JXM (JKM) Tomasz Ivo Hugo abdykował

[Aleksander]

Akurat coś w tym, co napisał Casimir, jest prawdziwego ;-) I mówię to z pozycji kogoś kto w Sarmacji przez wiele lat mieszkał. Tyle, że to nie jest przypadłość czysto sarmacka, a raczej przywara wszystkich mikronacji, których obywatele znają się także w świecie realnym.

[Karolina Aleksandra]

Szkoda, że największe szanse mają osoby najbardziej związane z aktualnie panującą sitwą.

Myślę, że nie tyle chodzi o „aktualnie panującą sitwę”, co o rozpoznawalność. Osoby, które są związane z Księstwem od dekady lub dłużej, mogą mieć problem z zaufaniem i oddaniem losów kraju w ręce osoby, która wprawdzie ma rozsądny i ciekawy program, ale nie jest zupełnie znana prywatnie. To pewien problem, ale i przejaw pewnej ostrożności. A nuż to leblandzki szpieg? ;)

(—) Karolina Aleksandra

[Chamberlain]

w ręce osoby, która wprawdzie ma rozsądny i ciekawy program, ale nie jest zupełnie znana prywatnie.

Czy w gronie kandydatów do tronu sarmackiego znajdują się osoby, które spełniają ww. kryteria? Bo mam wrażenie, że teza Casimira de Viriesa o układzie towarzyskim, który dusi państwo i gorszy szarego człowieka, jest całkiem do rzeczy. Przy zastrzeżeniu, że dotyczy to również naszego Królestwa.

[KJAF]

Zbytnie demonizowanie pewnych zjawisk. W każdej dziedzinie życia, i to tego realnego, większą siłę przebicia i większy wpływ na coś mają ci, którzy mają zaplecze i kolegów. Pisanie, że Sarmacja to zło wcielone pod tym względem, to trochę oszukiwanie się, że normalnie takie zjawiska nie występują — i że w Dreamlandzie też tego nie ma.

Wiadomo, że wybory wygrywa się, jeżeli popiera cię wystarczająca grupa ludzi. To o czym piszą panowie, to nic innego niż czysta tautologia. Kto ma niby wygrać wybory, jak nie osoba którą popiera jak największa grupa osób? Kto o zdrowych zmysłach poprze kogoś, kto w mikronacji siedzi miesiąc i kogo nikt nie zna? Oczywiste jest też to, że spotkanie realne wzmacniają pewne więzi i łatwiej jest się potem dogadywać na płaszczyźnie mikronacyjnej.

A czy w Dreamlandzie jest ktokolwiek u władzy, kto przybył niedawno i nie zna nikogo? Który Król był nonejmem którego nikt nie kojarzy?

Sitwa trzymająca władzę to by była wtedy, gdyby wbrew większości o tym kto zdobędzie jaki stołek, decydowała wąska grupa ludzi. Gdzie trzeba spełnić określone warunki żeby się do niej dostać, gdzie trzeba przede wszystkim zdobyć zaufanie i lojalność tej właśnie grupy, a nie ogółu. I okazuje się, że jeżeli przyjmiemy najbardziej logiczną definicję tej sitwy i "zielonego stoliczka", to krajem gdzie rządzi sitwa, będzie… Dreamland, nie Sarmacja.

Bo w Dreamlandzie trzeba przede wszystkim przypodobać się królom-seniorom, którzy wybiorą swojego następce, a obywatele ani nie uczestniczą w tym procesie, ani nie mają żadnej mocy sprawczej, a na dobrą sprawę może i 90% mieszkańców nie popierać danego kandydata, a on i tak zostanie nowym Królem. Oczywiście można powiedzieć, że przecież Seniorzy nie są tacy podli - i owszem, nie są, ja wierzę i wiem, że to zawsze były osoby godne zaufania, jak i wiem, że obecna Królowa ma ogromne poparcie i legitymację społeczną, nie chcę tego negować. Tylko że jeżeli przyrównamy samą suchą definicję sitwy i grupy trzymającej władzę, samą teorię bez romantycznego nimbu, to Dreamland jest daleko, daleko za Sarmacją w tej kwestii. I jeżeli już piszemy o sitwie, to bardziej pasuje tutaj KD, nie KS.

