urealnienie, czyli dostosowanie skali do tego, jak o pieniądzach myśli się realnie. Oczywiste że nie jest to konieczne - rzędy wielkości są de facto skalowalne, teoretycznie moglibyśmy się uprzeć że całość pieniądza w Dreamlandzie to np. 100 dreamów i odpowiednio przeskalować w dół ceny, zarobki i stany kont do ułamków - ale nie robimy tego dla wygody. I tak samo wydaje mi się że dla wygody nastąpiło przeskalowanie w górę - np. z informatycznego punktu widzenia zarzadzania systemami łatwiej jest, jeżeli ceny i kwoty nie schodzą poniżej 1 jednostki danej waluty.

Na marginesie nie przypominam sobie zresztą, żebym napotkał się gdzieś z dreamlandzką nazwą dziesiętnej czy setnej części dreama. Pamiętam, że w Sarmacji był (jest?) to pin, w Wandystanie jest kim. A w Dreamlandzie? Domyślam się, że przed denominacją musiała jakaś funkcjonować.

[Alfred]

Wydaje mi się (na podstawie mglistych wspomnień z lektury listy dyskusyjnej), że dewaluację przeprowadzono ze względów technicznych. Operacje na liczbach niecałkowitych są nieprecyzyjne, więc zamiast wprowadzać podzielność dreama, zmniejszono po prostu jego wartość.

[Daniel von Witt]

Po raz kolejny powtórzę - być może tym razem Towarzysz zrozumie - strzelam, że chodziło o urealnienie, czyli dostosowanie skali do tego, jak o pieniądzach myśli się realnie. Oczywiste że nie jest to konieczne - rzędy wielkości są de facto skalowalne, teoretycznie moglibyśmy się uprzeć że całość pieniądza w Dreamlandzie to np. 100 dreamów i odpowiednio przeskalować w dół ceny, zarobki i stany kont do ułamków - ale nie robimy tego dla wygody. I tak samo wydaje mi się że dla wygody nastąpiło przeskalowanie w górę - np. z informatycznego punktu widzenia zarzadzania systemami łatwiej jest, jeżeli ceny i kwoty nie schodzą poniżej 1 jednostki danej waluty.

A czy Pan mnie może nie rozumie, bo właśnie zaczynam odnosić takie wrażenie? "Urealnienie" nie jest powodem poważnym do dewaluacji waluty mikronacyjnej. Nie handluje się ponadto w Dreamlandzie chlebem ani zapałkami, aby ceny tych towarów wyrażać w częściach ułamkowych dreama, więc ostatni argument nie jest trafiony. Przy czym zaznaczę - nie opowiadam się za starym dreamem ani za nowym dreamem, tylko wskazuję, że dewaluacja nie była przeprowadzana z ważnych powodów.

Na marginesie nie przypominam sobie zresztą, żebym napotkał się gdzieś z dreamlandzką nazwą dziesiętnej czy setnej części dreama. Pamiętam, że w Sarmacji był (jest?) to pin, w Wandystanie jest kim. A w Dreamlandzie? Domyślam się, że przed denominacją musiała jakaś funkcjonować.

Z tego co mi wiadomo - nie funkcjonowała (gdyby żył jakiś staruszek może by się wypowiedział na ten temat). Nie spotkałem się nigdzie z ceną wyrażoną w częściach ułamkowych, z płacą wyrażoną w częściach ułamkowych. Wcale nie było takiej potrzeby.

(-) Daniel von Witt

[RomanoPorfavor]

A czy Pan mnie może nie rozumie, bo właśnie zaczynam odnosić takie wrażenie? "Urealnienie" nie jest powodem poważnym do dewaluacji waluty mikronacyjnej. Nie handluje się ponadto w Dreamlandzie chlebem ani zapałkami, aby ceny tych towarów wyrażać w częściach ułamkowych dreama, więc ostatni argument nie jest trafiony. Przy czym zaznaczę - nie opowiadam się za starym dreamem ani za nowym dreamem, tylko wskazuję, że dewaluacja nie była przeprowadzana z ważnych powodów.

Wg. mnie kwestie techniczne są wystarczającym powodem - uniknięcie najdrobniejszych kwot jest łatwiejsze przy takiej dewaluacji. Oczywiście można by wprowadzić zaokrąglanie bez zwiększenia kwot - ale wtedy ewentualne straty wynikające z zaokrąglania stały by się bardziej znaczące.

[Aleksander]

Jest jeszcze system garapeński (notabene mojego autorstwa) - paradoksalnie, mimo młodego wieku mikronacji, chyba najbardziej przypomina ową starą tendencję - całkowita ilość pieniędzy w obiegu oscyluje wokół zaledwie 25 000 argintów. Ot, taka aberracja.

Podobnie w Ciprofloksji. Na start każdy otrzymywał 500+ (przewidzieliśmy to w 2011!), z czego aż 300 trzeba było dać za dworek. Jego dalsza rozbudowa kosztowała w sumie następne 300 Putra. Samochód dobrej klasy kosztuje 2 100 Putra. Z tym, że ilość pieniądza w obiegu nie jest stała, a ma tendencję do zwiększania się w czasie. Nie tylko każdy nowy mieszkaniec powodował przyrost całkowitego obiegu o 500 Putra, ale też wszelkie akcje polegające na zebraniu plonu z majątku czy fedrowanie w kopalni oznaczały wzrost ilości pieniądza w obiegu. Podobnie również zakup dóbr od "systemu" oznaczała, że spadała ilość pieniądza w obiegu.

W tym systemie pieniądz jest generowany stosownie do potrzeb i stosownie do nich z systemu usuwany. Oznacza to, że pieniędzy nigdy nie zabraknie, bo wraz ze wzrostem zapotrzebowania na niego pojawia się. Jednocześnie wzrost konsumpcji prowadzi do jego ubywania. Na podobnych zasadach działał system Khanda.