[WNIOSEK] P UF o wprowadzeniu ustawy o obywatelstwie i ..

[Edward I Artur]

USTAWA FEDERALNA
z dnia ___ 2010 roku

o wprowadzeniu ustawy federalnej o obywatelstwie i stałym pobycie.

Art. 1.
Ustawa niniejsza określa datę i tryb wejścia w życie ustawy federalnej o obywatelstwie i stałym pobycie, zwanej dalej “Ustawą wprowadzaną”, przepisy przejściowe oraz wprowadza niezbędne zmiany w przepisach obowiązujących.

Art. 2.
Ustawa wprowadzana wchodzi w życie wraz z niniejszą ustawą, nie wcześniej jednak niż w dniu następującym po dniu ogłoszenia.

Art. 3.
Osoby posiadające obywatelstwo Królestwa w dniu wejścia w życie Ustawy wprowadzanej zachowują obywatelstwo.

Art. 4.
1. Osoby posiadające status mieszkańca w dniu wejścia w życie Ustawy wprowadzanej nabywają prawo do uzyskania obywatelstwa lub prawa stałego pobytu.
2. Osoby wskazane w ustępie poprzedzającym nabywają obywatelstwo lub prawo stałego pobytu poprzez zalogowanie się na stronie głównej Królestwa w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy i wybranie odpowiedniej opcji. Niewybranie żadnej opcji w tym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku; art. 25 Ustawy wprowadzanej stosuje się odpowiednio.

Art. 5.
Osoby lub organy, które zarejestrowały wpisy testowe w Rejestrze przed wejściem w życie niniejszej ustawy nie podlegają sankcji karnej, a same te wpisy uważa się za zarejestrowane zgodnie z prawem, jeśli wpisy te zostały zarejestrowane do celów określonych w art. 14 Ustawy wprowadzanej, chociażby nie zostały usunięte z Rejestru niezwłocznie po zakończeniu czynności, dla których zostały zarejestrowane.

Art. 6.
Rozporządzenia, o których mowa w ustawie wprowadzanej zostaną wydane przez uprawnione organy najpóźniej w dniu wejścia w życie Ustawy wprowadzanej.

Art. 7.
W ustawie federalnej z dn. 20 września 2010 roku o programie patronatu [BPSK Nr 1424] wprowadza się następujące zmiany:
(1) art. 5 uzyskuje brzmienie:
"Art. 5.
1. W dziesiątym dniu po uzyskaniu obywatelstwa system informatyczny informuje obywatela drogą mailową o konieczności wskazania osoby patrona i umożliwia wybór patrona.
2. Patrona wybiera się spośród patronów zamieszkujących prowincję podopiecznego lub Domenę Królewską.
3. System przedstawia obywatelowi listę patronów z jego prowincji o najmniejszej ilości aktualnych podopiecznych; nie mniej niż dwóch, o ile daną prowincję reprezentuje przynajmniej dwóch patronów.
4. Obywatel wybiera swojego patrona z przedstawionej listy, z chwilą wyboru stając się jego podopiecznym.
5. System informuje patrona i podopiecznego o rozpoczęciu patronatu, w szczególności przekazując dane kontaktowe, a także informację o możliwości zmiany patrona oraz drodze rozwiązywania problemów i konfliktów.
6. Niewskazanie patrona w ciągu 7 dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w ust. 1, skutkuje skierowaniem obywatela na listę deportacyjną."
(2) skreśla się art. 6;
(3) skreśla się art. 13 ust. 3.

Art. 8.
W ustawie federalnej z dnia 13 czerwca 2009 roku - Ordynacji wyborczej do Izby Poselskiej (z późn. zm.; BPSK Nr 1032) wprowadza się następujące zmiany:
(1) art. 4 uzyskuje brzmienie:
"Art. 4.
Czynne prawo wyborcze przysługuje obywatelom Królestwa, którzy złożyli wniosek o wpis najpóźniej w dniu zarządzenia o ogłoszeniu wyborów, o którym mowa w art. 12."
(2) skreśla się art. 24.

Art. 9.
W dekrecie królewskim z dnia 29 marca 2008 roku o referendum ogólnonarodowym (z późn. zm.; BPSK Nr 813) wprowadza się następujące zmiany:
(1) art. 5 uzyskuje brzmienie:
"Art. 5.
Prawo udziału w referendum ogólnonarodowym przysługuje temu, komu zgodnie z przepisami odrębnymi w dniu referendum przysługiwałoby czynne prawo wyborcze w wyborach do Izby Poselskiej."

Art. 10.
Art. 9 ust. 3 ustawy federalnej z dnia 13 czerwca 2009 roku o Parlamencie Królewskim (z późn. zm., BPSK Nr 1434) uzyskuje brzmienie:
"3. Bierne prawo dostępu do sali obrad Izby przysługuje każdemu obywatelowi i osobie z prawem stałego pobytu; przez bierne prawo dostępu rozumie się możliwość przeglądania treści postów opublikowanych w sali obrad Izby."

Art. 11.
Z chwilą wejścia w życie ustawy wprowadzanej tracą moc:
1) ustawa federalna o obywatelstwie z dnia 6 listopada 2004 roku z późn. zm.;
2) ustawa federalna o Szkole Głównej Królestwa z dnia 21 stycznia 2006 roku z późn. zm.;
3) ustawa federalna o Centralnym Rejestrze Mieszkańców z dnia 6 listopada 2004 roku z późn. zm.;
4) ustawa federalna o martwych duszach i dziedziczeniu testamentowym z dnia 6 listopada 2004 roku z późn. zm.;
5) dekret królewski o szczególnym trybie stwierdzania ustania obywatelstwa z dnia 13 kwietnia 2007 roku.

Art. 12.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie w 14 dniu po dniu ogłoszenia.

[Edward I Artur]

UZASADNIENIE
do projektu ustawy o wprowadzeniu ustawy o obywatelstwie i stałym pobycie

Projekt ustawy wprowadza ustawę o obywatelstwie i stałym pobycie. Ze względu na kompleksowość regulacji, ustawy te zgodnie z zamierzeniem projektodawcy wejdą w życie po 14 dniach od ogłoszenia.

