Petycja do Premiera Rządu Królewskiego

[Sted Asketil]

Widac skutecznie omijam wijacy sie smrod skoro mnie Pan nie widzial. Mi wnuka pobili? Na razie to on pala wymachuje - a jak jest za dluga i sam sobie po grzbiecie przeciagnal, to jego pech. Widocznie mu sie nalezalo...

[Aleksander]

Podsumujmy zatem. Petycję poparło 12 obywateli. Biorąc pod uwagę osoby uprawnione do głosowania to połowa. Premier rządu postanowił przeczekać burzę inicjując pyskówkę w wątku. Bardzo wygodne biorąc pod uwagę fakt, że zadeklarował, iż nie będzie kandydować. Poparcie w wyborach na tym nie ucierpi. Ale niesmak pozostanie.

[Andrzej]

W sumie to ciekawa odmiana od typowego sząberlęskiego chowania głowy w piasek

[Aleksander]

Chyba bym wolał, gdyby premier wprost powiedział, że wraził ten głos obywateli do hasioka.

[Chamberlain]

Spokojnie. Musiałem dopalić. Oficjalna odpowiedź za chwilę.

[Andrzej]

Spokojnie. Musiałem dopalić.

Głupa?

[Edward I Artur]

(-) Edward Artur, RS.

Z opóźnieniem, spowodowanym problemami z zalogowaniem się do forum.

Jedynym powodem, dla którego odwiedzam Dreamland, jest sprawa statusu persona non grata dla Daniela von Witta.

Państwo nie może oszukiwać i usuwać własnych obywateli. To zaprzecza idei państwowości. Państwo ma obowiązek troszczyć się o swoich. Daniel von Witt jest obywatelem Dreamlandu i kuriozalne tłumaczenia premiera w innym wątku tego nie zmienią. Usunięto obywatela Dreamlandu w związku z naruszeniem poczucia estetyki aktualnie rządzących. To nie sposób na zbudowanie wspólnoty, ale na jej zniszczenie.
Danielowi von Wittowi wręczono elderlandzką koronę i na tej podstawie uznano go za niepożądanego. To podstępne usunięcie i decyzja, której Dreamland powinien się wstydzić. Najbardziej może haniebna w historii Dreamlandu, którą znam - a przybyłem tu po raz pierwszy w 2001 roku.

Wróciłem tu dziś, w 20. rocznicę istnienia państwa, i żałuję powodów tego powrotu.

[Andrzej]

Obecnemu towarzyszowi królowi i premierowi przydałoby się słowne lanie od towarzyszów królów señorów za ten "polityczny majstersztyk" w postaci wyrzucenia obywatela KD z kraju.

[Daniel von Witt]

Dziękuję wszystkim osobom związanym z Królestwem Dreamlandu za wyrażenie swojego oporu przeciwko pewnym praktykom sprowadzającym destrukcję na państwo, w którym są one stosowane. Takimi praktykami są na pewno metody polegające na koszeniu z naszej społeczności obywateli niepożądanych w pewnej wizji "dobra wspólnego". Stosowanie takich środków nie urzeczywistnia jednak budowy i umacniania dobra wspólnego. Przypomina mi jednak tych wszystkich niepożądanych przez władze realne, którzy jednostkowo lub całymi grupami, społecznościami czy wręcz narodami, byli siłowo przenoszeni na tamten świat, aby państwo tego dokonujące lub na to pozwalające mogło być lepszym dobrem tych, którzy zostali przy życiu. Śmiech mnie ogarnia, gdy republikanie (pseudorepublikanie) stosują totalitarne metody rządzenia. Cieszę się, że opór przeciwko nim jest tak duży i pokazuje jedność społeczeństwa ponad podziałami. Możemy się różnić i powinniśmy się różnić, jednak fundamentalne prawa i wolności mamy wszyscy takie same. Jeśli władza pozwala sobie na wątłych podstawach prawnych na pacyfikowanie obywateli prezentujących jej zdaniem ekstremalne poglądy lub formułujących je w ekstremalny sposób, to któż może czuć się w Dreamlandzie bezpieczny? Przecież po wybiciu wszystkich "ekstremistów" automatycznie stają się nimi ci wszyscy, którzy byli tylko krok lub kilka kroków od nich w swych postawach i poglądach. I oni są następni w kolejce do odstrzału. I tu znów: cieszę się, że obywatele nie chcą zwijać wachlarzu różnorodności, jaka zagościła w Dreamlandzie po 2015 roku. Wachlarz zwinięty nie nadaje się przecież do tego, do czego został zaprojektowany i śmiało można go wyrzucić. Mordowanie kolejnych grup "ekstremistów" jest zwijaniem takiego wachlarza aż do momentu, gdy będzie bezużyteczny.

Dziękuję także każdej osobie, która upomniała się tutaj konkretnie o mnie. To budujące i zobowiązujące. Na miarę swych możliwości wciąż będę się starać być aktywnym obywatelem, spełniać swoją rolę, dostarczać tu swojego "ekstremizmu". Liczę, że inni również będą to czynić.

(-) Daniel von Witt