Wysoka Izbo,
przedkładam projekt szerokiej nowelizacji Karty Konstytucyjnej. Cele ustawy są następujące: ugruntowanie i wzmocnienie ustrojowej pozycji Izby; racjonalizacja procesu stanowienia prawa; zaprowadzenie jasnego i wyraźnego podziału kompetencji wykonawczych między Królem a Rządem Królewskim; oraz nadanie faktycznej treści federalnemu ustrojowi państwa.
Nad pracami konstytucyjnymi prowadzonymi na początku 2016 roku, których owocem jest Karta Konstytucyjna, unosił się duch nieufności do legislatywy. Nie bez przyczyny zresztą; w kryzysowych latach 2014 — 2016 organy prawodawcze okazywały się niewydolne i rzadko stawały na wysokości stawianych przed nimi zadań. Te doświadczenia przesądziły o tym, jak ukształtowano pozycję Izby pomiędzy naczelnymi organami państwa, a więc, że tryb jej powoływania przekazano w całości do unormowania w ustawie albo dekrecie.
Dziś, to jest niemal półtora roku później, możemy stwierdzić, że w praktyce dokonała się petryfikacja Izby w formule zgromadzenia ludowego. Tak funkcjonujący parlament okazał się zdolny w miarę sprawnie wykonywać swoje kompetencje. Jednocześnie nie sposób wyobrazić sobie powrotu do legislatywy przedstawicielskiej; brakuje nieodzownego czynnika stałej i wysokiej aktywności co najmniej dwóch konkurencyjnych ugrupowań politycznych. Stąd proponuję wpisanie aktualnego, utrwalonego kształtu Izby do Karty Konstytucyjnej, która będzie przez to lepiej wypełniać swoje funkcje organizacyjne i gwarancyjne.
Należy do dreamlandzkiej tradycji ustrojowej, że władza prawodawcza sprawowana jest zarówno przez organ pochodzący od wspólnoty państwowej, jak i przez Króla. Uznając ewolucję systemu politycznego, jaka dokonała się za panowania mojego Poprzednika, proponuję zmianę stosunków między monarchą a Izbą w tym zakresie — na korzyść tej drugiej.
Sugeruję więc, aby stanowienie prawa na poziomie ustawowym odbywało się co do zasady przez współdziałanie Króla i Izby, to znaczy: poprzez uchwalenie ustawy przez Izbę i jej usankcjonowanie przez Króla albo poprzez wydanie dekretu przez Króla i jego zatwierdzenie przez Izbę. Przy tym tak monarsze, jak i parlamentowi byłby właściwy pewien obszar wyłącznego prawodawstwa: w przypadku Króla, sprawy sukcesji królewskiej, regencji, zaszczytów państwowych, organizacji i funkcjonowania dworu królewskiego, zaś w przypadku, zaś w przypadku Izby, zmiany Karty Konstytucyjnej oraz sprawy organizacji i funkcjonowania Izby; w tym zakresie ustawy nie potrzebowałyby sankcji, a dekrety zatwierdzenia.
Tak skonstruowany system uzupełniałyby dwa elementy. Izba, jako reprezentująca suwerena, miałaby nad monarchą tę przewagę, że mogłaby jego weto odrzucić kwalifikowaną większością głosów. Z kolei Król, z uwagi na jego rolę gwaranta, mógłby od Izby zażądać zatwierdzenia dekretu w trybie pilnym (głosowanie 48-godzinne).
W dziedzinie władzy wykonawczej proponuję wprowadzenie ograniczonej właściwości monarchy (do spraw obywatelstwa dreamlandzkiego, państwowej infrastruktury informatycznej, stosunków międzynarodowych i obronności) i domniemanie kompetencji na rzecz Rządu Królewskiego. Król sprawowałby więc wykonawstwo w zakresie podyktowanym jego funkcją głowy państwa, a także, zgodnie ze sprawdzającą się w praktyce tradycją, w newralgicznych sprawach infrastruktury informatycznej. Jednocześnie proponuję wzmocnienie prerogatyw Króla jako głowy państwa — przyznanie mu prawa łaski oraz możliwości wprowadzania, w razie konieczności, stanów nadzwyczajnych. W ten sposób odbywałoby się w szczególności zastąpienie Izby w przypadku zapaści demograficznej.
Wreszcie proponuję znaczne wzmocnienie pozycji rządów krajowych poprzez ograniczenie zakresu prawodawstwa federalnego i ustanowienie domniemania kompetencji prawodawczych na rzecz krajów. Sprawy o kluczowym znaczeniu dla państwa albo z natury ściśle związane z „centralą” byłyby objęte wyłącznym prawodawstwem rządu federalnego, w innych (szczególnie w zakresie prawa karnego, cywilnego i gospodarczego) prawo federalne współistniałoby z krajowym, korzystając z pierwszeństwa przed tym drugim. Dopuszczalne byłoby powierzenie wykonawstwa prawa federalnego rządom krajowym, ale nie odwrotnie.