Sytuację prawną dotychczasowych obywateli i mieszkańców wobec likwidacji instytucji zamieszkania rozwiązano w ten sposób, że:
Osoby posiadające status mieszkańca nabywają prawo do uzyskania obywatelstwa lub prawa stałego pobytu poprzez zalogowanie się na stronie głównej Królestwa w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy i wybranie odpowiedniej opcji. Niewybranie żadnej opcji w tym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku, którego skutkiem jest stwierdzenie ustania osoby.

Projekt legalizuje wpisy testowe zarejestrowane przed wejściem w życie ustawy, jeśli wypełniły warunki przewidziane ustawą o obywatelstwie i stałym pobycie.

Projekt zmienia cztery ustawy i dekrety, uchyla pięć. Teksty jednolite ustaw i dekretów poniżej.

Projekt ustawy o wprowadzeniu ustawy o obywatelstwie i stałym pobycie powinien być procedowany łącznie (jednocześnie) z ustawą wprowadzaną.

[Edward I Artur]

USTAWA FEDERALNA
z dnia 20 września 2010 roku

o programie Patronatu.

/tj./

My, Robert I, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Morlandu,
Luindoru, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki
Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

na zgodny wniosek Posłów i Senatorów w Naszym Parlamencie zgromadzonych

stanowimy, co następuje:

Art. 1.
1. Wprowadza się program Patronatu, mający na celu pomoc nowym obywatelom
Królestwa w orientacji, aklimatyzacji i aktywnym udziale w życiu Dreamlandu.
2. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:
(1) Rejestr - Rejestr Patronów, gromadzący i udostępniający dane
funkcjonariuszy systemu;
(2) minister - minister federalny właściwy ds. obywatelstwa;
(3) patron - obywatel pełniący rolę doradcy i mentora, wpisany do Rejestru;
(4) podopieczny - obywatel uczestniczący w programie, korzystający z rady i
opieki patrona.

Art. 2.
1. Rejestr działa w systemie informatycznym.
2. Rejestrem administruje minister.
3. Obsługę techniczną Rejestru zapewniają Królewskie Służby Informatyczne.
4. Rejestr gromadzi listę uczestniczących w programie patronów oraz listę
przydzielonych im podopiecznych.
5. Rejestr udostępnia dane patronów z Centralnego Rejestru Mieszkańców:
6. Patronom Rejestr udostępnia ponadto przynajmniej listę aktualnych
podopiecznych danego patrona wraz z datą rozpoczęcia patronatu, zaś
administratorom - przynajmniej analogiczną listę wszystkich aktualnych
podopiecznych.

Art. 3.
1. Patron musi:
(1) być obywatelem Królestwa;
(2) posiadać tytuł arystokratyczny lub monarszy.
2. Wnioski o przyjęcie w grono patronów rozpatruje minister.
3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku minister dokonuje wpisu
patrona do Rejestru.
4. W programie powinni uczestniczyć patroni z każdej prowincji. W przypadku,
gdy brak patrona z danej prowincji, reprezentuje ją właściwy Namiestnik
Koronny, pełniąc obowiązki patrona i podlegając wpisowi do Rejestru.

Art. 4.
1. Podstawowym zadaniem patrona jest służenie radą i pomocą przydzielonym
podopiecznym, wychowywanie i kształtowanie ich w etosie pracy dla Królestwa.
2. Patron ma obowiązek niezwłocznego nawiązania kontaktu z każdym
przydzielonym podopiecznym oraz odpowiadania na jego wiadomości bez zbędnej
zwłoki.
3. W przypadku braku reakcji podopiecznego na próbę kontaktu, patron ma
obowiązek podejmować przynajmniej jedną próbę w miesiącu.
4. Szczegółowe zasady i wskazówki może dookreślić Kodeks Honorowy Patronów,
uchwalany i zmieniany zwykłą większością głosów wszystkich patronów
wpisanych do Rejestru.

Art. 5.
1. W dziesiątym dniu po uzyskaniu obywatelstwa system informatyczny informuje obywatela drogą mailową o konieczności wskazania osoby patrona i umożliwia wybór patrona.
2. Patrona wybiera się spośród patronów zamieszkujących prowincję podopiecznego lub Domenę Królewską.
3. System przedstawia obywatelowi listę patronów z jego prowincji o najmniejszej ilości aktualnych podopiecznych; nie mniej niż dwóch, o ile daną prowincję reprezentuje przynajmniej dwóch patronów.
4. Obywatel wybiera swojego patrona z przedstawionej listy, z chwilą wyboru stając się jego podopiecznym.
5. System informuje patrona i podopiecznego o rozpoczęciu patronatu, w szczególności przekazując dane kontaktowe, a także informację o możliwości zmiany patrona oraz drodze rozwiązywania problemów i konfliktów.
6. Niewskazanie patrona w ciągu 7 dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w ust. 1, skutkuje skierowaniem obywatela na listę deportacyjną.

Art. 6.
(skreślony)

Art. 7.
1. Minister kończy patronat na zgodny wniosek patrona i podopiecznego,
dokonując stosownych zmian w Rejestrze.
2. W przypadku braku aktywności podopiecznego wniosek, o którym mowa w
ustępie poprzedzającym, składa sam patron.
3. Patronat nie może trwać krócej niż 3 miesiące.

Art. 8.
1. Podopieczny ma prawo zmiany patrona:
(1) w przypadku konfliktu z patronem lub jego nieaktywności;
(2) w przypadku zmiany prowincji podopiecznego lub patrona.
2. Patron ma prawo przekazania podopiecznego innemu patronowi:
(1) w przypadku konfliktu z podopiecznym;
(2) w przypadku zmiany prowincji podopiecznego lub patrona.
3. Nowego patrona przydziela minister po konsultacji z podopiecznym.
4. Zmiany patrona w tym trybie nie dotyczy wymóg art. 5 ust. 2.

