Dreamland i Scholandia

Jak rozumiem, do tej pory tylko jedna osoba poparła wniosek o przeprowadzenie referendum. W dreamlandzkim prawie nie istnieje, zdaje się, żaden przepis, na mocy którego wniosek po jakimś czasie się deaktualizuje, a jako monarcha nie przeprowadzę referendum, którego nie poparła nawet wymagana ustawowo liczba osób.

Co dalej?

Karolina Aleksandra

Wasza Królewska Mość,

w przeszłości, gdy obowiązywały stosowne przepisy o wnioskach urzędowych, po złożeniu wniosku o zarządzenie referendum Marszałek Dworu Królewskiego ogłaszał siedmiodniowy termin na zbieranie podpisów pod wnioskiem o zarządzenie referendum. Po tym czasie wniosek był przyjmowany, jeśli zebrano odpowiednią liczbę podpisów. Obecnie podpisy mogą być zbierane w nieskończoność, a wniosku nie można odrzucić w żadnym czasie, bo nie ma ku temu podstaw - albo podpisy się zbiorą, albo nie.

(-) Daniel von Witt

Demokracja nie jest ustrojem wydarzającym się od święta. Jeśli władze i obywatele odpierają inicjatywę referendalną krzycząc "to postawa antydemokratyczna, przecież wybraliśmy swojego pana" to ewidentnie coś mają z głowami.

(-) Daniel von Witt

Zdrowy rozsądek nakazywałby po prostu wycofać wniosek po upływie tygodnia lub dwóch. Z drugiej strony kto powiedział, że zawsze musi triumfować zdrowy rozsądek? Szanuję szaleństwo i samotny rajd ku pustce.

Myślę raczej, że zajechał Pan temat na śmierć. Nie wiem również, jaki jest sens pytać obywateli o to, czy chcieliby zerwania stosunków dyplomatycznych z Księstwem. W jaki sposób wpłynęłoby to na sprawę Awary? Jakie furtki by to otworzyło? Już raczej zamknęło.

Nie ma czym się napawać. Każdy zdrowo myślący człowiek o podstawowej wiedzy na tematy związane z zarządzaniem państwem jest przeciwnikiem demokracji, bądź ma przynajmniej sceptyczny stosunek do tego ustroju. Ja jestem antydemokratą i jestem z tego dumny.

Do czego są nam potrzebne formalne stosunki dyplomatyczne? Rząd forsuje przepisy, które to tylko potwierdzać będą, że żadne traktaty uznaniowe nie będą do niczego potrzebne. Biorąc pod uwagę fakt, że one nie powstrzymują przed agresją, czego Sarmacja dowiodła w przeszłości okupując nasze terytorium, to traktat jest jest gówno warty. Ponadto pragnę wskazać, że brak uznania przez Sarmację Scholandii nie uniemożliwił jej zdobycia Awary Południowej, dlatego osobiście poprę zerwanie stosunków z Księstwem.

(-) Daniel von Witt

W efekcie na stronie Księstwa widnieje piękny nagłówek: „Marszałek dreamlandzkiego parlamentu jednoznacznie opowiada się za zerwaniem stosunków Dreamlandu z Sarmacją”, zaserwowany przez hrabiego von Thorna. Chociaż ciekawe, dlaczego nominacja JKW Tomasza Ivona Hugona do tytułu Polityka Roku umknęła dziennikarzom GAP-u.

(—) Karolina Aleksandra

Po pierwsze - ten pretendent do sarmackiego tronu jest teraz taki grzeczniutki, że aż się w dupie kwaśno robi, ale niech sam się zastanowi nad tym, co niby takiego dają te wszystkie traktaty uznaniowe? Jeszcze rozumiem ich moc i "prestiż" w czasie, gdy między stronami panuje spokój i harmonia, jednak w sytuacji, gdy jedna strona gwałci traktat brutalnie pokazując ile jest wart, to po co ma go trzymać druga strona? Nic nam to nie daje, włącznie z pokojowym współistnieniem, deklarowanym na tym świstku.

Po drugie - no właśnie! Słowa uznania za rozprzestrzenianie i pielęgnowanie kultury dla Roberta von Thorna i słowa uznania dla księcia seniora Tomasza Ivo Hugona przechodzą bez echa.

Po trzecie - Marszałek Parlamentu Królewskiego nie kreuje polityki zagranicznej Królestwa Dreamlandu, więc straszenie moim głosem sarmackiego społeczeństwa jest objawem głupoty pretendenta do tronu sarmackiego, który powinien stracić kilka punktów procentowych poparcia za takie bezmyślne usiłowanie grania na emocjach swoich współobywateli. Czyżby po objęciu tronu miał grać emocjami swych poddanych? Niech Sarmaci wybiorą uczciwego księcia, który ich szanować będzie, a nie kogoś, kto będzie ich wykorzystywać.

(-) Daniel von Witt