Wysoka Izbo, przedłożona ustawa przyniesie Królestwu wzmocnienie demokracji, zwiększenie potencjału Króla jako gwaranta oraz urzeczywistnienie się federalizmu z prawdziwego zdarzenia. Liczę na Izby poparcie w realizacji tych słusznych celów.
przedkładam projekt szerokiej nowelizacji Karty Konstytucyjnej. Cele ustawy są następujące: ugruntowanie i wzmocnienie ustrojowej pozycji Izby; racjonalizacja procesu stanowienia prawa; zaprowadzenie jasnego i wyraźnego podziału kompetencji wykonawczych między Królem a Rządem Królewskim; oraz nadanie faktycznej treści federalnemu ustrojowi państwa.
Nad pracami konstytucyjnymi prowadzonymi na początku 2016 roku, których owocem jest Karta Konstytucyjna, unosił się duch nieufności do legislatywy. Nie bez przyczyny zresztą; w kryzysowych latach 2014 — 2016 organy prawodawcze okazywały się niewydolne i rzadko stawały na wysokości stawianych przed nimi zadań. Te doświadczenia przesądziły o tym, jak ukształtowano pozycję Izby pomiędzy naczelnymi organami państwa, a więc, że tryb jej powoływania przekazano w całości do unormowania w ustawie albo dekrecie.
Dziś, to jest niemal półtora roku później, możemy stwierdzić, że w praktyce dokonała się petryfikacja Izby w formule zgromadzenia ludowego. Tak funkcjonujący parlament okazał się zdolny w miarę sprawnie wykonywać swoje kompetencje. Jednocześnie nie sposób wyobrazić sobie powrotu do legislatywy przedstawicielskiej; brakuje nieodzownego czynnika stałej i wysokiej aktywności co najmniej dwóch konkurencyjnych ugrupowań politycznych. Stąd proponuję wpisanie aktualnego, utrwalonego kształtu Izby do Karty Konstytucyjnej, która będzie przez to lepiej wypełniać swoje funkcje organizacyjne i gwarancyjne.
Należy do dreamlandzkiej tradycji ustrojowej, że władza prawodawcza sprawowana jest zarówno przez organ pochodzący od wspólnoty państwowej, jak i przez Króla. Uznając ewolucję systemu politycznego, jaka dokonała się za panowania mojego Poprzednika, proponuję zmianę stosunków między monarchą a Izbą w tym zakresie — na korzyść tej drugiej.
Sugeruję więc, aby stanowienie prawa na poziomie ustawowym odbywało się co do zasady przez współdziałanie Króla i Izby, to znaczy: poprzez uchwalenie ustawy przez Izbę i jej usankcjonowanie przez Króla albo poprzez wydanie dekretu przez Króla i jego zatwierdzenie przez Izbę. Przy tym tak monarsze, jak i parlamentowi byłby właściwy pewien obszar wyłącznego prawodawstwa: w przypadku Króla, sprawy sukcesji królewskiej, regencji, zaszczytów państwowych, organizacji i funkcjonowania dworu królewskiego, zaś w przypadku, zaś w przypadku Izby, zmiany Karty Konstytucyjnej oraz sprawy organizacji i funkcjonowania Izby; w tym zakresie ustawy nie potrzebowałyby sankcji, a dekrety zatwierdzenia.
Tak skonstruowany system uzupełniałyby dwa elementy. Izba, jako reprezentująca suwerena, miałaby nad monarchą tę przewagę, że mogłaby jego weto odrzucić kwalifikowaną większością głosów. Z kolei Król, z uwagi na jego rolę gwaranta, mógłby od Izby zażądać zatwierdzenia dekretu w trybie pilnym (głosowanie 48-godzinne).
W dziedzinie władzy wykonawczej proponuję wprowadzenie ograniczonej właściwości monarchy (do spraw obywatelstwa dreamlandzkiego, państwowej infrastruktury informatycznej, stosunków międzynarodowych i obronności) i domniemanie kompetencji na rzecz Rządu Królewskiego. Król sprawowałby więc wykonawstwo w zakresie podyktowanym jego funkcją głowy państwa, a także, zgodnie ze sprawdzającą się w praktyce tradycją, w newralgicznych sprawach infrastruktury informatycznej. Jednocześnie proponuję wzmocnienie prerogatyw Króla jako głowy państwa — przyznanie mu prawa łaski oraz możliwości wprowadzania, w razie konieczności, stanów nadzwyczajnych. W ten sposób odbywałoby się w szczególności zastąpienie Izby w przypadku zapaści demograficznej.
Wreszcie proponuję znaczne wzmocnienie pozycji rządów krajowych poprzez ograniczenie zakresu prawodawstwa federalnego i ustanowienie domniemania kompetencji prawodawczych na rzecz krajów. Sprawy o kluczowym znaczeniu dla państwa albo z natury ściśle związane z „centralą” byłyby objęte wyłącznym prawodawstwem rządu federalnego, w innych (szczególnie w zakresie prawa karnego, cywilnego i gospodarczego) prawo federalne współistniałoby z krajowym, korzystając z pierwszeństwa przed tym drugim. Dopuszczalne byłoby powierzenie wykonawstwa prawa federalnego rządom krajowym, ale nie odwrotnie.