Art. 9.
1. Wniosek o wykreślenie patrona z Rejestru rozpatruje minister.
2. Przyjmując wniosek, minister podopiecznym wnioskującego patrona
przydziela nowych patronów w trybie art. 8 ust. 3 i 4, następnie zaś
wykreśla patrona z Rejestru.
3. W przypadku, gdy patron przestaje spełniać kryteria określone w art. 3
ust. 1, minister wykreśla go z Rejestru w trybie określonym w ustępie
poprzedzającym.

Art. 10.
1. Po dwóch miesiącach patronatu podopieczny otrzymuje formularz oceny
patrona i patronatu; odpowiedzi przekazywane są ministrowi.
2. Rejestr udostępnia formularz kontaktowy, przeznaczony do składania
wniosków oraz zgłaszania problemów.
3. Wzory formularzy określa minister.
4. W razie zaniedbywania obowiązków przez patrona minister może zastosować
kolejno:
(1) naganę udzieloną bezpośrednio;
(2) naganę udzieloną publicznie;
(3) wykreślenie patrona z Rejestru w trybie określonym w art. 9 ust. 2.

Art. 11.
Rejestr automatycznie wysyła informacje o dokonywanych zmianach do
zainteresowanych stron.

Art. 12.
Odwołania od decyzji ministra w zakresie programu Patronatu rozpatruje Król.

Art. 13.
1. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
2. Program Patronatu nie obejmuje osób, które uzyskały obywatelstwo przed
wejściem w życie ustawy.
3. (skreślony)

[Edward I Artur]

USTAWA FEDERALNA
z dnia 13 czerwca 2009 roku
[popr. z dnia 2 sierpnia 2009 r., 13 listopada 2010 r.; j.t. z dn. 14 listopada 2010 r.]

Ordynacja wyborcza do Izby Poselskiej

Rozdział I
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady i tryb zgłaszania kandydatów na posłów,
przeprowadzania wyborów oraz warunki ważności wyborów do Izby
Poselskiej Królestwa Dreamlandu.

Art. 2.
Ilekroć w ustawie niniejszej jest mowa o wyborach, należy przez to
rozumieć wybory do Izby Poselskiej Królestwa Dreamlandu.

Art. 3.
Ilekroć w ustawie niniejszej jest mowa o Izbie, należy przez to
rozumieć Izbę Poselską Królestwa Dreamlandu.

Rozdział II
Prawa wyborcze

Art. 4.
Czynne prawo wyborcze przysługuje obywatelom Królestwa, którzy złożyli wniosek o wpis najpóźniej w dniu zarządzenia o ogłoszeniu wyborów, o którym mowa w art. 12.

Art. 5.
Nie mają czynnego prawa wyborczego (prawa wybierania) osoby pozbawione
praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądu.

Art. 6.
1. Bierne prawo wyborcze przysługuje temu, komu przysługuje czynne
prawo wyborcze oraz kto nie jest senatorem Królestwa; nie narusza to
ograniczeń wynikających z innych przepisów.
2. Kandydatem na posła nie może być osoba, wobec której wydano
prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające utratę prawa wybieralności
(biernego prawa wyborczego).
3. Prawo Prowincji może ograniczyć bierne prawo wyborcze obywatelom
tej Prowincji, którzy są zamieszkali w tej Prowincji krócej niż
określony okres czasu nie dłuższy niż pięć miesięcy.

Rozdział III
Komisarz Wyborczy Królestwa

Art. 7.
Komisarz Wyborczy Królestwa, zwany dalej “Komisarzem”, jest stałym organem federalnym właściwym w federalnych sprawach wyborczych nie przekazanych innym organom.

Art. 8.
1. Komisarz powoływany jest przez Króla po zasięgnięciu opinii Senatu Królewskiego.
2. Komisarz odwoływany jest przez Króla.
3. Komisarz nie może zostać odwołany z funkcji bez swojej zgody w czasie trwania procedury wyborczej, chyba że zachodzą okoliczności uniemożliwiające nawiązanie kontaktu z Komisarzem.

Art. 9.
1. Komisarz w zakresie swoich funkcji wyborczych korzysta z sędziowskiej niezawisłości.
2. Komisarz obowiązany jest do zachowania tajemnicy wyborczej.
3. Komisarzowi przysługuje wynagrodzenie za przeprowadzenie wyborów.
4. Szczegółowe zasady wynagradzania Komisarza określi rozporządzenie federalne wydane przez Rząd Królewski.

Art. 10.
1. Od decyzji Komisarza zainteresowanemu podmiotowi oraz prokuratorowi przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w ciągu 3 dni od przesłania decyzji.
2. Komisarz rozpoznaje sprawę ponownie w ciągu 3 dni od otrzymania odwołania.

Rozdział IV
Zarządzanie wyborów

Art. 12.
1. Wybory zarządza Król w drodze postanowienia.
2. Postanowienie o zarządzeniu wyborów zawiera:
(1) termin zgłaszania kandydatów na posłów, nie krótszy aniżeli 7 dni
od dnia następującego po dniu zarządzenia wyborów;
(2) termin oddawania głosów, nie krótszy aniżeli 7 dnia od dnia
następującego po dniu ogłoszenia listy kandydatów na posłów.

Art. 13.
Król wydaje i ogłasza postanowienie o zarządzeniu wyborów co najmniej
28 dni, jednakże nie wcześniej aniżeli 42 dni przed zakończeniem
kadencji urzędujących posłów.

Art. 14.
Król wydaje i ogłasza postanowienie o skróceniu kadencji Izby i
zarządzeniu wyborów, jeśli liczba mandatów urzędujących posłów jest
mniejsza niż pięć.

Rozdział V
Okręgi Wyborcze

Art. 15.
(skreślony)

Art. 16.
(skreślony)

Art. 17.
(skreślony)

Art. 18.
(skreślony)

Art. 19.
(skreślony)

Rozdział VI
Kandydaci

Art. 20.
1. Kandydatów na posłów zgłaszają Komisarzowi zarejestrowane w Królestwie partie polityczne oraz grupy co najmniej 3 obywateli; do zgłoszenia należy załączyć zgodę proponowanego kandydata.
2. Komisarz odmawia w drodze decyzji zarejestrowania osoby jako kandydata, jeśli został zgłoszony po upływie terminu, jak również osoby, która nie posiada biernego prawa wyborczego, albo co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że jej kandydatura stałaby w sprzeczności z art. 18 Konstytucji Królestwa.
3. Komisarz informuje listownie osoby zgłaszające kandydatów o przyjęciu bądź odrzuceniu poszczególnych kandydatur najpóźniej w dniu następującym po terminie zgłaszania kandydatów.