Ale i tak w Sarmacji nie jest do końca tak, jak by się chciało widzieć. Mnie realnie znają ci Sarmaci, którzy bawią się w mikronację z doskoku, traktują to jako hobby i praktycznie nie robią w Sarmacji nic. 3/4 moich znajomych z KS, ma albo siłę głosu równą 1, albo nie ma w ogóle już praw wyborczych i/lub nie uczestniczy w wyborach. Staż w KS mam najmniejszy, a jestem w trójce najpoważniejszych pretendentów do tronu nie dlatego, że musiałem się przymilać do jakiejś grupy, co po prostu sam ją sobie stworzyłem.

Podsumowując - nie dość, że większość zarzutów względem KS to czysty populizm lub niezrozumienie pewnych realiów, że większość tzw. zarzutów jest przesadzona, to na dodatek okazuje się, że jeżeli mamy szukać gdzieś jakiejś zamkniętej grupy która decyduje o obsadzie najważniejszego urzędu w państwie, to Dreamland jest sto lat za Sarmacją.

[Chamberlain]

to Dreamland jest sto lat za Sarmacją.

A dlaczego się Pan tak hamuje? Dlaczego nie tysiąc? Dlaczego nie cały eon?

Fakt, że król lub rodzina królewska wybiera następcę, to logiczna konsekwencja ustroju monarchicznego. Można ją podważać z pozycji ideologicznych, ale taka jest jej logika. W przypadku Karoliny Aleksandry wybór padł na osobę, której nie spodziewał się nikt i której wybór był klasycznym wyjściem "poza pudełko".

Można również to robić w drodze wolnej elekcji, jak robią to Sarmaci, ale w praktyce wygląda to niestety tak, że realne szanse mają jedynie ci, którzy zdążyli się najbardziej najeść i zintegrować z towarzystwem oraz, niestety, ci, którzy znaleźli się we właściwym miejscu o właściwej porze, w przeciwnym razie w ogóle tracą szanse na wybór. W konsekwencji na placu boju pozostają ci, którzy w porę otrzymali cynk i zdążyli podbić kartę przed północą (co wprost wynika z lektury dyskusji z udziałem "spóźnionych"). To patologia, panie Friedman, patologia towarzystwa, której członkowie znają się jak łyse konie i piszą scenariusze pod konkretne nazwiska. Społeczna legitymacja takiego elekta będzie minimalna, w grę wchodzi już jedynie o wybór mniejszego zła. Już lepiej byłoby go namaścić przy kieliszku wódki. Tu trzeba byłoby sięgnąć po coś, co swego czasu postulował chyba Pavel Svoboda lub Angus Kaufman - po regresywny system głosów ważonych, gdzie głos starego wyjadacza jest relatywnie słabszy od kogoś, kto pojawił się w ciągu ostatniego półrocza.

[KJAF]

Powyższa wypowiedź to doskonały przykład, jak dopasowywać tezę do odpowiedzi, a nie wyciągać odpowiedź w wyniku zbadania tej tezy.

Jest zarzucane Sarmacji, że jest jakaś wąska grupa ludzi, która obsadza stanowisko książęce, a ogół i większość nie ma nic do gadania. Z postu powyżej dowiadujemy się, że wąska grupa ludzi w Dreamlandzie która wybiera następce z pominięciem woli ogółu, wcale nie jest wąską grupą ludzi która podejmuje decyzję w oderwaniu od ogółu.

Natomiast w Sarmacji, gdzie to ogół wybiera Księcia, a nie ma żadnej wąskiej grupy osób która robi to za nich, jest krajem, gdzie ta wąska grupa osób istnieje, a ogół nie ma nic do gadania.

Zapewne za niedługo się dowiemy, że czerwone pomidory wcale nie są pomidorami o barwie czerwonej, ale tak naprawdę żółtymi banami, natomiast żółte banany nie dość, że nie mają barwy żółtej, to na dodatek są okrągłe i czerwone.

Nie rozumiem co ma do tego wykład, że taka jest istota monarchii, że nie lud go wybiera, a wpływ na następce mają byli monarchowie. Oczywiście, że jest to prawdą. Ale co w związku z tym? Przecież do tego zmierzam — zarzucane jest Sarmacji, jakoby miała niedemokratyczne metody wyboru Księcia, który pochodzi z grona oligarchów. Piszę, że takie coś istnieje raczej w Dreamlandzie, na co otrzymuję odpowiedź, że tak ma właśnie być w monarchii. No i co z tego, skoro to tylko potwierdza to co napisałem, a jednocześnie w żaden sposób nie udowadnia tezy o grupie trzymającej władzę w Sarmacji.