Wysoka Izbo, przedłożona ustawa przyniesie Królestwu wzmocnienie demokracji, zwiększenie potencjału Króla jako gwaranta oraz urzeczywistnienie się federalizmu z prawdziwego zdarzenia. Liczę na Izby poparcie w realizacji tych słusznych celów.
USTAWA KONSTYTUCYJNA
z dnia …
o zmianie Karty KonstytucyjnejArt. 1. W Karcie Konstytucyjnej z dnia 9 lutego 2016 r. wprowadza się następujące zmiany:1) w art. 1:a) w ust. 2 wyraz „Naród” zastępuje się wyrażeniem „wspólnota obywateli dreamlandzkich”,
b) uchyla się ust. 3;2) w art. 2:a) w ust. 6 wyrażenie „może być utworzony” zastępuje się wyrażeniem „może być, w drodze edyktu, utworzony przez Króla”,
b) w ust. 7 wyrażenie „może być zlikwidowany” zastępuje się wyrażeniem „może być, w drodze edyktu, zlikwidowany”,
c) ust. 9 otrzymuje brzmienie:„9. Rządy krajowe sprawują prawodawstwo krajowe i wykonawstwo prawa krajowego. Sprawują także wykonawstwo prawa federalnego, w zakresie określonym przez to samo.”,d) uchyla się ust. 10;3) art. 6 otrzymuje brzmienie:„Art. 6. [Prawodawstwo]
1. Karta Konstytucyjna jest prawem podstawowym państwa. Prawodawstwo jest związane porządkiem konstytucyjnym.
2. Władza prawodawcza dzieli się między rząd federalny a rządy krajowe.
3. Prawodawstwo federalne obejmuje na zasadzie wyłączności zmiany Karty Konstytucyjnej oraz sprawy: państwowej infrastruktury informatycznej; obywatelstwa dreamlandzkiego; praw i obowiązków cudzoziemców i apatrydów; waluty państwowej; terytorium państwa; symboli i zaszczytów państwowych; stosunków międzynarodowych; organizacji, funkcjonowania i finansów rządu federalnego.
4. Prawodawstwo federalne obejmuje na zasadzie konkurencyjności sprawy: prawa karnego, prawa cywilnego, obronności, działalności gospodarczej, edukacji, pomocy socjalnej.
5. Prawodawstwo krajowe obejmuje sprawy nieobjęte prawodawstwem federalnym oraz sprawy objęte prawodawstwem federalnym na zasadzie konkurencyjności, jeżeli i na ile rząd federalny nie wykonał swoich uprawnień prawodawczych w tym zakresie.
6. Prawodawstwo federalne sprawują Parlament Królewski, Król, Premier Rządu Królewskiego i ministrowie. Parlament Królewski uchwala ustawy, Król wydaje dekrety i edykty, Premier Rządu Królewskiego i ministrowie wydają rozporządzenia.
7. Ustawą zmienia się Kartę Konstytucyjną, stanowi prawo w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego. Dekretem stanowi się prawo w sprawach sukcesji królewskiej, regencji, zaszczytów państwowych, organizacji i funkcjonowania dworu królewskiego. Ustawą lub dekretem stanowi się prawo w pozostałych sprawach objętych prawodawstwem federalnym; w tym zakresie ustawy i dekrety mogą zmieniać i uchylać się wzajemnie.
8. Rozporządzenie wydaje się z upoważnienia zawartego w ustawie albo dekrecie i stanowi nim prawo w zakresie tamże określonym. Edykt wydaje się z upoważnienia zawartego w Konstytucji, ustawie albo dekrecie i stanowi nim prawo w zakresie tamże określonym.
9. Ustawy, dekrety, rozporządzenia i edykty ogłasza się w państwowym publikatorze urzędowym przed ich wejściem w życie.”.4) art. 8 otrzymuje brzmienie:„Art. 8. [Król]
1. Król jest głową państwa.
2. Król jest strażnikiem porządku konstytucyjnego i praworządności, suwerenności i integralności terytorialnej państwa; źródłem sprawiedliwości i zaszczytów państwowych; gwarantem ciągłości władzy państwowej.
3. Król sprawuje prawodawstwo zgodnie z Kartą Konstytucyjną. Król sprawuje wykonawstwo w sprawach obywatelstwa dreamlandzkiego, państwowej infrastruktury informatycznej, stosunków międzynarodowych i obronności wespół z Premierem Rządu Królewskiego, właściwymi ministrami i innymi organami państwa, zgodnie z podziałem uprawnień i obowiązków określonym prawem.
4. Król jest najwyższym przedstawicielem dyplomatycznym państwa i jako taki w szczególności: wypowiada wojnę i zawiera pokój, ratyfikuje i wypowiada traktaty, przyjmuje przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych i organizacji międzynarodowych.
5. Król może: umorzyć trwające postępowanie karne; złagodzić albo darować karę wymierzoną przez Sąd Królestwa albo inny organ karzący; zatrzeć skazanie; zarządzić, w drodze edyktu, amnestię; zarządzić, w drodze edyktu, abolicję.