Art. 21.
Po upływie terminu do zgłaszania kandydatów i rozpatrzeniu wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy przez Komisarza, ogłasza on listę kandydatów w wyborach do Izby.

Rozdział VII
Przebieg głosowania

Art. 22.
1. Głosowanie w wyborach do Izby przeprowadza się z wykorzystaniem
poczty elektronicznej lub elektronicznego formularza głosowania
umieszczonego na stronie internetowej.
2. Rozporządzenie federalne wydane przez Rząd Królewski w porozumieniu
z Komisarzem określi szczegółowy tryb przeprowadzenia głosowania, przy
czym sposób przeprowadzenia głosowania winien zapewniać możliwość
weryfikacji wyników przez Komisarza oraz, jeżeli jest to technicznie
możliwe, automatyczną kontrolę uprawnień wyborczych przy wykorzystaniu
numeru NIM.
3. (skreślony)
4. Jeśli łącznie zgłoszono mniej niż 5 kandydatów, Komisarz stwierdza
nieważność wyborów.

Art. 23.
Obywatel głosuje na jednego z kandydatów albo oddaje głos pusty.

Art. 24.
(skreślony)

Rozdział VIII
Ustalanie wyników głosowania i obliczanie głosów oddanych

Art. 25.
1. Ustalając wyniki głosowania, Komisarz oblicza i podaje do wiadomości
co najmniej:
(1) liczbę wyborców uprawnionych do głosowania;
(2) liczbę wyborców, która oddała głosy;
(3) liczbę głosów nieważnych, w tym pustych;
(4) liczbę głosów oddanych na poszczególnych kandydatów.
2. (skreślony)

Art. 26.
1. Liczba mandatów równa jest liczbie kandydatów, którzy otrzymali w
wyborach co najmniej 2 głosy, jednak nie może być mniejsza niż 5 lub
większa niż 10.
2. Jeżeli liczba kandydatów, którzy uzyskali w wyborach co najmniej 2
głosy, jest mniejsza niż 5, Komisarz stwierdza
nieważność wyborów.
3. Jeżeli liczba kandydatów, którzy uzyskali w wyborach co najmniej 2
głosy, jest większa niż 10, mandaty otrzymuje 10 spośród nich, którzy
uzyskali najwięcej głosów.
4. Jeżeli z powodu uzyskania takiej samej ilości głosów przez część
kandydatów nie można wskazać dokładnie 10 kandydatów, którzy uzyskali
najwięcej głosów, liczba mandatów zostaje tak powiększona, by mandaty
uzyskała najmniejsza, większa niż 10, liczba kandydatów, którzy
uzyskali najwięcej głosów.

Art. 27.
(skreślony)

Art. 28.
(skreślony)

Art. 29.
Ogłoszenia wyników dokonuje Komisarz.

Rozdział IX
Ważność wyborów

Art. 30.
1. W ciągu 3 dni od ogłoszenia wyników wyborów każdy obywatel
Królestwa może wnieść do Sądu Prowincji skargę na poprawność
przeprowadzenia wyborów; Prezes Sądu Prowincji ogłasza o wniesieniu skargi.
2. Skarga winna zawierać:
(1) oznaczenie wnoszącego;
(2) obywatelstwo Prowincji;
(3) zarzut;
(4) uzasadnienie.

Art. 31.
1. Sąd Prowincji rozpoznaje skargi w ciągu 7 dni od ich otrzymania.
2. Sąd Prowincji oddala skargi niezasadne.
3. Sąd Prowincji odrzuca skargi wniesione po terminie lub uchybiające
wymogom określonym w ust. 2 artykułu poprzedzającego.
4. Sąd Prowincji nakazuje wydanie zaświadczeń potwierdzających ważność
wyboru mimo wniesienia skargi, jeśli skarżone uchybienia nie są tego
rodzaju, że mogły istotnie wpłynąć na wynik wyborów.

Art. 32.
1. W razie stwierdzenia przez Sąd Prowincji zasadności co najmniej jednej skargi na poprawność przeprowadzenia wyborów, Sąd Królestwa orzeka nieważność wyborów, jeżeli stwierdzone uchybienia są tego rodzaju, iż mogły istotnie wpłynąć na wynik wyborów; w przeciwnym wypadku Sąd Królestwa orzeka o ważności wyborów mimo stwierdzonych uchybień.
2. Orzekając o nieważności wyborów, Sąd Królestwa może równocześnie orzec o odwołaniu Komisarza; w takim wypadku do czasu zakończenia procedury wyborczej funkcje Komisarza Wyborczego sprawuje Marszałek Senatu Królewskiego lub osoba przezeń wyznaczona.

Art. 33.
Jeżeli Sąd Królestwa orzeknie prawomocnie o nieważności wyborów,
postępowanie wyborcze powtarza się od początku, przy czym kadencja
urzędujących posłów ulega przedłużeniu do dnia poprzedzającego
rozpoczęcie kadencji przez posłów następnej kadencji.

Art. 34.
W sprawach, o których mowa w niniejszej ustawie, Sąd Królestwa orzeka
w pełnym składzie.

Art. 35.
1. Po bezskutecznym upływie terminu do wnoszenia skarg na poprawność
przeprowadzenia wyborów albo ogłoszeniu orzeczenia o ważności wyborów,
Przewodniczący Komisji wystawia wybranym posłom zaświadczenia
potwierdzające ważność wyboru; zaświadczenia podlegają ogłoszeniu.
2. Kadencja nowo wybranych posłów rozpoczyna się w dniu następującym
po dniu ogłoszenia zaświadczeń potwierdzających ważność wyboru, jednak
nie wcześniej aniżeli dnia następującego po dniu zakończenia kadencji
posłów poprzednio wybranych.
3. Jeśli Przewodniczący Komisji nie ogłosi zaświadczeń
potwierdzających ważność wyboru najpóźniej w ostatnim dniu kadencji
posłów poprzednio wybranych, kadencja urzędujących posłów ulega
przedłużeniu do dnia poprzedzającego rozpoczęcie następnej kadencji.

