Numer 10: KPD vs. KPśwA

[Daniel von Witt]

Numer 10 już w kioskach, a w nim Auksencjusz Butodziej o:

• resortowych dzieciach rozdających karty w polityce
• Unii Saudadzkiej, której rozwój nie jest satysfakcjonujący?
• plus dawka poezji redaktora

(-) Daniel książę von Witt

[matmax]

Uroczy tytuł artykułu o powstaniu partii politycznych ;-)

[Torkan Ingawaar]

Towarzysz Radziecki nie jest żadnym "przewodniczącym". Komunistycznej Partii Dreamlandu przewodzi czteroosobowe Bióro Polityczne, w którym wszystkie decyzje podejmowane są demokratycznie. My - w przeciwieństwie do kolegów ze stronnictwa ministranckiego - nie potrzebujemy żadnych Führerów. Towarzysz Radziecki póki co był odpowiedzialny za opublikowanie ze swojego profilu manifestu KPD, pod którym podpisało się całe Politbiuro. Proszę Towarzysza Redaktora o odpowiednie sprostowanie kłamliwych fragmentów artykułu.

[Torkan Ingawaar]

Oczywiście, miałem na myśli Biuro Polityczne. Literówka się wkradła. :)

[ABW]

Towarzysz Radziecki nie jest żadnym "przewodniczącym". Komunistycznej Partii Dreamlandu przewodzi czteroosobowe Bióro Polityczne, w którym wszystkie decyzje podejmowane są demokratycznie. My - w przeciwieństwie do kolegów ze stronnictwa ministranckiego - nie potrzebujemy żadnych Führerów. Towarzysz Radziecki póki co był odpowiedzialny za opublikowanie ze swojego profilu manifestu KPD, pod którym podpisało się całe Politbiuro. Proszę Towarzysza Redaktora o odpowiednie sprostowanie kłamliwych fragmentów artykułu.

Czy chodzi o ten fragment? "z Prezerwatywem Tradycją Radzieckim na czele", jeśli tak to już to poprawiłem na "gdzie przewodniczą wszyscy członkowie zrzeszeni w Biurze Politycznym". Proszę o zweryfikowanie wprowadzonej przeze mnie poprawki i zgłoszenie dalszych mankamentów , jeśli takowe jeszcze występują.

Pozdrawiam.

[Edward II]

Jestem po lekturze. Tym razem, jak widzę, końcowy efekt nieco mniej wybuchowy niż w przypadku dwóch wcześniejszych numerów. Duży plus za klarowny język tych tekstów.

Nie do końca odnajduję się jeszcze w napisanej dla mnie przez p. Senancoura roli ogiera rozpłodowego, ale doceniam koncept i liczę na co najmniej równie intrygujący ciąg dalszy. Szkoda, że nadchodząca sesja egzaminacyjna nieco ostudziła zainicjowaną tu dyskusję. Zastanawiam się również, w jaki sposób wykorzystać energię obu nowych partii politycznych w okresie międzywyborczym.

A skąd akurat te „resortowe dzieci" w tytule? (Wiadomą książkę nie tyle przeczytałem, co przejrzałem, powodowany nieco pudelkową ciekawością i wrodzonym uznaniem dla tego rodzaju intelektualnych skoków do pustego basenu, nie podejrzewając nawet, że jej autorzy będą kiedyś kreować linię publicystyki publicznego kanału informacyjnego).

• E II

[Angus Kaufman]

Wiersz najlepszy, a wszyscy pomijają. Jeszcze będzie z tego drugi Adolf. Wrzucam sobie do fapfolderu i zabieram się za czyszczenie łodygi.

• Cały globalny dorobek,
  szczęście i życie milionów ludzi
  na zawsze zostało zapomniane.
  Ci którzy przeżyli,
  nie odnaleźli się w nowym świecie.
  Cofnięcie się w czasie o jakieś 1000 lat,
  tylko przypieczętowało ich rychłą śmierć
  (...)

Redakcja powinna wrzucać to w formie nagrań dźwiękowych. Takie liryczne audiobutodzieje byłyby hitem wirtualnych hadesów.

