Niecodziennik

[JKalicki]

Do poczytania dostępny Niecodziennik Grodzki. Inicjatywa dopiero się rozwija, i jeszcze nie wiadomo, w jakim kierunku, i w jaki sposób, będzie rozwijana. Niemniej o ew. nowym numerze postaram się tutaj - lub w podpisie - informować.

[Siergiusz Asketil]

Ciekawa inicjatywa. Mam nadzieję, że będzie się prężnie rozwijała i dostarczy czytelnikom wiele interesujących nowin, oraz artykułów.

(-) sir Siergiusz de la Slav

[JKalicki]

W nowym numerze:
a) tematyka krajowa - "Udupić Surmalę?"
b) wieści zza granicy - "Monarchia Pełna Miłości"

[Daniel von Witt]

(...) tematyka krajowa - "Udupić Surmalę?"

Ciekawy artykuł - wschodnie prowincje po przymusowej próbie zjednoczenia, gdyż taka była odgórna moda, mają "małe" problemy. Nim dojdą do ładu i składu jeszcze może to trochę potrwać. Nauczka jest jednak - odgórne jednoczenie prowincji nie musi prowadzić do czegoś dobrego...

(...) wieści zza granicy - "Monarchia Pełna Miłości"

Artykuł jeszcze ciekawszy. Sugerować można innym nacjom zamknięcie swoich ambasad zanim dojdzie do niekontrolowanego rozprzestrzenienia się tej groźnej choroby bliżej pozostałych obszarów WKE.

(-) Daniło hrabia de la Vega

[Siergiusz Asketil]

Nie ukrywam, że po przeczytaniu tego artykułu poczułem się lekko urażony. Na początku pełnienia funkcji Namiestnika Koronnego zgłosiłem się do Waszej Ekscelencji by podyskutować na temat Surmali i dalszej jej przyszłości. Odczułem wtedy lekką niechęć do tej rozmowy z Pana strony, lecz starałem się dokończyć ją w czasie późniejszym. Skutek publicznie znany. To, że nie zgadzamy się w naszych poglądach nie znaczy iż jestem "najeźdźcą" na Surmalajskich Ziemiach.
Zapewniam także, że nie wszystkie decyzje mojego poprzednika uważam za słuszne. Nigdy także nie byłem za połączeniem prowincji. Jednak narodowość JE Paula diuka von Penevnicka nie jestem powodem do niszczenia wszystkiego, co stworzył dla dobra Surmali. Niektóre projekty - choć nie wszystkie - są warte uwagi i kontynuowania.
Tak więc oprócz krytyki - choć i ona jest konieczna - zachęcam Waszą Ekscelencję do współpracy, która była też zaproponowana wcześniej.

Z poważaniem,
(-) sir Siergiusz de la Slav
Książę Surmali

[Gregory de Corylus]

Osobiście W artykule nie wyczułem niechęci do Pana ze strony Autora. Został Pan Namiestnikiem po bardzo krótkim czasie spędzonym w Królestwie dlatego co będzie z Surmala "wzbudzało ciekawość i skrywaną nieufność". To chyba nie było o Panu - najeźdźca, przecież Pan jest z Surmali.

Pan Kalicki chyba martwi się o przyszłość prowincji dlatego taki krytyczny artykuł.

Wydaje mi się, że My - Surmalajczycy powinniśmy wspólnie decydować o przyszłości prowincji - oczywiście pod przewodnictwem Księcia.
Dobrym pomysłem byłoby przywrócenie Rady Książęcej, albo raczej znalezienie miejsca w którym wspólnie moglibyśmy wymieniać poglądy. To jest pewne,że w niektórych sprawach możemy się nie zgadzać, ale zawsze powinniśmy dojść do jakiegoś consensusu. Tym bardziej, że jest nas niewielu.

[Edward II]

Widzę, że wrócił Pan do formy. Dobrze od czasu do czasu poczytać teksty Autora, który ustawa się w kontrze do mainstreamu.

Co do treści drugiego numeru - przyznaję, że po prostu mnie odrzuciło. Chyba jednak o to chodziło Redaktorowi (motto: "Słowem jak kamieniem"). Nie należę do sympatyków Monarchii Austro-Węgierskiej, ale opublikowany materiał to jakiś horror. Rozumiem surmalajskie przywiązanie do bezkompromisowości i wolności słowa, ale tym razem chyba przesadziliście, Pułkowniku, z tym napalmem.

[JKalicki]

@de la Slav
Jeśli kiedyś powstanie artykuł o konkretnych działaniach konkretnej osobie, a nie zaobserwowanej sytuacji, to ta osoba będzie wymieniona z imienia i nazwiska.

@de Brolle
Artykuł dot. A-W cały czas wydaje mi się taki wygładzony i aż nadto politycznie poprawny.

[McMelkor]

W większości polskich mikronacji panuje wolność prasy, ale że w Austro-Węgrzech oficjalne czynniki rządowe włączają się w żartobliwą kampanię prasową, to prawdziwe świadectwo odmienności naszych cywilizacji.

A pomyśleć, że tuż przed para-imperialistycznymi ekscesami byłego prezydenta Monarchia była rozważana w Dreamopolis jako najważniejszy przyszły sojusznik Królestwa, czego wyrazem było wysłanie ambasadora - notabene wówczas wielkiego sympatyka A-W - w pierwszej kolejności właśnie tam.
Pogląd ten propagowałem osobiście, widząc w Austro-Węgrzech kraj bliski nam jakością kultury, a także gracza nieodległego na geopolitycznej szachownicy.
Wiele się jednak od tego czasu zmieniło.

Zadziwiające i smutne zarazem jest, jak jedna nieodpowiednia osoba na nieodpowiednim stanowisku potrafi pogrzebać relacje między państwami.