Z tej dyskusji wynika chyba coś, nad czym się zastanawiałam. Kupując gazetę w realnym kiosku, można ją chociaż przekartkować (albo nawet przeczytać całą, ale no…). Wirtualnie to trochę kupowanie "kota w worku". Wydawnictwo może albo zaoferować zajawki artykułów, albo poprosić o cegiełki po publikacji gazety.
Pytanie brzmi, czy korzystniejsza dla wydawnictwa będzie pierwsza, czy druga opcja. W realu ostatnio jest ciekawy trend pośród konwentów fantastyki — zwykle trzeba zapłacić za akredytację, aby wejść na teren imprezy. Jednak niektóre z nich proponują wstęp za "co łaska". Nie wiem, jak statystycznie to wypada, ale jeśli któraś z imprez organizuje tego typu cennik po raz drugi, to chyba nie jest tak źle. Można więc poprosić czytelników o cegiełki po publikacji gazety — jeśli ją docenili, to mogą w ten sposób wynagrodzić autora. Ale ilu osobom będzie się chciało, jeśli będzie to nieobowiązkowe?
W wirtualu jest też inny aspekt — nie każdy posiada dreamy. To jednak można rozwiązać w inny sposób: proponując gazetę w innej walucie. Takową ma każdy kraj, a jeśli jeszcze nie ma, to wydanie takiej gazety niewątpliwie przyczyni się do rozruchu jego gospodarki.
Niestety, też jest inny problem: czasami konieczność maszerowania do CBD i dokonania przelewu przegrywa z wygodą przeczytania od razu wpisu na blogu czy PDF-a…
Pamiętam też, że w Rzeczpospolitej Sclavińskiej gazety wynagradzano adekwatnie do liczby odpowiedzi napisanych w wątku z danym wydaniem/artykułem. To jednak prowadziło do takich sytuacji, że niektórzy pisali komentarze o treści "$" :)
(—) Karolina Aleksandra