6. Król może na określony czas, nie dłuższy niż 90 dni, powołać regenta albo radę regencyjną. Regent albo rada regencyjna wykonuje uprawnienia i obowiązki Króla.”.5) art. 9 otrzymuje brzmienie:„Art. 9. [Parlament Królewski]
1. Parlament Królewski stanowi reprezentację woli wspólnoty obywateli dreamlandzkich i sprawuje, zgodnie z Kartą Konstytucyjną, prawodawstwo.
2. Obywatel dreamlandzki ma prawo zasiadać w Parlamencie Królewskim. Król powołuje go w skład Parlamentu Królewskiego na jego wniosek. Ustawą może być ustanowiony wymóg określonego stażu obywatelskiego lub niekaralności dla powołania w skład Parlamentu Królewskiego.
3. Parlament Królewski podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, jeżeli Karta Konstytucyjna nie stanowi inaczej.
4. Pracę Parlamentu Królewskiego organizuje Marszałek Parlamentu Królewskiego; przy wykonywaniu swoich uprawnień i obowiązków korzysta on z pomocy Wicemarszałków Parlamentu Królewskiego. Marszałka i Wicemarszałków Parlamentu Królewskiego wybiera Parlament Królewski.”.6) po art. 9 dodaje się art. 9a i 9b w brzmieniu:„Art. 9a. [Procedura ustawodawcza]
1. Projekt ustawy może przedłożyć Parlamentowi Królewskiemu: członek Parlamentu Królewskiego, Król, Premier Rządu Królewskiego, minister w zakresie swojej właściwości. Projekt ustawy zmieniającej Kartę Konstytucyjną może przedłożyć: członek Parlamentu Królewskiego, Król, Premier Rządu Królewskiego. Projekt ustawy stanowiącej prawo w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego może przedłożyć tylko członek Parlamentu Królewskiego.
2. Parlament Królewski debatuje, a następnie głosuje nad przedłożonym projektem ustawy. Parlament Królewski uchwala ustawę zwykłą większością głosów, a ustawę zmieniającą Kartę Konstytucyjną większością dwóch trzecich głosów liczby członków Parlamentu Królewskiego. Uchwaloną ustawę Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
3. Król, najpóźniej 14. dnia od daty doręczenia, zatwierdza i ogłasza doręczoną mu ustawę albo odmawia jej zatwierdzenia. Jeżeli doręczona Królowi ustawa zmienia Kartę Konstytucyjną albo stanowi prawo wyłącznie w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego, Król, najpóźniej 3. dnia od daty doręczenia, ogłasza ją.
4. Marszałek Parlamentu Królewskiego przedkłada Parlamentowi Królewskiemu ustawę, której zatwierdzenia Król odmówił. Parlament Królewski głosuje nad przedłożoną mu ustawą i uchwala ją powtórnie, większością trzech piątych głosów liczby członków Parlamentu Królewskiego. Uchwaloną powtórnie ustawę Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
5. Król, najpóźniej 3. dnia od daty doręczenia, ogłasza doręczoną mu, powtórnie uchwaloną ustawę.
Art. 9b. [Procedura zatwierdzenia dekretu]
1. Dekret podlega przed wejściem w życie zatwierdzeniu przez Parlament Królewski, chyba że stanowi prawo wyłącznie w zakresie określonym art. 6 ust. 7 zd. 2.
2. Wydawszy dekret podlegający zatwierdzeniu, Król przedkłada go Parlamentowi Królewskiemu; może przy tym zażądać pilnego zatwierdzenia tego dekretu.
3. Parlament Królewski głosuje nad przedłożonym mu dekretem i zatwierdza go zwykłą większością głosów. Jeżeli Król zażądał pilnego zatwierdzenia dekretu, Parlament Królewski głosuje nad nim przez 48 godzin. Zatwierdzony dekret Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
4. Król ogłasza doręczony mu, zatwierdzony dekret.”.7) w art. 10:a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:„1. Rząd Królewski sprawuje wykonawstwo prawa federalnego w zakresie, w jakim nie jest ono zastrzeżone Królowi albo powierzone rządom krajowym.”,b) uchyla się ust. 2,
c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:„6a. Członkowie Parlamentu Królewskiego mają prawo zadawać pytania Premierowi Rządu Królewskiego i ministrom. Adresat pytania udziela odpowiedzi najpóźniej 14. dnia od dnia zadania pytania.”.8) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:„Art. 12a. [Stany nadzwyczajne]
1. Na czas wojny Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan wojenny.
2. W przypadku zagrożenia bytu państwa lub porządku konstytucyjnego, którego nie da się usunąć konstytucyjnymi środkami, Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan wyjątkowy na czas określony, nie dłuższy niż 30 dni.
3. Na czas trwania stanu wojennego lub wyjątkowego prawa człowieka i obywatela mogą być zawieszone; w szczególności na czas trwania stanu wojennego mogą być zawieszone prawa obywateli państw nieprzyjacielskich.
4. Jeżeli liczba członków Parlamentu Królewskiego nie przekracza 5, Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan klęski aktywnościowej.