Rozdział X
Przepisy karne

Art. 36.
1. Kto od zakończenia formalnej kampanii wyborczej aż do zakończenia
głosowania podaje do wiadomości publicznej wyniki przedwyborczych
badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań
wyborczych i wyniku wyborów - podlega grzywnie od 20 do 50 stawek
dziennych.
2. Tej samej karze podlega, kto od zakończenia formalnej kampanii
wyborczej aż do zakończenia głosowania prowadzi kampanię wyborczą.
Rozdział XI
Przepisy szczególne

Art. 37.
W razie zajścia szczególnych okoliczności Komisja w ramach swojej
właściwości podejmuje wszelkie środki zmierzające do ukonstytuowania
się Izby w jak najszybszym terminie, przy optymalnej realizacji
przepisów niniejszej ustawy i przepisów odrębnych.

Art. 38.
Wszelkie pisma w sprawach wyborczych wolne są od kosztów sądowych.

[Edward I Artur]

DEKRET KRÓLEWSKI
z dnia 28 marca 2008 roku

o referendum ogólnonarodowym.

[P jt.]

My, Edward Artur, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Luindoru, Morlandu, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

stanowimy, co następuje:

Rozdział I
Zasady ogólne

Art. 1.
Dekret niniejszy reguluje zasady i tryb przeprowadzania referendum ogólnonarodowego, o którym mowa w art. 27, art. 33 ust. 2 i art. 54 ust. 2 Konstytucji.

Art. 2.
1. Referendum ogólnonarodowe zarządza Król z własnej inicjatywy lub na wniosek Senatu Królewskiego; Król może zarządzić referendum ogólnonarodowe także na wniosek Parlamentu Królewskiego lub Izby Poselskiej.
2. Król zarządza referendum ogólnonarodowe także na wniosek grupy co najmniej 21 obywateli korzystających z pełni praw publicznych, jeżeli podpisy pod wnioskiem o przeprowadzenie referendum zebrano w co najmniej trzech Prowincjach i po co najmniej 7 podpisów w każdej Prowincji.
3. Senat Królewski samodzielnie zarządza referendum ogólnonarodowe w sprawie losu Korony w razie prawomocnego skazania osoby noszącej Koronę Królestwa Dreamlandu przez Sąd Królestwa wskutek oskarżenia, o którym mowa w art. 33 ust. 1 Konstytucji.
4. Referendum ogólnonarodowe może być zarządzone w sprawie przyjęcia zmian Konstytucji. Zmiany Konstytucji uważa się za przyjęte, jeśli głosowała za nimi więcej niż połowa wyborców biorących udział w głosowaniu, pod warunkiem, że w referendum wzięła udział więcej niż jedna trzecia ogólnej liczby obywateli uprawnionych do głosowania.

Art. 3.
Referendum ogólnonarodowe powinno zostać ogłoszone nie później niż po upływie 21 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 2, lub uprawomocnienia się wyroku skazującego, o którym mowa w ust. 3 artykułu poprzedzającego.

Art. 4.
Nie przeprowadza się referendum w sprawie uchwalenia budżetu, podatków lub amnestii.

Art. 5.
Prawo udziału w referendum ogólnonarodowym przysługuje temu, komu zgodnie z przepisami odrębnymi w dniu referendum przysługiwałoby czynne prawo wyborcze w wyborach do Izby Poselskiej.

Rozdział II
Zarządzanie referendum ogólnonarodowego

Art. 6.
Referendum ogólnonarodowe zarządza się nie później niż na 14 dni przed wyznaczoną datą rozpoczęcia referendum.

Art. 7.
Referendum ogólnonarodowe trwa co najmniej 7 dni.

Art. 8.
Wnioskując o zarządzenie referendum ogólnonarodowego uprawnione organy lub grupy obywateli określają we wniosku przedmiot, który ma zostać poddany pod głosowanie poprzez wskazanie pytania referendalnego albo pytań referendalnych lub proponowanych wariantów rozwiązań.

Art. 9.
1. Król w celu zarządzenia referendum ogólnonarodowego wydaje postanowienie, w którym określa datę rozpoczęcia i zakończenia referendum oraz przedmiot poddany pod głosowanie poprzez wskazanie pytania albo pytań lub proponowanych wariantów rozwiązań.
2. Ustęp poprzedzający stosuje się odpowiednio do Senatu Królewskiego i uchwały Senatu Królewskiego.

Art. 10.
1. Komisarz Wyborczy Królestwa (zwany dalej: Komisarzem) w pierwszym dniu referendum ogólnonarodowego obwieszcza o rozpoczęciu referendum ogólnonarodowego, podaje adres internetowy do formularza głosowania, załączając do obwieszczenia spis wszystkich obywateli uprawnionych do głosowania wraz z ich Numerami Identyfikacyjnymi Mieszkańca.
2. Jeśli do stwierdzenia ważności referendum ogólnonarodowego niezbędna jest określona frekwencja, Komisarz publikuje też informacje o minimalnej ilości głosujących wymaganych do stwierdzenia ważności referendum.

Art. 10.1.
Do procedury referendalnej art. 8 ust. 3 ustawy federalnej - Ordynacja wyborcza do Izby Poselskiej stosuje się odpowiednio.

Rozdział III
Przeprowadzanie referendum ogólnonarodowego

Art. 11.
1. Komisarz zapewnia organizację oraz przeprowadzenie referendum ogólnonarodowego.
2. Królewskie Służby Informatyczne są obowiązane do współpracy z Komisarzem w zakresie zapewnienia należytych warunków technicznych dla przeprowadzenia referendum.

