Pałac Sprawiedliwości
Dreamopolis, dnia 5 kwietnia 2018 r.
Dreamopolis, dnia 5 kwietnia 2018 r.
WYROK
W IMIENIU JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
W IMIENIU JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
Sąd Królestwa w składzie:
Przewodniczący: Prezes SK król senior Robert
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 7 marca – 5 kwietnia 2018 roku sprawy z oskarżenia publicznego przeciwko Adamusowi Flisowi, oskarżonemu o posługiwanie się na państwowym forum dyskusyjnym, oprócz tożsamości Adamusa Flisa i jednocześnie z posługiwaniem się nią, tożsamościami Helgi Zelki, Irminy Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwii Azot,
t.j. o czyn zabroniony z art. 21 ust. 1 k.k.
na skutek skargi rewizyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 lutego 2018 roku od wyroku Sądu Królestwa z dnia 11 lutego 2018 roku
I. Uchyla zaskarżony wyrok w części uniewinniającej Adamusa Flisa i w tym zakresie postępowanie umarza.
II. Zmienia zaskarżony wyrok i uznaje oskarżonych Helgę Zelkę, Irminę Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwię Azot za winnych zarzucanego im czynu z art. 21 ust. 1 k.k. i za to, na tej podstawie wymierza im karę eliminacji.
III. Stwierdza, iż strony ponoszą koszty sądowe związane ze swoim udziałem w sprawie.
IV. Stwierdza prawomocność wyroku w zakresie orzeczenia z punktu I z chwilą jego urzędowego ogłoszenia.
Przewodniczący: Prezes SK król senior Robert
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 7 marca – 5 kwietnia 2018 roku sprawy z oskarżenia publicznego przeciwko Adamusowi Flisowi, oskarżonemu o posługiwanie się na państwowym forum dyskusyjnym, oprócz tożsamości Adamusa Flisa i jednocześnie z posługiwaniem się nią, tożsamościami Helgi Zelki, Irminy Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwii Azot,
t.j. o czyn zabroniony z art. 21 ust. 1 k.k.
na skutek skargi rewizyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 lutego 2018 roku od wyroku Sądu Królestwa z dnia 11 lutego 2018 roku
I. Uchyla zaskarżony wyrok w części uniewinniającej Adamusa Flisa i w tym zakresie postępowanie umarza.
II. Zmienia zaskarżony wyrok i uznaje oskarżonych Helgę Zelkę, Irminę Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwię Azot za winnych zarzucanego im czynu z art. 21 ust. 1 k.k. i za to, na tej podstawie wymierza im karę eliminacji.
III. Stwierdza, iż strony ponoszą koszty sądowe związane ze swoim udziałem w sprawie.
IV. Stwierdza prawomocność wyroku w zakresie orzeczenia z punktu I z chwilą jego urzędowego ogłoszenia.
UZASADNIENIE
(I.) Zapis rozprawy dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości pod adresem: https://dreamland.net.pl/forum/viewtopi ... 367&t=8513.
(II.) Sąd Królestwa zaskarżonym wyrokiem uniewinnił oskarżonego od zarzucanego jemu czynu z uwagi na brak dowodów potwierdzających w sposób jednoznaczny popełnienie przez oskarżonego czynu zabronionego określonego w art. 21 ust. 1 kk.
(III.) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: oskarżyciel publiczny) wniósł od powyższego wyroku skargę rewizyjną, w której zarzucił sądowi meriti bezzasadne uznanie, iż jedynym oskarżonym w sprawie był Adamus Flis, podczas gdy akt oskarżenia obejmował również tożsamości Helgi Zelki, Irminy Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwii Azot, a także uniewinnienie oskarżonego w sytuacji, gdy istniały podstawy do uznania, że oskarżeni popełnili zarzucany im czyn.
(IV.) Sąd odwoławczy przyjął ustalenia faktyczne sądu I instancji za własne.