[Gaston de Senancour]

Bardzo solidny numer z krzepiącą dawką komentarza do ostatnich wydarzeń (a tych, niestety, nie było ostatnio zbyt wiele). Uwagami przedmówcy-dewianta proszę się nie przejmować.

[ABW]

Jestem po lekturze. Tym razem, jak widzę, końcowy efekt nieco mniej wybuchowy niż w przypadku dwóch wcześniejszych numerów. Duży plus za klarowny język tych tekstów.

A skąd akurat te „resortowe dzieci" w tytule? (Wiadomą książkę nie tyle przeczytałem, co przejrzałem, powodowany nieco pudelkową ciekawością i wrodzonym uznaniem dla tego rodzaju intelektualnych skoków do pustego basenu, nie podejrzewając nawet, że jej autorzy będą kiedyś kreować linię publicystyki publicznego kanału informacyjnego).

• E II

ad 1
Może dlatego, że pisałem bardziej neutralnie niż JXM Daniel von Witt. Czytając poprzedni tekst o utworzeniu KPD czuć jakąś taką automatyczną niechęć piszącego tekst do omawianej organizacji. ( w sumie nic dziwnego, skoro DvW jest po przeciwnej strony barykady i gdybym pisał obszerny tekst o KPD to też pewnie nie wyrażałbym się w samych superlatywach ) Mogłem trochę KPśwA "posłodzić" , ale wydaje mi się, że jakiś złoty środek między własnymi przekonaniami, a rolą redaktora jako człowieka mającego przekazać wiedzę na dany temat, a nie mającego na celu wyrabianie zdania u innych ludzi, zachowałem. W poprzednim tekście pojawił się kontrowersyjny temat Awary, tutaj akurat tylko tekst o życiu politycznym, jakaś wzmianka o Luindorze i wiersz. Raczej mało szokujący materiał.

ad 2

Na początku miałem dziwną koncepcję porównania programów KPD i KPśwA i nie pomyślałem, że tekst o KPD już został napisany wcześniej. Tytuł z reguły wymyślam wcześniej i akurat tutaj mocno skojarzyłem sobie "resortowe dzieci" z KPD.
Książki nie czytałem, a określenie poznałem kiedyś przypadkowo, gdy mowa była o powiązaniach ludzi z dawnego systemu i ich potomstwa z dzisiejszym aparatem medialnym. Poniekąd resortowe dzieci pasują trochę do Dreamlandu - część z obywateli jest młoda, ma powiązanie z władzą lub są jej częścią, a jeśli chodzi o KPD to tu oczywiście dawny system (przynajmniej z nazwy partii) winien być przodujący ( w warunkach mikronacyjnych, wiadomo, ze będzie wyglądac inaczej, ale to chyba wszyscy wiemy). Z importu to akurat skojarzyłem sobie z tym, że przecież:

KPD

PTR - z Wandystanu
AK - kiedyś działał w Sarmacji
MvS - z Scholandii
TI - z Wandystanu
VI - z Sarmacji

I akurat o tym imporcie myślałem głównie o członkach KPD. Jeśli chodzi o "rozdają karty" to przecież oni pierwsi założyli partię, pierwsi zaczęli pisać program, mają stronę internetową. Odkąd KPśwA powstało i mam nadzieję się rozwinie to tych kart już rozdawać nie będą i ich przewaga się zniweluje, a życie polityczne będzie w miarę harmonijne.

Wiersz najlepszy, a wszyscy pomijają. Jeszcze będzie z tego drugi Adolf. Wrzucam sobie do fapfolderu i zabieram się za czyszczenie łodygi.

Ostatniego zdania nie skomentuję, ale mimo wszystko dziękuję za słowa uznania. Od razu uprzedzam, że żadnej żądzy władzy nie posiadam i nie porywam się na jakikolwiek zamach stanu czy coś w ten deseń. :)

Bardzo solidny numer z krzepiącą dawką komentarza do ostatnich wydarzeń (a tych, niestety, nie było ostatnio zbyt wiele). Uwagami przedmówcy-dewianta proszę się nie przejmować.

Również dziękuję, a jeśli chodzi o dewianta, to kwestia przyzwyczajenia, w końcu razem tworzymy Parlament, więc musimy jakoś współpracować, czy chcemy czy nie. :)