Dwunastolecie Mandragoratu Wandystanu

[Алоиз Нишемангоҳ]

M A N D R A G O R A T  W A N D Y S T A N U
⸻ ☭ ⸻
AMBARAS PRZY JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI EDWARDZIE DRUGIM

Przypadł mi ogromny zaszczyt zaprosić w imieniu Drogiego Lidera, Prezydenta Mandragoratu Wandystanu Michała Michaelusa, cały Lud Pracujący Dreamlandzkich Miast i Wsi, a także jego reprezentację polityczną, na obchody dwunastolecia niepodległości Mandragoratu Wandystanu.

Uroczystość rozpocznie się 15 grudnia, o godzinie 20:30, na placu Żenady w stołecznym Genosse-Wanda-Stadt.

(―) ppłk Alojzy Pupka
ambaras

---

(przy okazji, byłbym wdzięczny za stworzenie odpowiedniego subdziału dla ambasady)

[Fryderyk Orański-Nassau]

Postaram się przybyć. Co do subdziału-proszę zapytać w dziale KSI.

[Edward II]

Dziękuję wszystkim — byłym i obecnym — obywatelom Mandragoratu, którzy wzbogacali i wciąż wzbogacają tożsamość Dreamlandu, czynią Królestwo silniejszym, bardziej zróżnicowanym i — po prostu — pełniejszym. Mam wrażenie, że wciąż znajdujemy się w połowie pewnego procesu, na którego końcu pojawi się coś jakościowo świeżego. Nie zdziwiłbym się, gdyby w przyszłości na czele dreamlandzkiej społeczności miał okazję stanąć ktoś, kto został ukształtowany przez szkołę wandejskiej kultury politycznej, szerszej zresztą niż wskazywałyby na to granice Mandragoratu.

Konwencjonalne życzenia są przereklamowane, zapewne nie zdołałbym również przelicytować efektownej laurki wystawionej przez sarmackiego Kanclerza. Chętnie jednak odeślę do lektury wywiadu, jaki przed dwoma laty miałem przyjemność przeprowadzić z Prezerwatywem Tradycją Radzieckim. Mimo upływu czasu rzecz nieszczególnie się zdezaktualizowała, a pewne wątki wciąż wybrzmiewają całkiem donośnie.

„Albo fejsbukizacja albo czystość mikronacji. Czystość mikronacji = upadek mikronacji” — zakomunikował w ubiegłym roku książę senior Piotr II Grzegorz. [...]

• Ja nadal pozostaję sceptyczny. „Fejsbukizacja” w przypadku sarmackim od dawna polega na całkowitej centralizacji treści wokół jednego, zintegrowanego portalu. Warto spojrzeć jak ubogo wyglądają nieliczne jeszcze utrzymywane (często bardziej archiwalnie) strony regionalne i miejskie. Kiedyś ich istnienie było wspierane przez państwo (chociażby ranking samorządów, oceniający ich strony, aktywność, agencje prasowe), obecnie dla prowincji i miast przewidziana jest podstrona na stronie głównej. Część z nich nawet zrezygnowała z posiadania jakichkolwiek zewnętrznych elementów. Czy to źle? Są oczywiście plusy – jedna rejestracja, jedno logowanie, jeden znany layout. Brzmi znajomo? Ein Volk… no, ale jest to wygoda, gdy ma się wszystko w jednym miejscu. Kiedy wszystko jest łatwiejsze do aktualizacji. Tyle, że w mojej opinii zabija to inicjatywę. Pomysłowość. Wtłaczając się w ramy takiego portalu niejako zamykamy się na szerszą perspektywę. Na możliwości. Idziemy na łatwiznę, z nurtem. Integracja treści i centralizacja aktywności w pierwszym momencie może przynieść korzyści – bo przy rozproszeniu coś może łatwo umknąć. Ale w dalszej konsekwencji efekt synergii okazuje się nie być aż tak silny, a konsekwencje uniformizacji dają się odczuć. [...]
  
  W kontekście fejsbukizacji widzę jeszcze jeden element, który osobiście mi przeszkadza chyba najbardziej – swoistą „projektyzację”. Co to znaczy? To znaczy, że ktoś (osoba czy grupa) traktuje mikronację jako projekt, coś co ma „się udać”, „odnieść sukces”, „pozyskać ludzi”, „trafić w zapotrzebowanie”, „dostosować się do zmieniającego świata”. Dla mnie jest to groźba komercjalizacji świata mikronacji – komercjalizacji co prawda bez pieniędzy, ale za to z czysto biznesową logiką. To chyba na tym polu najbardziej rozbiega się światopogląd mój i Piotra Grzegorza – zawsze brała mnie cholera, gdy słyszałem że na przykład „małżeństwa jednopłciowe na poziomie centralnym ograniczą „target” Sarmacji, odstraszą część ludzi od zapisania się”. [...]
  
  Moja wizja, wizja spontanicznej społeczności leży na antypodach jego postawy. Nie chodzi o sukces. Dla mnie na przykład nadal osobistym sukcesem pozostaje Wolna Republika Morvan. Że upadła? Tak, ale przez co najmniej dwa lata pozwoliła mi – i kilku innym osobom – realizować swoje zainteresowania i całkiem nieźle się bawić. I to uważam za sukces, a nie to czy trafiła w gusta szerokiej publiczności, pobiła ten czy inny rekord ludności czy aktywności.

• E II

[Polyna]

Część z nich nawet zrezygnowała z posiadania jakichkolwiek zewnętrznych elementów. Czy to źle? Są oczywiście plusy – jedna rejestracja, jedno logowanie, jeden znany layout. Brzmi znajomo? Ein Volk…

Ein Volk, ein Reich, eine Webseite!

[Алоиз Нишемангоҳ]

Dziękuję WKM za miłe słowa i za wspomnienie o artykule obywatela kanclerza KS, bo wcześniej nie wiedziałem że coś takiego w ogóle powstało. Cóż, powiedzieć że jest on efektowny, to dyplomatyczne sformułowanie. Na szczęście nie jestem ani głową państwa, ani w żaden sposób odpowiedzialny za kontakty z Sarmacją, mogę więc wprost powiedzieć że to tekst dość niesmaczny i arogancki, a protekcjonalny ton w prawie każdym zdaniu jest nieznośny. Kanclerz ma jak widać nawet więcej buty, niż bym go o to podejrzewał. Miłe za to pozdrowienia z Teutonii i Baridasu w komentarzach − jak widać wciąż w Sarmacji wartość jest w regionach, a nie w centrali.

[Polyna]

Kanclerz ma jak widać nawet więcej buty, niż bym go o to podejrzewał.

Przestań szkalować Tscheckana, chuju, Tscheckan ci przyjdzie za to wpiehdolić, chuju.