Daniel von Witt pisze:Panie Williamie, czekałem w zeszłym tygodniu.
Być może jest Pan ulepiony ze zbyt kruchej gliny, może brakuje tu jakiegoś charakterologicznego spoiwa. Nie histeryzyjmy. Obie strony przyjęły kurs konfrontacyjny. Zachęcam do opowiedzenia się po jednej ze stron.Chamberlain pisze:Ale nie czuję się generałem [...] Dla mnie to szok kulturowy.
Na Pańską inicjatywę, na Pańskie plany, na Pańską wizję Królestwa w szczegółach. Myślę, że to wydałoby się atrakcyjne nie tylko dla osób niezrzeszonych, ale również dla już działających ugrupowań, które mogłyby zmobilizować się do bardziej wytężonej pracy nad własnymi postulatami. Wiadomo, że stanowiłby Pan i Pańscy ludzie, konkurencję dla KPA jak i KPD, i właśnie z tego powodu jestem nieco zawiedziony Pańskim wycofaniem się z gry.Chamberlain pisze:Ale na co Pan czekał? Na zwłoce jedynie skorzystała Pańska formacja, która wzbogaciła się o dwóch nowych członków, którzy wcześniej złożyli akces do partii liberalnej. Dla mnie to cenna informacja zwrotna: skoro w ciągu tygodnia można zmienić poglądy z liberalnych na konserwatywne, to bardziej niż nowej partii potrzeba tu dobrego psychologa. Chyba pozostanę na boku, ograniczając się do okazjonalnych komentarzy. Mówi się, że klina wybija się klinem. Zostawię to graczom bardziej zaprawionym w bojach.
KPA i KPD komunikują się w dwóch odmiennych językach. Wyrównanie w górę przez KPD jest niemożliwe, wszyscy wiemy, jaka ta partia jest, i jacy są w niej ludzie. To normalne dla każdej społeczności lub grupy o takiej strukturze jak dreamlandzka, że poziom będzie równał się do dołu, że zamiast dzieła sztuki powstanie jakiś kicz, że zamiast pracochłonnej aktywności parlamentarnej będziemy mieć wyuzdanych lordów w Kawiarni pod Czerwonym Orłem. Taka jest demokracja. Tych, którym można przypisać określenie "mniej czegoś" (rozumu, taktu, czasu, chęci, kultury, libido...) zawsze jest więcej niż tych, którym można przypisać określenie odwrotne. W tamtym roku niszę dla tych pierwszych wypełniał jedynie chyba Albon, ale w tym roku liczba jemu podobnych wzrosła tak, że mamy z tego opozycję o poważnym poparciu. Co zrobić? :)Chamberlain pisze:Poziom debaty publicznej w ostatnich dwóch tygodniach tak bardzo spaskudniał (bardziej za sprawą zdumiewającej metamorfozy niektórych członków KPA niż wskutek działań komunistów, którzy już niczym mnie nie zaskoczą), że spróbuję sił na innym froncie, nie ryzykując kąpieli w błocie. Liczę na zrozumienie. Dla mnie to szok kulturowy.
W dalszym więc ciągu liczę, że podejmie się Pan budowy takiej formacji. Zachęcam!Chamberlain pisze:Tu trzeba raczej pracy u podstaw. Mozolnego budowania klimatu dla liberałów (politycznych, niekoniecznie już obyczajowych) w ramach pewnego długofalowego projektu.
Spokojnie, przepisy karne już obowiązują, a na ministerialnej liście podejrzanych jest już jeden nietolerancyjny osiłek z północnych rubieży kraju. Prawo karne będzie egzekwowane z dużą starannością.Chamberlain pisze:Liberalizację języka debaty publicznej uważam za cenne osiągnięcie naszego systemu, ale chyba czas postawić tamę i wyznaczyć pewne granice. Bo następnym etapem będzie już chyba tylko zdziczenie.
Wybaczcie ogrzewanie tego zastygłego wątku, ale chciałbym wyjaśnić historyczną rolę Radykalnego Centrum. Obaj Panowie macie rację. Byliśmy członkami loży LGBT dreamlandzkiej mafii. Wtedy nazywało się to kliką. I to była najgorsza obelga pod adresem przeciwnika politycznego.PTR pisze:Idea zaczerpnięta, przynajmniej w przypadku Bialenii, niewątpliwie z niezawodnego cara Pałysiewicza.Swoją drogą — czy odnotowali Panowie ciekawą karierę idei Radykalnego Centrum? Przed trzema laty mieliśmy partię o takiej nazwie w Dreamlandzie, w roku ubiegłym formacja o identycznej nazwie powstała w Bialenii.
Ja myślę, że raczej mafii.Gaston de Senancour pisze:Co by pokrywało się z moimi dotychczasowymi ustaleniami. Zgaduję, że było to coś w rodzaju loży LGBT.
Jaką diagnozę?Gaston de Senancour pisze:Póki co absolutnie wszystko potwierdza moją diagnozę.
Pan tak na poważnie?Gaston de Senancour pisze:Pisałem w innym wątku. To tajemnica poliszynela. Zabrzmi to nieco brutalnie, ale chyba inaczej się nie da. Chodzi o syndrom mentalnego spedalenia w ścisłym mainstreamie. Rzecz wykracza poza Dreamland. Wandystan, Sarmacja: wszędzie obserwujemy mniej więcej to samo. Książęta gejowie, madgragorzy pederaści, wykolejeni królowie seniorzy w rodzaju Pavla Svobody czy Marcina Mikołaja. Ciąża u mężczyzny, faceci z damskimi nickami, wysyp ćwoków z depresją i obniżoną samooceną. Statystyki są porażające, konsekwencje zbliżone: wyjałowienie tkanki społecznej, uwiąd, abominacja. Wszędzie macki Słabości.
Mogę jedynie napisać, że to już nie jest mój kraj. Dreamland od początku istnienia był państwem, gdzie wszyscy byli równi. Gradacja i tytuły honorowe nie zmieniały tego, że każdy Dreamlandczyk mógł znaleźć swoje miejsce, nieważne czy był homo czy hetero, niepełnosprawny czy w pełni sprawności, w wieku kilkunastu lat czy po sześćdziesiątce. Kraina Marzeń na wejściu czyniła te sprawy całkowicie nieważne. Wypowiedzi poniżające innych nie są częścią Krainy Marzeń, która z założenia miała być lepsza niż real.Gaston de Senancour pisze:Pisałem w innym wątku. To tajemnica poliszynela. Zabrzmi to nieco brutalnie, ale chyba inaczej się nie da. Chodzi o syndrom mentalnego spedalenia w ścisłym mainstreamie. Rzecz wykracza poza Dreamland. Wandystan, Sarmacja: wszędzie obserwujemy mniej więcej to samo. Książęta gejowie, madgragorzy pederaści, wykolejeni królowie seniorzy w rodzaju Pavla Svobody czy Marcina Mikołaja. Ciąża u mężczyzny, faceci z damskimi nickami, wysyp ćwoków z depresją i obniżoną samooceną. Statystyki są porażające, konsekwencje zbliżone: wyjałowienie tkanki społecznej, uwiąd, abominacja. Wszędzie macki Słabości.