5. Na czas trwania stanu klęski aktywnościowej zawieszeniu ulega obowiązywanie art. 9a ust. 3 zd. 2, ust. 4 i 5 oraz art. 9b Karty Konstytucyjnej. Dekretem stanowi się prawo w całym zakresie prawodawstwa federalnego. Kompetencje Króla, wykonywane w normalnych warunkach na wniosek albo za zgodą Parlamentu Królewskiego, wykonuje on bez takiego wniosku albo zgody.
6. Król, w drodze edyktu, zakańcza trwający stan wojenny, stan wyjątkowy albo stan klęski aktywnościowej, gdy ustały przyczyny jego wprowadzenia.”9) uchyla się art. 13;
10) użyty, w różnych liczbie i przypadku, w art. 4 ust. 5, art. 5, art. 7 ust. 5 i art. 11 ust. 7 wyraz „ustawa” zastępuje się wyrażeniem „ustawa albo dekret” w odpowiedniej liczbie i przypadku.Art. 2. Pozostają w mocy dekret królewski z dnia 4 kwietnia 2016 r. o Parlamencie Królewskim oraz uchwała Parlamentu Królewskiego z dnia 27 kwietnia 2016 r. [regulamin Parlamentu Królewskiego]; uważa się je za ustawy.
Art. 3. Ustawa konstytucyjna wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Art. 1. [Naczelne zasady ustroju]K A R T A K O N S T Y T U C Y J N A
z dnia 9 lutego 2016 r.
1. Królestwo Dreamlandu jest federalnym państwem prawa.
2. Suwerenem i źródłem władzy w Królestwie Dreamlandu jest wspólnota obywateli dreamlandzkich.
3. (uchylony).
Art. 2. [Ustrój terytorialny]
1. Terytorium Królestwa Dreamlandu składa się z krajów. Krajami są Domena Królewska i kraje federacji.
2. Król sprawuje zwierzchnictwo nad krajami. Na czele Domeny Królewskiej i krajów federacji przyłączonych do Królestwa Dreamlandu na mocy traktatów stoi Król lub powoływany przez niego przedstawiciel. W pozostałych krajach federacji, jeżeli ich akty zasadnicze nie przewidują, że na ich czele stoi przedstawiciel powoływany przez Króla, organy stojące na czele tych krajów federacji obowiązane są składać Królowi homagium w ciągu 7 dni od ich wyłonienia; w przeciwnym wypadku ich wyłonienie jest nieważne.
3. Ustrój kraju określa jego akt zasadniczy. Król nadaje akt zasadniczy Domenie Królewskiej. Akty zasadnicze krajów federacji przyjmuje się w referendach krajowych.
4. Kraje mogą być samorządne. Na terytorium kraju może obowiązywać prawo krajowe.
5. Referenda krajowe i wybory krajowe przeprowadza organ wyborczy Królestwa Dreamlandu.
6. Kraj federacji może być, w drodze edyktu, utworzony przez Króla na:(1) nowym terytorium Królestwa - na mocy traktatu o akcesji innego państwa wirtualnego do Królestwa Dreamlandu;
(2) dotychczasowym terytorium Królestwa - na:a) mocy woli obywateli istniejącego kraju federacji wyrażonego w referendum krajowym w sprawie jego podziału;7. Kraj federacji może być, w drodze edyktu, zlikwidowany przez Króla, a jego terytorium włączone do Domeny Królewskiej wtedy, gdy w co najmniej dwóch wyborach lub referendach ogólnonarodowych przeprowadzonych na przestrzeni pół roku frekwencja w danym kraju federacji wynosiła co najwyżej trzech uprawnionych do głosowania.
b) wniosek co najmniej pięciu obywateli Domeny Królewskiej złożony do Króla w sprawie wyodrębnienia z niej kraju federacji.
8. Za zasługi dla Królestwa Dreamlandu Król może nadać obywatelowi lenno w Domenie Królewskiej.
9. Rządy krajowe sprawują prawodawstwo krajowe i wykonawstwo prawa krajowego. Sprawują także wykonawstwo prawa federalnego, w zakresie określonym przez to samo.
10. (uchylony).
Art. 3. [Wolności]
1. Wszyscy ludzie są wolni.
2. Królestwo Dreamlandu zapewnia wolność dobrowolnych zrzeszeń.
3. Partie polityczne zrzeszają obywateli Królestwa Dreamlandu w celu wpływania metodami demokratycznymi na kształtowanie polityki państwa.
4. Zabrania się tworzenia i działalności dowolnych zrzeszeń, również tajnych, których cele programowe lub działalność zmierzają do pogwałcenia suwerenności i integralności terytorialnej Królestwa, bezprawnego zagarnięcia władzy państwowej, propagowania przemocy, dyskryminacji, nawoływania do nienawiści, dokonania zamachu na prawa i wolności człowieka.
5. Królestwo Dreamlandu zapewnia wolność prasy i innych środków społecznego przekazu, wolność wypowiedzi oraz wolność religii.