Art. 12.
1. Referendum ogólnonarodowe przeprowadza się z wykorzystaniem elektronicznego formularza głosowania umieszczonego na stronie internetowej. W czasie trwania referendum ogólnonarodowego odnośnik do formularza powinien być wyraźnie oznaczony na witrynie głównej Królestwa Dreamlandu.
2. Głosujący w referendum ogólnonarodowym wyrażają swoją wolę co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy poddanej pod referendum.
3. Referendum polega na udzieleniu pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na postawione pytanie albo pytania lub na dokonaniu wyboru między zaproponowanymi wariantami rozwiązań.
4. Elektroniczny formularz głosowania umożliwia głosującym oddanie głosu pustego.

Art. 12.1.
Rozporządzenie federalne wydane przez Rząd Królewski w porozumieniu z Komisarzem może określić szczegółowy tryb przeprowadzenia głosowania, przy czym sposób przeprowadzenia głosowania winien zapewniać możliwość weryfikacji wyników przez Komisję oraz automatyczną kontrolę uprawnień wyborczych przy wykorzystaniu numeru NIM”.

Art. 13.
1. W czasie trwania referendum ogólnonarodowego nie publikuje się żadnych informacji dotyczących dotychczasowych wyników ani frekwencji, za wyjątkiem sytuacji określonej w ust. 2.
2. Komisarz publikuje informacje na temat dotychczasowej frekwencji w dniu poprzedzającym ostatni dzień trwania referendum ogólnonarodowego, jeśli dla ważności referendum ogólnonarodowego niezbędna jest określona frekwencja, a Komisarz został do tego wyraźnie upoważniony w akcie zarządzającym referendum.

Art. 14.
Ogłoszenia wyników referendum ogólnonarodowego dokonuje Komisarz, podając frekwencję dla całego Królestwa; jeśli do ważności referendum była niezbędna określona frekwencja, Komisarz obwieszcza także o ważności lub nieważności przeprowadzonego referendum.

Art. 15.
Każdy obywatel Królestwa może wnieść skargę na poprawność przeprowadzenia referendum ogólnonarodowego; przepisy dotyczące skargi na przeprowadzenie wyborów do Izby Poselskiej stosuje się odpowiednio.

Rozdział IV
Przepisy karne

Art. 16.
Kto w okresie od dnia poprzedzającego rozpoczęcie głosowania w referendum ogólnonarodowym aż do jego zakończenia publicznie prowadzi kampanię w związku ze sprawą poddaną pod referendum - podlega karze grzywny w wysokości od 20 do 50 stawek dziennych.

Art. 17.
Kto w okresie od rozpoczęcia głosowania w referendum ogólnonarodowym aż do jego zakończenia podaje do wiadomości publicznej wyniki badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań głosujących w referendum i przewidywanych wyników referendum lub wyniki sondaży przeprowadzanych w dniu głosowania - podlega karze grzywny w wysokości od 50 do 70 stawek dziennych.

Rozdział V
Przepis końcowy

Art. 18.
Dekret niniejszy wchodzi w życie w 7 dni od dnia ogłoszenia.

[Edward I Artur]

USTAWA FEDERALNA
z dnia 13 czerwca 2009 roku

[P tj.]

o Parlamencie Królewskim.

DZIAŁ I
Parlament Królewski

Rozdział I
Przepisy ogólne dotyczące Parlamentu Królewskiego

Art. 1.
Parlament Królewski składa się z posłów i senatorów skupionych w
izbach Parlamentu.

Art. 2.
1. Parlament Królewski w składzie obu izb obraduje w sprawach:
(1) o przyjęcie poprawek do Konstytucji;
(2) o udzielenie Premierowi Rządu Królewskiego wotum zaufania, zgodnie
z art. 39a ust. 2 Konstytucji;
(3) o uchylenie królewskiego weta ustawodawczego;
(4) o postawienie Króla w stan oskarżenia, zgodnie z art. 33 ust. 1
Konstytucji.
(5) skreślony
2. Parlament Królewski w składzie obu izb obraduje w innych sprawach,
gdy przepisy konstytucyjne lub ustawowe tak stanowią.

Art. 3.
Obrady Parlamentu Królewskiego w składzie obu izb zwołuje Marszałek
Izby Poselskiej.

Art. 4.
Parlament Królewski w składzie obu izb reprezentują wspólnie obaj
Marszałkowie izb.

Rozdział II
Tryb pracy Parlamentu Królewskiego

Art. 5.
1. Parlament Królewski w składzie obu izb obraduje na Forum Dyskusyjnym
Królestwa Dreamlandu (zwanym dalej Forum) w dziale ‘Parlament Królewski’
(zwanym dalej salą obrad Parlamentu).
2. Czynne lub bierne prawo dostępu do sali obrad Parlamentu
Królewskiego przysługuje wszystkim osobom posiadającym czynne lub
bierne prawo dostępu do sal Izby i Senatu.

Art. 6.
1. Obradami Parlamentu Królewskiego kieruje Marszałek Izby Poselskiej.
2. Obradami może kierować Marszałek Senatu Królewskiego lub
Wicemarszałek jednej z izb, jeśli Marszałkowie tak postanowią.
3. Kierujący obradami Parlamentu zobowiązany jest po zakończeniu każdej
sprawy przesłać cały jej przebieg w zbiorczym mailu na listę dyskusyjną
‘dreamsejm@yahoogroups.com‘.

DZIAŁ II
Izba Poselska

Rozdział III
Przepisy ogólne

Art. 7.
Izba Poselska jest demokratyczną reprezentacją obywateli Królestwa.

Art. 8.
Izba Poselska składa się z posłów wybranych na pięciomiesięczną
kadencję przez obywateli Królestwa w wyborach powszechnych i
większościowych, w tajnym głosowaniu, przeprowadzonych według
przepisów odrębnych.

Rozdział IV
Tryb pracy Izby Poselskiej

Art. 9.
1. Izba obraduje na Forum w dziale ‘Izba Poselska’ (zwanym
dalej salą obrad Izby).
2. Czynne i bierne prawo dostępu do sali obrad Izby przysługuje
wszystkim posłom, senatorom, członkom Rządu Królewskiego, Prezesowi Sądu
Królestwa oraz Królowi.
3. Bierne prawo dostępu do sali obrad Izby przysługuje każdemu obywatelowi i osobie z prawem stałego pobytu; przez bierne prawo dostępu rozumie się możliwość przeglądania treści postów opublikowanych w sali obrad Izby.