(V.) Mając na względzie zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy oraz obowiązujące prawo, Sąd Królestwa zważył, co następuje:
(V.A) Sąd Królestwa, nie zmieniając ustaleń faktycznych dokonanych przez sąd I instancji, zwraca uwagę na fakt, iż oskarżony Adamus Flis nie jest aktualnie mieszkańcem Królestwa (ani użytkownikiem państwowego forum dyskusyjnego). Wobec takich ustaleń, oraz braku podstaw do wydania wyroku zaocznego wobec oskarżonego, skazanie stało się niedopuszczalne. Brak bowiem osoby oskarżonego czyni orzekanie o odpowiedzialności karnej niezasadnym, dlatego też postępowanie w tej części sąd umorzył. Sąd wskazuje jednocześnie, iż wyrok ten nie rozstrzyga sprawy merytorycznie co do jej istoty, a zatem nie korzysta on z powagi rzeczy osądzonej. Rozstrzygnięcie o charakterze wyłącznie formalnym umożliwia w przyszłości, w razie zaistnienia ku temu przesłanek, pociągnięcie osoby do odpowiedzialności karnej, dlatego też wyrok niniejszy nie stanowi wyrazu ochrony oskarżonego przed odpowiedzialnością karną, ponieważ jej w żaden sposób nie wyłącza w zakresie czynu objętego aktem oskarżenia. Zgodnie z art. 11 ust. 2 Karty Konstytucyjnej, Sąd Królestwa orzeka na podstawie przepisów prawa oraz utrwalonych zwyczajów i zasad słuszności. Sąd odwoławczy, wobec braku podstawy prawnej do umorzenia postepowania z powodu usunięcia tożsamości z publicznych rejestrów, a także wobec braku podstawy prawnej do wydania wyroku zaocznego w takim przypadku, kierując się celowością oraz zasadami wynikającymi z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o wprowadzeniu Kodeksu karnego, dbając o prawnie chronione interesy pokrzywdzonego (w tym przypadku – Królestwa Dreamlandu), postanowił o umorzeniu postępowania co do oskarżonego Adamusa Flisa.
(V.B) Sąd Królestwa przyznaję racje oskarżycielowi publicznemu co do tego, że sąd I instancji niesłusznie ograniczył zakres orzekania wyłącznie do osoby Adamusa Flisa, pomijając zupełnie orzekanie o odpowiedzialności karnej pozostałych oskarżonych, skoro ich dane zostały umieszczone w akcie oskarżenia. Sąd odwoławczy podziela w pełni ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji, które dotyczą danych aktywności pozostałych współoskarżonych i ich związku ze sobą, a także ich aktywności na forum dyskusyjnym Królestwa.
(V.C) Nie sposób jednak zgodzić się z poglądem wyrażonym przez sąd I instancji, zgodnie z którym nie można uznać Adamusa Flisa, Helgi Zelki, Irminy Wybacz, Potomka Pawła Zanika i Sylwii Azot za współoskarżonych, gdyż byłoby to wewnętrznie sprzeczne. Sąd Królestwa w obecnym składzie zwraca uwagę na to, iż sąd I instancji nie jest związany twierdzeniami oskarżyciela publicznego zawartymi w akcie oskarżenia oraz wyrażanymi w toku postępowania sądowego. Akt oskarżenia wyznacza jednak ramy, poza które sąd orzekający nie może wykroczyć, a mianowicie: zakres podmiotowy oraz stan faktyczny będący przedmiotem prawnokarnej oceny. Czyn zabroniony stypizowany w art. 21 ust. 1 kk polega na posługiwaniu się przez osobę więcej niż jedną tożsamością. A zatem przedmiotem badania przez organy postępowania karnego jest przede wszystkim fakt posługiwania się przez tą samą osobę kilkoma tożsamościami. Jednakże do czasu prawomocnego ustalenia tej okoliczności, każda z tożsamości objęta aktem oskarżenia korzysta z zasady domniemania niewinności, a zatem uznaje się, że są to odrębne podmioty. Sąd I instancji niewłaściwie zinterpretował tę zasadę, a co za tym idzie – niewłaściwie ją w niniejszej sprawie zastosował. Skoro bowiem zadaniem sądu jest ustalenie, czy wymienione w akcie oskarżenia tożsamości należą do jednej, czy do różnych osób, a więc dokonanie subsumpcji ustalonego stanu faktycznego do przepisu prawa, to dopiero na etapie wyrokowania można stwierdzić, czy wyrok obejmuje swym merytorycznym rozstrzygnięciem jednego, kilku, czy wszystkich oskarżonych. Sąd I instancji, pomijając orzeczenie co do pozostałych oskarżonych, nie rozpoznał istoty sprawy, a zatem konieczna była zmiana zaskarżonego wyroku i wydanie przez sąd odwoławczy merytorycznego rozstrzygnięcia. Sąd nie miał bowiem żadnych wątpliwości, na podstawie dowodów przeprowadzonych przez sąd I instancji, że oskarżeni popełnili zarzucany im czyn zabroniony.
(V.D) Z uwagi na to, iż niniejszy wyrok w zakresie punktu II zmienia zaskarżony wyrok sądu I instancji i orzeka o odpowiedzialności karnej wymienionych w nim osób po raz pierwszy, przysługuje w tym zakresie od niniejszego orzeczenia skarga rewizyjna.
(V.E) Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.[/justify]
(-) dr jur. net. Robert, rs.