Art. 4. [Prawa i obowiązki człowieka i obywatela]
1. Wszyscy są wobec prawa równi.
2. Sfera prywatnego życia każdego człowieka jest nienaruszalna.
3. Obywatelstwo Królestwa Dreamlandu nabywa się i traci zgodnie z przepisami ustawy.
4. Obywatel Królestwa Dreamlandu ma prawo udziału w referendum oraz czynne i bierne prawa wyborcze.
5. Każdy znajdujący się pod władzą Królestwa Dreamlandu korzysta z wolności i praw zapewnionych w Karcie. Wyjątki od tej zasady w stosunku do obywtateli z większą liczbą obywatelstw i cudzoziemców określa ustawa albo dekret.
6. Obowiązkiem obywatela jest wierność Królestwu Dreamlandu i troska o dobro wspólne.
7. Każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Królestwa Dreamlandu.
Art. 5. [Ograniczenie wolności i praw]
1. Ograniczenie konstytucyjnych wolności i praw jest dopuszczalne na podstawie ustawy albo dekretu lub prawa krajowego i w trybie nimi określonymi, jeżeli jest to konieczne dla ochrony porządku konstytucyjnego lub godności człowieka.
2. Pozbawienie wolności lub ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonych w ustawie albo dekrecie.
3. Królestwo Dreamlandu chroni własność. Wywłaszczenie jest możliwe tylko na zasadach i w trybie określonym w ustawie lbo dekrecie oraz za sprawiedliwym i uprzednim odszkodowaniem.
Art. 6. [Prawodawstwo]
1. Karta Konstytucyjna jest prawem podstawowym państwa. Prawodawstwo jest związane porządkiem konstytucyjnym.
2. Władza prawodawcza dzieli się między rząd federalny a rządy krajowe.
3. Prawodawstwo federalne obejmuje na zasadzie wyłączności zmiany Karty Konstytucyjnej oraz sprawy: państwowej infrastruktury informatycznej; obywatelstwa dreamlandzkiego; praw i obowiązków cudzoziemców i apatrydów; waluty państwowej; terytorium państwa; symboli i zaszczytów państwowych; stosunków międzynarodowych; organizacji, funkcjonowania i finansów rządu federalnego.
4. Prawodawstwo federalne obejmuje na zasadzie konkurencyjności sprawy: prawa karnego, prawa cywilnego, obronności, działalności gospodarczej, edukacji, pomocy socjalnej.
5. Prawodawstwo krajowe obejmuje sprawy nieobjęte prawodawstwem federalnym oraz sprawy objęte prawodawstwem federalnym na zasadzie konkurencyjności, jeżeli i na ile rząd federalny nie wykonał swoich uprawnień prawodawczych w tym zakresie.
6. Prawodawstwo federalne sprawują Parlament Królewski, Król, Premier Rządu Królewskiego i ministrowie. Parlament Królewski uchwala ustawy, Król wydaje dekrety i edykty, Premier Rządu Królewskiego i ministrowie wydają rozporządzenia.
7. Ustawą zmienia się Kartę Konstytucyjną, stanowi prawo w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego. Dekretem stanowi się prawo w sprawach sukcesji królewskiej, regencji, zaszczytów państwowych, organizacji i funkcjonowania dworu królewskiego. Ustawą lub dekretem stanowi się prawo w pozostałych sprawach objętych prawodawstwem federalnym; w tym zakresie ustawy i dekrety mogą zmieniać i uchylać się wzajemnie.
8. Rozporządzenie wydaje się z upoważnienia zawartego w ustawie albo dekrecie i stanowi nim prawo w zakresie tamże określonym. Edykt wydaje się z upoważnienia zawartego w Konstytucji, ustawie albo dekrecie i stanowi nim prawo w zakresie tamże określonym.
9. Ustawy, dekrety, rozporządzenia i edykty ogłasza się w państwowym publikatorze urzędowym przed ich wejściem w życie.
Art. 7. [Referendum]
1. W sprawach o szczególnym znaczeniu dla Królestwa może być przeprowadzone referenudm ogólnonarodowe.
2. Referendum ogólnokrajowe zarządza się z inicjatywy grupy obywateli Królestwa, Parlamentu Królewskiego lub Króla.
3. Referendum ogólnokrajowe zarządza Król.
4. Na terytorium krajów mogą być przeprowadzane referenda krajowe.
5. Zasady i tryb przeprowadzania referendów ogólnonarodowych i referendów krajowych określa ustawa albo dekret.
Art. 8. [Król]
1. Król jest głową państwa.
2. Król jest strażnikiem porządku konstytucyjnego i praworządności, suwerenności i integralności terytorialnej państwa; źródłem sprawiedliwości i zaszczytów państwowych; gwarantem ciągłości władzy państwowej.
3. Król sprawuje prawodawstwo zgodnie z Kartą Konstytucyjną. Król sprawuje wykonawstwo w sprawach obywatelstwa dreamlandzkiego, państwowej infrastruktury informatycznej, stosunków międzynarodowych i obronności wespół z Premierem Rządu Królewskiego, właściwymi ministrami i innymi organami państwa, zgodnie z podziałem uprawnień i obowiązków określonym prawem.