- w Dreamlandzie jest sitwa która obiera króla i nie musi się odwoływać do zdania większości
- nieprawda, nie ma, bo taka jest istota monarchii
- a to przepraszam w takim razie, jednak nie ma a mój argument był inwalidą, cofam to com napisał.

To ilu już Królów Dreamlandzkich było świeżymi obywatelami którego nie znał żaden król-senior ani obywatele?

A jeżeli argument "taka jest istota monarchii" jest wystarczający żeby unieważnić tezę o sitwie w Dreamlandzie, to tak samo odpowiem na zarzut o sitwę w Sarmacji, gdzie są głosy ważone — sitwy nie ma, bo taka jest istota monarchii, że pewna grupa osób jest uprzywilejowana. I proszę z tym nawet nie handlować.

Ciekawe jaką siłę głosu ma pan Kaufman w wyborach na Króla Dreamlandu, chętnie się dowiem gdzie jego głos jest ważniejszy.

[Chamberlain]

Jest zarzucane Sarmacji, że jest jakaś wąska grupa ludzi, która obsadza stanowisko książęce, a ogół i większość nie ma nic do gadania. Z postu powyżej dowiadujemy się, że wąska grupa ludzi w Dreamlandzie która wybiera następce z pominięciem woli ogółu, wcale nie jest wąską grupą ludzi która podejmuje decyzję w oderwaniu od ogółu.

Nie, bo powtórzę, taka jest istota monarchii, która dla jednego będzie synonimem "ładu i porządku", dla drugiego synonimem sitwy. Jeśli o mnie chodzi, chętnie zniósłbym monarchię i zastąpił postulowanym przeze mnie niedawno systemem rządów kolektywnych. Po prostu republiką. Więc zarzut jakby nietrafiony, bo obrońcą status quo nie jestem. Jeśli w dreamlandzkim modelu sukcesji widzi Pan elementy niedemokratyczne czy jawnie kolesiowskie, to w porządku. Ja też je widzę. To jest wpisane w naturę monarchii, również etymologicznie. Tyle że mój post dotyczył tego, że wariant sarmacki jedynie stwarza złudzenie, że jest inaczej, bo grono najedzonych elektorów jest większe. W praktyce - tu sitwa mniejsza, tam większa.

[KJAF]

Czyli jednak potwierdza Pan moją tezę, że jeżeli szukamy gdzieś sitwy, to ta sarmacka może co najwyżej czyścić buty tej dreamlandzkiej.

Dziękuję i pozdrawiam.

[Chamberlain]

Czyli jednak potwierdza Pan moją tezę, że jeżeli szukamy gdzieś sitwy, to ta sarmacka może co najwyżej czyścić buty tej dreamlandzkiej.

Nie i nie wiem, skąd obsesja, by w ogóle ustanawiać tu jakąkolwiek hierarchię. Nikt nikomu nie musi czyścić butów i udowadniać własnej wyższości. Nawet słowo "sitwa" traktowane jest tu z przymrużeniem oka. Każdy z nas żyje w takim systemie, jaki mu odpowiada. Żyjmy w pokoju. Pozdrawiam.

[Karolina Aleksandra]

Czy w gronie kandydatów do tronu sarmackiego znajdują się osoby, które spełniają ww. kryteria?

Polecam lekturę programu Sereusa von Ahabejża i porównanie go z wynikami wstępnych, linkowanych w tym wątku, sond na temat tego, na kogo Sarmaci oddadzą głosy w elekcji.

Generalnie obecnie przodują Roland Heach i Robert von Thorn, wypowiadający się w tym wątku monsieur Friedman im dyszy na karku. Na koncie Thorna jest bardzo dobra kampania, łącznie z wypowiedzią wideo. Atutem Heacha są umiejętności programistyczne i rozwijanie systemu, a Friedman łączy elementy wyluzowania i hucpy z powagą, no i jest najświeższy w gronie mikronacyjnym, co działa na jego korzyść. Niemniej, nie ma potrzeby aż takiego wojowania w tym wątku ;)

(—) Karolina Aleksandra

[KJAF]

Podstawowym argumentem na rzecz wyższości systemu sarmackiego nad dreamlandzkim jest to, że jeżeli złoży Pan wniosek o obywatelstwo sarmackie, to na dzień dobry otrzymuje Pan jakiś dziesięciokrotnie większy wpływ na obsadzenie tronu, niż w Dreamlandzie. A jak się Pan postara, to za pół roku może mieć swoją własną, kieszonkową sitwę.