Art. 10.
1. Pracami Izby Poselskiej kieruje jej Marszałek wybrany przez posłów
spośród swego grona.
2. Izba Poselska może wybrać ze swego grona Wicemarszałka lub
Wicemarszałków.
3. Marszałek zobowiązany jest po zakończeniu każdej sprawy przesłać
cały jej przebieg w zbiorczym mailu na listę dyskusyjną
‘dreamsejm@yahoogroups.com‘.

Art. 11.
1. Do czasu wyboru Marszałka Izby Poselskiej przez posłów, jego
kompetencje wykonuje wskazany przez Króla Marszałek Senior.
2. Marszałkiem Seniorem jest ten spośród posłów, który uzyskał
najwięcej głosów w ostatnich wyborach do Izby Poselskiej; Marszałka
Seniora wskazuje Król. W razie równego podziału głosów oddanych na
kandydatów na Marszałka Seniora, Król wskazuje tego, kto dłużej jest
obywatelem Królestwa.
3. Marszałek Senior wykonuje kompetencje Marszałka Izby Poselskiej w
kwestiach dotyczących wyboru Marszałka i Wicemarszałków Izby
Poselskiej, udzielenia Rządowi Królewskiemu wotum zaufania oraz
stanowiska Senatu w przedmiocie projektu ustawodawczego.

Art. 12.
Projekt ustawodawczy prawidłowo złożony pod obrady Izby Poselskiej zawiera:
(a) treść proponowanej ustawy;
(b) szczegółowy komentarz wyjaśniający proponowane zmiany, określający
intencje projektodawcy i uzasadniający przyjęte
rozwiązania;
(c) jednolite teksty wszystkich aktów prawnych zmienianych przez
proponowaną ustawę, uwzględniające projektowane zmiany.

Art. 13.
1. Jeżeli ustawa federalna nie stanowi inaczej, Izba Poselska
podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w głosowaniu jawnym.
2. Głosowanie przeprowadza się w sali obrad Izby.
3. Głosowanie jest ważne, jeżeli głosy oddała większość posłów.

Art. 14.
Szczegółowy wewnętrzny tryb pracy Izby Poselskiej w zakresie nie
uregulowanym niniejszą ustawą, w tym zasady odpowiedzialności
dyscyplinarnej posłów przed Izbą, określa jej Regulamin uchwalony
przez Izbę.

Rozdział V
Prawa i obowiązki posłów

Art. 15.
1. Poseł nie jest związany instrukcjami wyborców.
2. Żaden organ federalny lub krajowy nie może podejmować działań o
charakterze władczym w celu wymuszenia określonych działań posła.

Art. 16.
1. Za swoją działalność związaną z wykonywaniem mandatu poseł
odpowiada wyłącznie przed Izbą Poselską.
2. Ustępu poprzedzającego nie stosuje się, jeżeli działalność posła
narusza cudze dobra osobiste.
3. Na wniosek prokuratora, Izba Poselska może wyrazić zgodę na
pociągnięcie posła do odpowiedzialności przed sądem w innych sprawach
aniżeli naruszenie cudzych dóbr osobistych.
4. Karami dyscyplinarnymi są:
(1) upomnienie udzielone przez Marszałka Izby Poselskiej;
(2) nagana udzielona przez Izbę Poselską;
(3) potrącenie części wynagrodzenia, nie więcej niż 2/3 wynagrodzenia
przysługującego za cały okres sprawowania mandatu;
(4) czasowe pozbawienie czynnego dostępu do sali obrad Izby.

Art. 17.
1. Mandat poselski wygasa z chwilą:
(1) zrzeczenia się mandatu;
(2) zrzeczenia się lub utraty obywatelstwa Królestwa;
(3) ogłoszenia prawomocnego orzeczenia sądu o skazaniu posła za
popełnienie przestępstwa i wymierzeniu kary skutkującej pozbawieniem
lub ograniczeniem praw publicznych.
2. Wygaśnięcie mandatu poselskiego ogłasza Marszałek Izby Poselskiej,
podając przyczynę wygaśnięcia.

Art. 18.
1. Posłowi przysługuje wynagrodzenie równe wynagrodzeniu senatora.
2. Posłowi przysługuje prawo zamieszkania w hotelu poselskim przez
czas sprawowania mandatu.

Art. 19.
1. Poseł nie może prowadzić działalności nie dającej pogodzić się z
godnością sprawowanego urzędu.
2. Posłem nie może być Król, senator Królestwa, sędzia; objęcie
wskazanych urzędów jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu
poselskiego.

Rozdział VI
Postanowienia szczególne dotyczące Izby Poselskiej

Art. 20.
Izba Poselska skraca kadencję urzędujących posłów większością
bezwzględną głosów ogólnej liczby posłów.

Art. 21.
1. Kadencja urzędujących posłów może zostać skrócona, jeżeli w toku
kadencji Izba Poselska nie przedstawi w terminie swojej opinii
odnośnie co najmniej 3 projektów ustaw federalnych lub w razie
nieprzychylenia się przez Króla do wotum nieufności wobec określonego
ministra lub całego Rządu Królewskiego.
2. Postanowienie o skróceniu kadencji posłów wydaje Król;
postanowienie podlega ogłoszeniu i jest skuteczne z chwilą ogłoszenia.

Art. 22.
W razie skrócenia kadencji posłów, Król wydaje i ogłasza postanowienie
o przeprowadzeniu wyborów w ciągu 7 dni od skrócenia
kadencji.

DZIAŁ III
Senat Królewski

Rozdział VII
Przepisy ogólne dotyczące Senatu Królewskiego

Art. 23.
Senat Królewski składa się z pięciu senatorów, po jednym z każdej prowincji.

Art. 24.
Senat Królewski uczestniczy w procedurze legislacyjnej na zasadach
prawem przewidzianych, a także wykonuje inne kompetencje, zgodnie z
odnośnymi przepisami i zwyczajem.