4. Król jest najwyższym przedstawicielem dyplomatycznym państwa i jako taki w szczególności: wypowiada wojnę i zawiera pokój, ratyfikuje i wypowiada traktaty, przyjmuje przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych i organizacji międzynarodowych.
5. Król może: umorzyć trwające postępowanie karne; złagodzić albo darować karę wymierzoną przez Sąd Królestwa albo inny organ karzący; zatrzeć skazanie; zarządzić, w drodze edyktu, amnestię; zarządzić, w drodze edyktu, abolicję.
6. Król może na określony czas, nie dłuższy niż 90 dni, powołać regenta albo radę regencyjną. Regent albo rada regencyjna wykonuje uprawnienia i obowiązki Króla.
Art. 9. [Parlament Królewski]
1. Parlament Królewski stanowi reprezentację woli wspólnoty obywateli dreamlandzkich i sprawuje, zgodnie z Kartą Konstytucyjną, prawodawstwo.
2. Obywatel dreamlandzki ma prawo zasiadać w Parlamencie Królewskim. Król powołuje go w skład Parlamentu Królewskiego na jego wniosek. Ustawą może być ustanowiony wymóg określonego stażu obywatelskiego lub niekaralności dla powołania w skład Parlamentu Królewskiego.
3. Parlament Królewski podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, jeżeli Karta Konstytucyjna nie stanowi inaczej.
4. Pracę Parlamentu Królewskiego organizuje Marszałek Parlamentu Królewskiego; przy wykonywaniu swoich uprawnień i obowiązków korzysta on z pomocy Wicemarszałków Parlamentu Królewskiego. Marszałka i Wicemarszałków Parlamentu Królewskiego wybiera Parlament Królewski.
Art. 9a. [Procedura ustawodawcza]
1. Projekt ustawy może przedłożyć Parlamentowi Królewskiemu: członek Parlamentu Królewskiego, Król, Premier Rządu Królewskiego, minister w zakresie swojej właściwości. Projekt ustawy zmieniającej Kartę Konstytucyjną może przedłożyć: członek Parlamentu Królewskiego, Król, Premier Rządu Królewskiego. Projekt ustawy stanowiącej prawo w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego może przedłożyć tylko członek Parlamentu Królewskiego.
2. Parlament Królewski debatuje, a następnie głosuje nad przedłożonym projektem ustawy. Parlament Królewski uchwala ustawę zwykłą większością głosów, a ustawę zmieniającą Kartę Konstytucyjną większością dwóch trzecich głosów liczby członków Parlamentu Królewskiego. Uchwaloną ustawę Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
3. Król, najpóźniej 14. dnia od daty doręczenia, zatwierdza i ogłasza doręczoną mu ustawę albo odmawia jej zatwierdzenia. Jeżeli doręczona Królowi ustawa zmienia Kartę Konstytucyjną albo stanowi prawo wyłącznie w sprawach organizacji i funkcjonowania Parlamentu Królewskiego, Król, najpóźniej 3. dnia od daty doręczenia, ogłasza ją.
4. Marszałek Parlamentu Królewskiego przedkłada Parlamentowi Królewskiemu ustawę, której zatwierdzenia Król odmówił. Parlament Królewski głosuje nad przedłożoną mu ustawą i uchwala ją powtórnie, większością trzech piątych głosów liczby członków Parlamentu Królewskiego. Uchwaloną powtórnie ustawę Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
5. Król, najpóźniej 3. dnia od daty doręczenia, ogłasza doręczoną mu, powtórnie uchwaloną ustawę.
Art. 9b. [Procedura zatwierdzenia dekretu]
1. Dekret podlega przed wejściem w życie zatwierdzeniu przez Parlament Królewski, chyba że stanowi prawo wyłącznie w zakresie określonym art. 6 ust. 7 zd. 2.
2. Wydawszy dekret podlegający zatwierdzeniu, Król przedkłada go Parlamentowi Królewskiemu; może przy tym zażądać pilnego zatwierdzenia tego dekretu.
3. Parlament Królewski głosuje nad przedłożonym mu dekretem i zatwierdza go zwykłą większością głosów. Jeżeli Król zażądał pilnego zatwierdzenia dekretu, Parlament Królewski głosuje nad nim przez 48 godzin. Zatwierdzony dekret Marszałek Parlamentu Królewskiego doręcza Królowi.
4. Król ogłasza doręczony mu, zatwierdzony dekret.
Art. 10. [Rząd Królewski]
1. Rząd Królewski sprawuje wykonawstwo prawa federalnego w zakresie, w jakim nie jest ono zastrzeżone Królowi albo powierzone rządom krajowym.
2. (uchylony).
3. Rząd Królewski składa się z Premiera oraz powoływanych i odwoływanych przez niego ministrów.
4. Premier jest wybierany na okres czteromiesięcznej kadencji w tajnych i bezpośrednich wyborach.
5. Wybory na urząd Premiera zarządza Król.
6. Kandydatów na Premiera mają prawo zgłaszać partie polityczne i obywatele. Jeżeli w przewidzianym terminie nie zostanie zgłoszony żaden kandydat, zgłoszenia kandydata dokonuje Król.
