WSK - C 2018/3 [Asketil v. von Witt]

[Aleksander]

Wyrok
w imieniu Królestwa Dreamlandu

Sąd Królestwa w składzie:
Przewodniczący: SSK Aluś de la Ciprofloksja

po rozpoznaniu na rozprawie
sprawy z powództwa Sergiusza Asketila p-ko Danielowi von Witt

orzeka

I. oddala powództwo w całości,
II. kosztami postanawia obciążyć pozwanego.

Uzasadnienie

Powód pozwem wniesionym do tut. sądu w dn. 4 września 2017 r. domagał się od pozwanego przeprosin oraz kwoty 10 tys. dreamów tytułem zadośćuczynienia, a także ukarania pozwanego karą ograniczenia wolności na okres jednego tygodnia. W dn. 5 września 2017 r. ograniczył zakres żądania pozwu domagając się przeprosin oraz kwoty 10 tys. dreamów tytułem zadośćuczynienia. W dn. 12 września pozwany wniósł odpowiedź na pozew. Odpowiedź na pozew wniesiona została z zachowaniem zakreślonego terminu.

Sąd zważył jak następuje:

Dobra osobiste, a do takich należy także dobre imię powoda podlegają ochronie prawnej. Ochrony tej można dochodzić w sytuacji, gdy dobro to jest zagrożone bądź naruszone poprzez bezprawne działanie osoby trzeciej. Dla stwierdzenia naruszenia dobra osobistego nie jest zatem wystarczające subiektywne poczucie powoda, że jego dobre imię zostało naruszone. Konieczne jest również, by takie działanie było bezprawne.

Dotychczasowa postawa powoda, jak słusznie zauważył pozwany, może budzić różne skojarzenia. Nie jest co prawda przedmiotem oceny sądu to jak dotychczas przebiegało życie powoda. Wskazać jednak należy, że wielość postaw i sympatii powoda mogą nasuwać uzasadnione przekonanie, iż jest on w tych postawach niestały. Takie zachowanie nasuwać może różne, niekiedy bardzo drastyczne, oceny postawy życiowej powoda. Swoisty promiskuityzm mikronacyjny w oczach różnych obserwatorów życia mikronacyjnego może być odczytywany w różny sposób. Nie sposób zatem nie zauważyć, że powód nie jest w swych przysięgach stały, co podnosił pozwany.

W ocenie sądu rozgłaszanie o kimś niepochlebnych treści, nawet jeżeli są one prawdziwe nie zawsze zasługują na ochronę prawną. Co więcej w ocenie sądu w pewnych przypadkach ochrona dobrego imienia powinna być umieszczona przed prawem do prawdy, gdyż prawda nie jest czymś, co należy się każdemu bezwarunkowo. Jednakże w przypadku osoby pełniącej funkcje publiczne, bądź działającej aktywnie w polityce należy spojrzenie to nieco przewartościować. Pozostali członkowie wspólnoty politycznej mają prawo do informacji, która dotyczy pełnionej funkcji, działalności zarówno in concreto jak i in abstracto. Próba narzucenia swoistej autocenzury na autora, który informacje takie może ujawnić stanowi nadużycie prawa do sądu i jako taka nie może korzystać z ochrony prawnej.

Pouczam strony o prawie do wniesienia skargi rewizyjnej w terminie 14 dni od dnia wydania wyroku.