Rozdział VIII
Tryb pracy Senatu Królewskiego

Art. 25.
(skreślony)

Art. 25a.
Czynne i bierne prawo dostępu do sali obrad Senatu przysługuje
wszystkim senatorom, Premierowi Rządu Królewskiego, Prezesowi Sądu
Królestwa oraz Królowi.

Art. 26.
(skreślony)

Art. 27.
(skreślony)

Art. 28.
(skreślony)

Art. 29.
W zakresie nie uchybiającym przepisom Konstytucji, ustaw federalnych i
dekretów królewskich Senat Królewski określa swój ustrój wewnętrzny
oraz tryb prowadzenia obrad, a także sposób wykonywania
konstytucyjnych i ustawowych obowiązków innych organów publicznych
wobec Senatu Królewskiego.

Rozdział IX
Senatorowie

Art. 30.
1. Senatorami są Namiestnicy Koronni.
2. Senatorem może być zastępca Namiestnika Koronnego przez niego
wskazany i zaakceptowany przez Króla. Król postanawia o powołaniu
senatora na czas nieoznaczony.
2. Ustęp poprzedzający nie wyklucza przyjęcia przez prowincję środków
zmierzających do poddania kandydatur na senatora osądowi
demokratycznemu.
3. Namiestnik Koronny nie może łączyć swojej funkcji z mandatem
senatora reprezentującego inną prowincję.

Art. 31.
Senatorowie nie mogą prowadzić działalności nie dającej się pogodzić z
godnością zajmowanego urzędu.

Art. 32.
Wynagrodzenie senatorów określają przepisy odrębne.

Art. 33.
1. Do wygaśnięcia mandatu senatora art. 17 niniejszej ustawy stosuje
się odpowiednio.
2. Jeśli wygasł mandat senatora powołanego zgodnie z art. 30 ust. 2
niniejszej ustawy, mandat senatora obejmuje właściwy Namiestnik
Koronny. Jeśli wygasł mandat senatora będącego jednocześnie
Namiestnikiem Koronnym, Król niezwłocznie wyznacza i powołuje
senatora.

DZIAŁ IV
Wzajemny stosunek izb i stosunek wobec organów zewnętrznych

Rozdział X
Przepisy ogólne

Art. 34.
Izby Parlamentu Królewskiego i ich funkcjonariusze w ramach stosunków
wzajemnych izb oraz stosunków z innymi organami i funkcjonariuszami
Królestwa obowiązani są realizować ducha i literę prawa, a także w
sposób optymalny realizować zasadę lojalnej i szczerej współpracy.

Art. 35.
Funkcjonariusze Parlamentu Królewskiego i jego izb w swych działaniach
mają na względzie zasady uczciwości i etyki pracowników administracji
publicznej.

Rozdział XI
Procedura legislacyjna

Art. 36.
Organy kształtujące procedurę legislacyjną mają na względzie przepisy
Konstytucji, a w szczególności art. 37 Konstytucji.

Art. 37.
1. Projekt ustawodawczy, który w chwili zakończenia kadencji Izby
został przegłosowany przez Izbę, ale nie został rozpatrzony przez
Senat Królewski bądź Króla jest dalej rozpatrywany przez właściwe
organy.
2. Jeżeli w przypadku opisanym w ustępie poprzedzającym projekt
ustawodawczy zgodnie z art. 37 ust. 5 lub 8 Konstytucji powróci do
Izby, rozpatruje go Izba nowej kadencji.

Art. 38.
1. Jeśli odnośny przepis stanowi o przekazaniu projektu ustawodawczego
innemu organowi lub też otrzymanego projektu ustawodawczego izbie
Parlamentu Królewskiego, w tym w ramach inicjatywy ustawodawczej,
projekt przekazuje się niezwłocznie.
2. Terminy określone w art. 37 Konstytucji nie podlegają konwalidacji.
Jeśli nawet izba Parlamentu Królewskiego podjęła działanie w terminie,
a jej Marszałek nie przekazał o tym informacji Marszałkowi drugiej
izby lub też Królowi albo nie ogłosił przyjętego aktu urzędowego
zgodnie z przepisami odrębnymi, upływ przysługującego terminu uważa
się za bezskuteczny.

Rozdział XII
Stosunek izb Parlamentu Królewskiego wobec organów zewnętrznych

Art. 39.
1. (skreślony)
2. Izba Poselska może w uchwalonym przez siebie regulaminie zastrzec,
że z uwagi na porządek debaty senator musi wnieść o wskazanie momentu,
w którym może zabrać głos, przy czym nie może to uchybiać prawu
senatora do zabrania głosu.

Art. 40.
Mowy tronowej nie czyni się przedmiotem debaty.

Art. 41.
1. Odebrawszy wniosek o udzielenie wotum zaufania wobec Premiera Rządu
Królewskiego, zgodnie z art. 39a ust. 1 Konstytucji, Marszałek Izby
Poselskiej obowiązany jest nadać sprawie udzielenia wotum zaufania
priorytet przed innymi sprawami rozpoznawanymi przez Izbę Poselską,
poza sprawą rozpatrzenia stanowiska Senatu Królewskiego wobec projektu
ustawodawczego.
2. Do wniosku o udzielenie wotum zaufania wobec Premiera Rządu
Królewskiego stosownie do art. 39a ust. 2 Konstytucji przepis ustępu
poprzedzającego stosuje się odpowiednio, przy czym Marszałek Izby
Poselskiej niezwłocznie zwołuje obrady Parlamentu Królewskiego w
składzie obu izb.

Art. 42.
1. Każda z izb Parlamentu Królewskiego może zwrócić się do Króla o
odwołanie określonego ministra lub całego Rządu Królewskiego.
2. Senat Królewski zwraca się do Króla o odwołanie całego Rządu
Królewskiego na wniosek wskazujący imiennie nowego Premiera Rządu
Królewskiego.
3. Do Izby Poselskiej przepis ustępu poprzedzającego stosuje się
odpowiednio, przy czym zwraca się ona do Króla o odwołanie Premiera
Rządu Królewskiego, co jest uznawane za skierowane wobec całego Rządu
Królewskiego.

Art. 43.
W zakresie nieuregulowanym stosuje się regulaminy izb Parlamentu
Królewskiego i utrwalone zwyczaje.