6a. Członkowie Parlamentu Królewskiego mają prawo zadawać pytania Premierowi Rządu Królewskiego i ministrom. Adresat pytania udziela odpowiedzi najpóźniej 14. dnia od dnia zadania pytania.
7. Parlament Królewski może uchwalić wotum nieufności wobec ministra większością 3/5 głosów na wniosek Króla lub członka Parlamentu Królewskiego.
8. Nie można uchwalić wotum nieufności wobec Premiera.
9. Premier niezwłocznie odwołuje ministra wobec którego uchwalono wotum nieufności.
Art. 11. [Sąd Królestwa]
1. Wymiar sprawiedliwości w Królestwie Dreamlandu sprawuje Sąd Królestwa w imieniu Króla.
2. Sąd Królestwa orzeka na podstawie prawa, a w razie konieczności także na podstawie utrwalonych zwyczajów oraz zasad słuszności.
3. Każdy ma prawo wnieść swoją sprawę przed Sąd Królestwa. Każdy ma ponadto prawo odwołać się od wydanego w jego sprawie wyroku i uzyskać ponowne rozpatrzenie sprawy.
4. Sąd Królestwa stanowią sędziowie i sędziowie pokoju. Sędziów mianuje Król za zgodą Parlamentu Królewskiego na czteromiesięczną kadencję. Sędziów pokoju powołuje i odwołuje Król na wniosek Parlamentu Królewskiego. Nowo mianowany (powołany) sędzia (sędzia pokoju) obowiązany jest złożyć przysięgę na wierność Królestwu i prawu.
5. Sędziowie są nieusuwalni przed upływem kadencji, chyba że wskutek niezłożenia przysięgi, utraty obywatelstwa, bycia skazanym prawomocnym wyrokiem sądowym lub wstąpienia do partii politycznej. Sędziowie i sędziowie pokoju przy wykonywaniu swoich funkcji podlegają tylko Karcie Konstytucyjnej. Sędziowie nie mogą być członkami partii politycznych.
6. Sądem Królestwa kieruje Prezes Sądu Królestwa, mianowany spośród sędziów i sędziów pokoju przez Króla za zgodą Parlamentu Królewskiego na czteromiesięczną kadencję. Prezes może być odwołany przez Króla przed upływem kadencji, za zgodą albo na wniosek Parlamentu Królewskiego. Prezes opróżnia swój urząd, gdy przestał być sędzią albo sędzią pokoju.
7. Ustawa albo dekret określi:1) tryb postępowania przed Sądem Królestwa;Art. 12. [Odpowiedzialność karna i konstytucyjna władz]
2) ustrój Sądu Królestwa i jego wewnętrzną organizację;
3) warunki bycia mianowanym na urząd sędziego;
4) tryb opróżnienia urzędu sędziego przed upływem kadencji.
1. Za naruszenie Karty Konstytucyjnej lub ustaw albo popełnienie przestępstwa członek Parlamentu Królewskiego, Premier Rządu Królewskiego lub minister odpowiada przed Sądem Królestwa z oskarżenia grupy obywateli.
2. Nie można pociągnąć do odpowiedzialności konstytucyjnej i karnej sędziego podczas sprawowania jego mandatu.
3. Za naruszenie Karty lub ustaw albo popełnienie przestępstwa Król odpowiada przed Sądem Królestwa z oskarżenia Parlamentu Królewskiego. Z chwilą oskarżenia prerogatywy królewskie wykonuje powołany przez Parlament Królewski Regent.
4. Z chwilą uprawomocnienia się wyroku skazującego osoby wymienionej w ust. 1 lub 3 następuje zwolnienie skazanego z piastowanej funkcji oraz wybór następcy zgodnie z Kartą Konstytucyjną i ustawami.
Art. 12a. [Stany nadzwyczajne]
1. Na czas wojny Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan wojenny.
2. W przypadku zagrożenia bytu państwa lub porządku konstytucyjnego, którego nie da się usunąć konstytucyjnymi środkami, Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan wyjątkowy na czas określony, nie dłuższy niż 30 dni.
3. Na czas trwania stanu wojennego lub wyjątkowego prawa człowieka i obywatela mogą być zawieszone; w szczególności na czas trwania stanu wojennego mogą być zawieszone prawa obywateli państw nieprzyjacielskich.
4. Jeżeli liczba członków Parlamentu Królewskiego nie przekracza 5, Król może, w drodze edyktu, wprowadzić stan klęski aktywnościowej.
5. Na czas trwania stanu klęski aktywnościowej zawieszeniu ulega obowiązywanie art. 9a ust. 3 zd. 2, ust. 4 i 5 oraz art. 9b Karty Konstytucyjnej. Dekretem stanowi się prawo w całym zakresie prawodawstwa federalnego. Kompetencje Króla, wykonywane w normalnych warunkach na wniosek albo za zgodą Parlamentu Królewskiego, wykonuje on bez takiego wniosku albo zgody.
6. Król, w drodze edyktu, zakańcza trwający stan wojenny, stan wyjątkowy albo stan klęski aktywnościowej, gdy ustały przyczyny jego wprowadzenia.
Art. 13.
(uchylony).[/justify]