Jak zobaczę takie cuda w Dreamlandzie to przyznam Panu rację, póki co zmuszony jestem trwać przy swoim.

No i jak pisałem — jeżeli sitwą definiuje Pan jakąkolwiek większość, a nie zamkniętą i elitarną mniejszość która wywiera wpływ na tę większość, to w takim razie wszystko to, co nie jest oparte na zasadzie losowości i przypadku jest sitwą.

[Chamberlain]

Podstawowym argumentem na rzecz wyższości systemu sarmackiego nad dreamlandzkim

Tak, tak, przekonał mnie Pan bez konieczności doczytywania do końca, Sarmacja to prawdziwe paradizo na tym padole płaczu i wszyscy to potwierdzają, a u nas nawet czarni biją czarnych, tylko proszę już nas nie epatować tymi "elementami wyluzowania i hucpy z powagą", o których napisała wyżej królowa, i pozwolić wypowiedzieć się innym.

[Daniel von Witt]

Podstawowym argumentem na rzecz wyższości systemu sarmackiego nad dreamlandzkim jest to, że jeżeli złoży Pan wniosek o obywatelstwo sarmackie, to na dzień dobry otrzymuje Pan jakiś dziesięciokrotnie większy wpływ na obsadzenie tronu, niż w Dreamlandzie.

Pod warunkiem, że będzie mieć się szczęście i trafi się do Księstwa Sarmacji tuż przed abdykacją księcia panującego tak długo, jak ten, co ostatnio zszedł Wam z tronu. Nie ma więc co się tak chwalić tą monarchią elekcyjną i podkreślać roli szaraczków w wyborach księcia, które mają miejsce statystycznie raz na kilka lat. Bo przeciętny szaraczek raczej nie dożywa kilku elekcji pod rząd, ale członkowie sitwy już tak, a ten cyrk z elekcją to jest wyłącznie pokazem walki różnych sitw o najważniejszy stołeczek w kraju.

(-) Daniel von Witt

[Chamberlain]

Tyle że nie chodzi tu o wytknięcie różnic między dwoma modelami sukcesji w dwóch, jakby nie było, monarchiach, lecz o podkreślenie, jak wygląda w praktyce ta konkretna elekcja.

Gdybym miał możliwość, też wolałbym wybrać sobie króla czy prezydenta, nawet raz na cztery lata, ale przy zniesieniu głosów ważonych, w ramach transparentnej procedury i maksymalnie długim czasem zgłaszania kandydatów oraz przy znanej ze sporym wyprzedzeniem dacie samej elekcji. A tutaj ktoś w nocy zorganizował bal dla wybranych.

[Gaston de Senancour]

Sarmacja to idealnie zaprojektowane państwo, w którym każdy obywatel ma równe prawo do wyboru Roberta von Thorna.

[Tomasz von Habsburg]

Sarmacja to idealnie zaprojektowane państwo, w którym każdy obywatel ma równe prawo do wyboru Roberta von Thorna.

Dałbym serduszko. :)

(-) Tomasz baron von Habsburg

[Aleksander]

Sarmacja to idealnie zaprojektowane państwo, w którym każdy obywatel ma równe prawo do wyboru Roberta von Thorna.

W sumie to dosyć zabawne, że po 10 latach von Thorn znowu staje na polu elekcyjnym.

[Gaston de Senancour]

W sumie to dosyć zabawne, że po 10 latach von Thorn znowu staje na polu elekcyjnym.

Co konkretnie jest w tym zabawnego?

Świeży kandydat ze świeżymi pomysłami odświeża je po 10 latach w świeżym kontekście przy użyciu świeżego oprogramowania.

[Aleksander]

Zabawne są okoliczności jakie wówczas temu polu elekcyjnemu towarzyszył ;-)

[Gaston de Senancour]

Zabawne są okoliczności jakie wówczas temu polu elekcyjnemu towarzyszył ;-)

Proszę o rozwinięcie. Co ukradł, kogo zarzygał?